به گزارش تیتربرتر؛ حذف آلمان همیشه مدعی و صعود ژاپن به عنوان تیم اول و دوم شدن اسپانیای پرستاره در گروه پنجم، صعود لهستان و حذف مکزیک غول کونکاکاف در گروه سوم، صعود مراکش به عنوان تیم اول و حذف بلژیک تیم تازه مدعی دنیای فوتبال در گروه ششم، صعود سوییس و حذف شیرهای رام نشدنی کامرون در گروه هفتم، صعود کره و حذف اروگویه قدرتمند در گروه هشتم و...گواه این مدعاست.
جالب توجه آنکه برخلاف جام جهانی 2018 که شش تا از تیم های اول صعود کننده با کسب 9 امتیاز از سه بازی خود راهی مرحله حذفی شده بودند، در این دوره هیچ یک از تیم های اول هر گروه با 9 امتیاز راهی مرحله حذفی نگردید.
نکته قابل ذکر دیگر باخت های عجیب و غریب آرژانتین، فرانسه، اسپانیا، آلمان، بلژیک، برزیل و پرتغال مقابل حریفانی بود که کمتر کسی این عملکرد را از آنان انتظار داشت و تمامی اینها نشانگر کاهش اختلاف سطح تیم ها در فوتبال دنیا بوده که یکی از دلایل آن را می توان حضور بازیکنان فراوان از هر کشور در لیگ های معتبر فوتبال جهان دانست.
از دیگر نکات بارز این جام، رعایت دقیق و بدون اغماض وقت های اضافه در پایان دو نیمه خصوصا نیمه دوم بود که آمار گلزنی فراوانی در این زمان ها را نیز شاهد بوده ایم. اما جالب تر از همه نقش پررنگ کمک داور ویدیویی(VAR) در سرنوشت بازی ها و نتایج کسب شده بود که اگر این تکنولوژی نبود، مطمینا نتایج بسیار متفاوتی را شاهد می بودیم.
اما آنچه مسلم است، اختلاف سطح تیم های مختلف به لحاظ تکنیکی، تاکتیکی و حتی بدنی بسیار به هم نزدیک شده بود و مطمینا باز هم در مراحل بالاتر شاهد خلق شگفتی از تیم هایی که فکرش را هم نمی کنیم خواهیم بود.
این جام جهانی تنها دوره ای است که اصلا نتایج و حتی برد و باخت ها قابل پیش بینی نبوده و در ادامه جام تنها بایست به انتظار سوت پایان هر بازی نشست تا ببینیم کدام تیم از فرصت هایش استفاده بهتری نموده و کمترین اشتباه را داشته است.
محسن بابادی
