نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی با اشاره به فضای ایجادشده در دانشگاه‌ها و شعارهای دانشجویان به خبرنگار عصر ایران گفت: نباید کاری کنیم که به مقدسات و باورهای گروهی فحش بدهیم. وقتی فحش می‌دهیم گروهی که باور و اعتقادی دارند قطعا ناراحت می‌شوند و فحش می‌دهند. حتی اگر عده‌ای سنگ را هم عبادت کنند، وقتی به سنگش فحش بدهیم برمی‌گردد به ما فحش می‌دهد. در نتیجه دعوا رخ می‌دهد که شما دیگر نمی‌توانید با منطق با آن آدم حرف بزنید. بعد می‌گویید چرا اینطوری شد.

مسعود پزشکیان افزود: شعارهایی که بعضی از برادران و خواهران می‌دهند توهین به باورها و اعتقادات گروهی دیگر است. وقتی شما توهین می‌کنید، انتظار دارید چه اتفاقی بیفتد؟ باید کاری کنیم که در دانشگاه به جای اینکه فحش بدهیم و تخریب کنیم با همدیگر حرف بزنیم. شما حتی اگر من را هم قبول نداشته باشید اشکالی ندارد که نقد کنید اما نباید به من فحش بدهید. این باعث همان هرج‌ومرجی می‌شود که در جامعه برخی هم به دنبال آن هستند.

او ادامه داد: در حال صحبت با مسئولان ذیربط و حاکمیت هستیم که با رافت با این دانشجویان برخورد شود و آنها ارشاد شوند البته به شرط اینکه جوانان هم کوتاه بیایند و اگر اعتراضی دارند به درستی آن را بیان کنند؛ چرا که اعتراض با توهین، تخریب و شکستن در و پنجره فرق دارد.

پزشکیان گفت: من این را قبول ندارم و اعتراض می‌کنم که این اعتراض مدنی است ولی این اعتراض وقتی پایه‌های نظام را زیر سوال می‌برد و فحش می‌دهند، قابل دفاع نیست. من نمی‌توانم از دانشجویانی که می‌روند فحش می‌دهند دفاع کنم حتی اگر من هم چیزی نگویم تعدادی از افراد هستند که بر اساس این اعتقاد حاضر هستند که جانشان را بدهند و همین باعث دعوا می‌شود و این دعوا هرج‌ومرج ایجاد می‌کند.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تاکید کرد: باید با خود دانشجویان صحبت شود که فضای نرم‌تر و ملایم‌تری را برای گفتگو باز کنند در دانشگاه تبریز با مسئولان دانشگاه، مسئول نهاد رهبری، کمیته انضباطی و حراست صحبت کردیم که مشکل دانشجویان حل شود ولی باید با این دانشجویان هم صحبت شود که دانشجویان هم در اعتراض مراعات کنند.

او در مورد پیگیری وضعیت دانشجویانی که وضعیت تحصیلی‌شان تعلیق شده است یا بازداشت شده‌اند، گفت: با مسئولان امنیتی هنوز صحبتی نکردیم و تلاش می‌کنیم پیگیری کنیم.

پزشکیان در مورد ورود نظامیان به محیط دانشگاه نیز گفت: ورود نظامیان به محیط دانشگاه از نظر قانونی قابل توجیه نیست. دانشگاه را باید با دانشجو، هیات علمی و اساتید کنترل کرد و اتفاقا با همین افراد نیز قابل کنترل است.