به گزارش تیتربرتر: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در دیدار با رئیس جمهور ترکیه گفت، حجم مبادلات تجاری میان روسیه و ترکیه در 5 ماه نخست امسال 2 برابر شده است.
پوتین افزود: «کافی است یادآوری کنیم که حجم مبادلات تجاری ما در سال گذشته 57 درصد افزایش یافته و در ماه های ابتدایی امسال منتهی به ماه می، 2 برابر شده است. ما پروژه های بزرگی داریم.»
این مقام روسی افزود، علاوه بر ساخت نیروگاه هسته ای آکویو، پروژه های دوجانبه دیگری نیز در حال انجام است.
دفتر آمار ترکیه اعلام کرده است، صادرات این کشور به روسیه در ماه ژوئن نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۴۶ درصد رشد کرده و به ۷۹۱ میلیون دلار رسیده است.
این در حالی است که در سال ۲۰۲۱ ترکیه دهمین صادرکننده کالا به روسیه محسوب می‌شد اما افزایش خرید روس‌ها باعث شده تا جایگاه ترکیه تا رتبه پنجم صعود کند.
محصولات غذایی در کنار تجهیزات و ماشین آلات از جمله اصلی ترین کالاهای صادراتی ترکیه به روسیه در ماه گذشته محسوب می شود.
روسیه و ترکیه برای انجام مبادلات تجاری با روبل توافق کردند
به نقل از خبرگزاری تاس، الکساندر نوآک، معاون نخست وزیر روسیه پس از گفت و گوهای روسای جمهور روسیه و ترکیه به خبرنگاران گفت: آنها صادرات گاز به ترکیه را مورد بررسی قرار دادند و موافقت کردند که بخشی از پول آن به روبل پرداخت شود.
شبکه تلویزیونی «تی‌آرتی» امروز گزارش داد، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه گفته است که در دیدار با همتای روس خود، به توافقی برای استفاده از روبل در تجارت دوجانبه دست یافتند.
نوآک توضیح داد: روسیه و ترکیه به تدریج پرداخت به ارزهای ملی خود را اعلام خواهند کرد.
وی افزود: روسای جمهور روسیه و ترکیه بر روابط پولی و مالی نیز تاکید کرده اند.
مطالب مرتبط:
- توافق روسیه و ترکیه برای حذف تدریجی دلار
- اردوغان:روسیه و ترکیه باید برای حفظ تمامیت ارضی سوریه همکاری کنند
این مقام روس تصریح کرد: ما در مورد بخش بانکداری مالی گفت وگو کردیم که توافقات بزرگی نیز در این زمینه صورت گرفته است؛ از اینرو شرکت های تجاری ما، شهروندان ما در جریان سفرهای توریستی خود می توانند نقل و انتقال پول انجام دهند و به عنوان بخشی از تبادلات تجاری، مبادلات پولی داشته باشند.
نگاهی به روابط ترکیه و روسیه
این دو کشور بعد از فروپاشی شوروی روابط نسبتاً دوستانه با یکدیگر برقرار کرده بودند. ترک‌ها طی این مدت تلاش داشتند از ورود به مسائل و بحران‌هایی که زمینه حساسیت روسیه را برانگیزد اجتناب ورزند. نیاز انرژی ترکیه به روسیه و همچنین بازار بزرگ مصرفی این کشور، مانع از هر گونه ماجراجویی از سوی رهبران آنکارا در مواجهه با روسیه شده بود.
در کنار نیازهای اقتصادی روسیه، باید به تغییرات معنادار ژئوپلیتیک و تغییر اولویت‌های جهانی نیز اشاره کرد. در دوره پس از جنگ سرد، ترکیه اهمیت و اعتبار گذشته خود را به‌عنوان سپر دفاعی در برابر توسعه‌طلبی‌های شوروی در منطقه مدیترانه از دست داد. دیگر تهدیدی به اسم کمونیسم وجود نداشت که قدرت چانه‌زنی آنکارا را در برخورد با شرکای غربی‌اش افزایش دهد. متقابلاً روسیه نیز با در نظر گرفتن شرایط جدید منطقه‌ای، از رویکرد سابق خصمانه نسبت به آنکارا فاصله گرفت و در تلاش برای تقویت هر چه بیشتر تعاملات اقتصادی و تجاری میان دو کشور بود. در نتیجه همین رویکرد است که امروز حجم مبادلات اقتصادی روسیه و ترکیه به رقم نجومی ۳۱ میلیارد دلار رسیده است.
رویه همکاری‌جویانه ترکیه و روسیه با یک روند ملایم تا هنگامه آغاز تحولات موسوم به بهار عربی تداوم یافت. روسیه به سبب روابط طولانی تاریخی با دمشق و داشتن پایگاه دریایی در بندر طرطوس، حساسیت ویژه‌ای به حفظ دولت بعثی اسد در برابر طیف متنوعی از مخالفان نشان داد. ترکیه متأثر از رویکرد اخوانی خود و با هدف حفظ برتری‌جویی‌های منطقه‌ای خود، بر حذف اسد از قدرت متمرکز شد و برای عملیاتی کردن رویکرد خود دست به راهکارهای متعدد دیپلماتیک و نظامی زد.
در بحبوحه تحرکات جنگ‌طلبانه ترکیه در سوریه، تحولات دقیقاً در نقطه مقابل خواسته‌های آنکارا جریان یافت. در بخش شمالی سوریه، گروه‌های کُرد تحت ائتلاف حزب اتحاد دموکراتیک با الگوگیری از کردستان عراق دست به تشکیل منطقه خودمختار کُرد زده بودند. هم‌زمان با قدرت‌گیری گروه‌های کرد، ارتش آزاد سوریه به‌عنوان مهم‌ترین متحد داخلی ترکیه در بحران سوریه، در میدان منازعه در برابر طیفی عظیمی از گروه‌های جنگ‌طلب مستحیل شد. این وضعیت ترکیه را در دوراهی شکست قرار داد. رهبران ترکیه با مشاهده ناتوانی در مدیریت بحران سوریه، به‌تدریج از دوستان سابق خود در منطقه فاصله گرفتند. آنکارا در چرخشی دیپلماتیک دست دوستی به‌سوی روسیه و در مرحله بعد ایران دراز کرد.
اختلاف‌نظرها میان روسیه و ترکیه مجدداً با مطرح‌شدن طرح قانون اساسی سوریه از سوی روسیه در نشست آستانه آغاز شد. درست در نقطه مقابلِ خواسته‌ها و نیات ترکیه، مسکو طرحی را برای حل بحران سوریه پیشنهاد داده که طبق این طرح، سوریه صاحب یک قانون اساسی سکولار می‌شود که در آن اصل فدرالیسم و مشارکت همه جناح‌های قدرت تضمین شده است. فدرالیسم در سوریه نقطه ضربه‌پذیر ترکیه در بحران سوریه است و به‌هیچ‌روی رهبران آنکارا حاضر به قبول این اصل در حل بحران سوریه نیستند. مدل پیشنهادی ترکیه برای حل بحران، تصویب یک قانون اساسی شریعت‌محور مبتنی بر تمرکزگرایی است. نگرانی ترک‌ها زمانی اوج گرفت که از نزدیک، شاهد همکاری و ارتباط معنادار گروه‌های کرد با دولت روسیه نیز شدند.
زمینه‌های اختلاف روسیه و ترکیه، تنها به نحوه حل بحران در سوریه ختم نمی‌شود. امروزه این دو کشور بر سر پروژه مبارزه با داعش و النصره نیز اختلاف‌نظر دارند. جنگنده‌های روسیه در عملیات علیه داعش حدود ۹ سرباز ترکیه را در حوالی شهر الباب کشتند. از دید بسیاری از سیاستمداران و فعالان سیاسی ترکیه و نیز گروه‌های ملی‌گرا، هدف غایی روسیه، تضعیف جایگاه آنکارا در سوریه است.
آنچه دیگران می خوانند:
