تیتربرتر: فاکتور های مختلفی مانند: عفونت، رژیم غذایی، شرایط پوستی، تغییرات هورمونی یا سیستم ایمنی بیش فعال می تواند باعث ریزش ابروها به صورت جزئی یا کلی شود. به طور معمول ریزش موهای ابرو جدی نیست.اما چنانچه به موقع به مشکلاتی که دلایل ریزش ابرو هستند رسیدگی نشود تنها را درمان و بازگشت موی ابرو نیز استفاده از انواع روش های کاشت ابرو می باشد. 

با تشخیص علت ریزش ابرو، شما و پزشکتان می‌توانید درمان مناسبی را برای کمک به پیشگیری، معکوس کردن یا به حداقل رساندن ریزش موی ابرو پیدا کنید. در ادامه شایع‌ترین علت‌های ریزش ابرو را بررسی خواهیم کرد:

کمبود مواد مغذی

بدن انسان به مواد مغذی متعددی از جمله منابع انرژی (کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی‌ها)، اسیدهای آمینه و چرب، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیاز دارد. برخی از این مواد، روند رشد مو را حفظ کرده و بر آن تأثیر می گذارد؛ بنابراین کمبود هر یک از آن‌ها می‌تواند باعث ریزش ابرو شود.

کمبود ویتامین A یا روی می‌تواند رشد سلولی را کاهش دهد و مانع از تولید سبوم (روغن) مرطوب‌کننده شود. سایر کمبودهای خاص که می‌تواند بر ریزش مو تأثیر بگذارد عبارت‌اند از: منبع بیوتین (ویتامین B-7)، ویتامین C (توسعه کلاژن) ،آهن ، ویتامین‌های E، B-12 و D

،سیستئین اسیدهای چرب امگا۳و... .

عفونت قارچی پوست سر

عفونت قارچی پوست سر (تینه‌آ کاپیتیس) یک بیماری قارچی است و لکه‌های قرمز، خارش‌دار، برجسته و حلقه‌مانند، همراه با ترشح و تاول ایجاد می‌کند. هنگامی که این تکه‌ها روی ابرو ظاهر می‌شوند، معمولاً موها می‌ریزند و لکه‌های طاسی باقی می‌ماند.

اگزما

اگزما نوعی التهابی پوستی است که باعث خارش، قرمزی و سوزش می شود. این بیماری توسط برانگیخته شدن بیش از حد سیستم ایمنی ایجاد می شود. از آنجایی که فولیکول های مو داخل پوست می باشند، اگزما ممکن است در رشد مو دخالت کرده و باعث ریزش ابرو ها شوند.

مشکلات تیروئیدی

بیماری تیروئید یکی از دلایل اصلی ریزش موهای ابرو است. غده تیروئید هورمونی را تولید می کند که سوخت و ساز بدن را تنظیم می کند. هنگامی کم کاری یا پرکاری این غده، بدن از تعادل خارج شده و تعدادی از فرایندهای طبیعی را مختل می شود که شامل رشد مو هم می شود. کم کاری تیروئید همچنین می تواند باعث خستگی و افزایش وزن شود در حالی که افراد مبتلا به پرکاری تیروئید غالباً دچار تپش قلب، برامدگی چشم و کاهش وزن می شوند.

شیمی درمانی

شیمی درمانی که برای درمان سرطان در بیماران سرطانی به کار می رود جلوی سلول هایی که به سرعت در حال تقسیم هستند را می گیرد که شامل فولیکول های مو هم می شود. به همین دلیل وقتی افرادی که شیمی درمانی انجام می دهند موهایشان می ریزد.

 بیماری های خود ایمنی

بیماری خودایمنی زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های بدن خود حمله کند. در برخی موارد ممکن است سیستم ایمنی به سلول‌های سالمی که به رشد مو کمک می‌کنند حمله کند. این اتفاق می‌تواند منجر به نازک شدن مو، ریزش سکه‌ای ابرو و یا ریزش کامل مو ابرو شود. به‌طورکلی بیماری‌های خودایمنی زیر‌ می‌توانند باعث ریزش موی ابرو شوند:

• آلوپسی یا طاسی، وضعیتی که باعث ریزش مو در سر و سایر نواحی دیگر بدن می‌شود که می‌تواند شامل ابروها نیز باشد.
• آلوپسی فیبروزان فرونتال، نوعی از طاسی است که عمدتاً افراد را پس از یائسگی تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این بیماری ریزش موی ابرو قبل از ریزش موی سر، در حدود ۳۹ درصد موارد رخ می‌دهد.
• لوپوس اریتماتوز دیسکوئید، یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث زخم‌های پوستی، جای زخم و ریزش مو در صورت و ابرو می‌شود.
• طاسی یونیورسالیس نیز یکی دیگر از انواع آلوپسی است که باعث ناپدید شدن موها در سراسر بدن می‌شود.

 عوارض برخی داروها

برخی از داروها به‌عنوان یک عارضه جانبی بالقوه باعث ریزش مو می‌شوند که می‌تواند بر روی ابروها نیز تأثیر بگذارد. برخی از این داروها عبارت‌اند از:

• آسیترتین، یک داروی رتینوئیدی که افراد برای درمان بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس استفاده می‌کنند.
• والپروئیک اسید، یک داروی ضد تشنج که تشنج و اختلال دوقطبی را درمان می‌کند.

جذام (بیماری هانسن)

بیماری جذام توسط نوعی باکتری ایجاد می‌شود و به صورت زخم در سراسر پوست ظاهر می‌شود. این بیماری می‌تواند به ناحیه ابرو نفوذ کند و منجر به نازک شدن ابروها و حتی ریزش کامل آنها شود.

آلوپسی تلوژن افلوویوم

تلوژن افلوویوم (TE) نوعی آلوپسی و یک ریزش غیر طبیعی مو است که زمانی رخ می‌دهد که چرخه رشد طبیعی مو توسط تغییرات هورمونی یا سایر تغییرات در بدن قطع شود. تحقیقات نشان داده است که تلوژن افلوویوم از دلایل اصلی ریزش مو بعد از کرونا است.

درمان ریزش ابرو

ماینوکسیدیل (Rogaine) یک داروی بدون نسخه و موضعی است که برای مردان و زنان مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف این دارو طی چند ماه می تواند رویش موهای شما را به حالت عادی بازگرداند. همچنین کورتیکواستروئیدها به صورت موضعی، تزریقی یا قرصی می توانند برای درمان آلوپسی آره آتا، اگزما، درماتیت یا پسوریازیس با کاهش التهاب و پاسخ ایمنی استفاده شوند.

طب سوزنی ممکن است برای تسکین آلوپسی آره آتا، احتمالاً با کاهش حملات به پیاز فولیکول مو و تحریک گردش خون، عمل کند. به علاوه روغن کرچک یک درمان خانگی طولانی مدت برای رشد مو است. ممکن است فولیکول های مو را تحریک کند و باعث رشد مجدد آن شود.

آنترالین که معمولا برای درمان پسوریازیس استفاده می شود، یک ضد التهاب و مشتق طبیعی آنتراکینون است. اغلب برای کسانی که ریزش موی ابرو ناشی از یک فرآیند التهابی دارند، تجویز می شود. همچنین مکمل های غذایی با آنتی اکسیدان ها، اسیدهای چرب امگا 3 و اسیدهای چرب امگا 6 در برابر ریزش مو در زنان و احتمالاً در مردان نیز موثر است.

بیشتر بخوانید:

چگونه لوازم آرایشی خوب و مناسب بخریم؟

چه مواد غذایی باعث سردرد می‌شوند؟

 بیماتوپروست باعث رشد مجدد موها و تقویت فولیکول‌های مو می‌شود.  این درمان به صورت موضعی است و لازم است تا دارو مستقیما بر روی ابرو زده شود. البته ممکن است که بیماتووپروست منجر به بروز عوارضی همچون خارش شود.

کورتیکواستروپیدها عموما به صورت کرم یا ژل در بازار یافت می‌شوند و سرعت ریزش مو را کاهش می‌دهد. البته نوع تزریقی این دارو نیز وجود دارد که در موارد حاد تجویز می‌شود.

روغن کرچک برای تقویت فولیکول‌های ابرو بسیار مهم است. این روغن باعث سلامت و ضخیم شدن ابروها می‌شود. کافی است مقداری از روغن را به پنبه زده و آن را بر روی ابروی خود بکشید. اجازه دهید تا روغن حدود 45 دقیقه بر روی ابروهایتان بماند. پس از این مدت می‌توانید آن را با آب ولرم بشویید.

جمع بندی

ریزش ابرو می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در این مطلب به شایع ترین آنها پرداختیم. برای این که درمان ریزش ابرو بهترین نتیجه را بدهد، باید ابتدا نوع آن تشخیص داده شود. اما برای این که از ریزش موهای ابرو در امان بمانید، راهکارهای پیشگیری مثل عدم مصرف غذاهای فرآوری شده، مصرف مواد غذایی مغذی، عدم برداشتن بیش از حد ابروها و همچنین رنگ و دکلره نکردن ابروها وجود دارد.