میخائیل کیماژ و ماریا لیپمن با انتشار یادداشتی در پایگاه تحلیلی فارن افرز با عنوان «بسیج برای روسیه به چه معناست؛ پایان بده‌بستان پوتین با مردم» پیامدهای این کار را بررسی کرده‌اند.
پس از این دستور پوتین وزیر دفاع سرگی شایگو گفت که ۳۰،۰۰۰ مرد با سابقه‌ی نظامی به اوکراین اعزام خواهند شد. ولی بعضی گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهند که این میزان در حکم پوتین ذکر نشده است و وزارت دفاع عملاً محدودیتی در اعزام مردم به جنگ ندارد. بنا به بعضی گزارشات ممکن است تا یک میلیون نفر هم نام‌نویسی شوند و همین حالا هم بعضی پادگان‌های نظامی در حال اعزام افراد بدون هیچ محدودیتی هستند.
خدمت اجباری در جنگ نشان دهنده‌ی یک نقطه عطف دراماتیک در جنگ و همچنین حکمرانی پوتین است. پوتین انتظار داشت که جنگ کوتاه باشد ولی وقتی که این اتفاق نیفتاد پوتین راهی برای ادامه آن یافت که با سبک حکمرانی‌اش از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۰۰ تناسب داشت. عده‌ای از روس‌ها که با وعده‌های امپریالیستی اقتدارآمیز جنگ به هیجان می‌آمدند می‌توانستند پرچم‌هایی با حرف Z –سمبل رسمی جنگ- در دست بگیرند، کسانی که در مورد جنگ مطمئن نبودند می‌توانستند تردیدشان را پیش خودشان نگه‌دارند و کسانی که مخالفت خود را بیان می‌کردند طبق معمول تنبیه می‌شدند. هزاران نفر برای راهپیمایی و نگه داشتن تابلو‌هایی نظیر «نه به جنگ» بازداشت شدند.
مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر «گزینه‌های پوتین ته کشید؟/جنگ به خانه می‌آید» بخوانید.
