تیتربرتر: آکنه شایع ترین بیماری پوستی در ایالات متحده است. این بیماری میتواند باعث جوش سرسیاه، سرسفید و جوش کمر شود. به گفتهی آکادمی پوست آمریکا، 40 تا 50 میلیون آمریکایی حداقل یکبار در عمرشان آکنه را تجربه کرده اند.
آکنه معمولاً در سن بلوغ آغاز می شود و تا اواخر نوجوانی یا اوایل دههی بیست خود به خود از بین می رود. با این حال در برخی افراد ممکن است تا اواخر دههی بیست یا حتی بعد از سی سالگی ادامه پیدا کند.
شدت آکنه در افراد مختلف بین چند جوش پراکنده تا درگیر شدن قسمتهای وسیعی از پوست متفاوت است. علاوه بر پشت، آکنه ممکن است بر پوست صورت، گردن و سینه ظاهر شود. در صورت درمان نشدن، لکه های تیره و جای جوش ممکن است پس از بهبودی برای همیشه روی پوست باقی بماند.
انواع جوش کمر و سرشانه
انواع زائده ها و جوش هایی که ممکن است در کمر شما ایجاد شوند، عبارتند از:
جوش های سر سفید
که بر اثر کامدون های بسته ایجاد می شوند. زمانی که چربی به صورت یک برآمدگی سر سفید در زیر پوست، انباشته می شود، تشکیل خواهند شد.
جوش های سر سیاه
زمانی که فولیکول های متصل در سطح پوست، باز شوند، جوش های سرسیاه تشکیل می شود. علت سیاهی سر جوش، بر اثر واکنش غدد چربی با هواست. و بخاطر چرک کردن یا آلودگی غدد چربی، نیست.
کورک ها
جوش های برجسته که به صورت برآمدگی های کوچک صورتی رنگ در پوست پدیدار می شوند، به عنوان کورک شناخته می شوند.
چرک دانه ها
نوعی جوش دردناک هستند، برجستگی های پر از چرک سفید یا زرد رنگ، با پایه قرمز رنگ می باشند.
ندول ها
زمانی که ضایعه جوشی در ناحیه عمیق تر پوست رشد می کنند و می توانند سخت و دردناک نیز، باشند.
کیست ها
این عارضه بزرگتر از جوش های قبل، پر از چرک های عفونی و بسیار دردناک هستند و موجب ایجاد زخم در سطح پوست فمی شوند.
علل کلی جوش کمر
دلایل زیادی وجود دارد که افراد دچار جوش کمر میشوند، بنابراین برای درمان جوش کمر مهم است که علل آن نیز شناخته شود. بدن در غدد متصل به فولیکولهای مو، روغنی به نام سبوم تولید میکند. سبوم فولیکولهای مو را به سمت بالا حرکت میدهد تا بر رطوبت پوست و مو بیفزاید. بروز جوشها از جمله جوشهای کمر علاوه بر سبوم اضافی و سلولهای مرده پوست، دلایل دیگری نیز دارد که در ادامه به آنها پرداخته میشود.
- ژنتیک
- هورمونها
- تغییرات هورمونی
- داروها
- قارچها: از عوارض جانبی برخی داروها یا مکملها، بهویژه انواع هورمونی مانند داروهای ضدافسردگی هستند.
- تعریق بیش از حد مواد شیمیایی باقیمانده روی پوست: برخی از مواد شیمیایی موجود در شامپوها و نرم کنندهها میتوانند باکتریها را به دام بیندازند و زمینه مناسبی برای رشد باکتری ایجاد کنند.
- استرس: یک مطالعه در سال ۲۰۰۳ در دانشگاه استنفورد نشان داد تغییرات در شدت آکنه با افزایش استرس ارتباط زیادی دارد و نشان میدهد استرس عاطفی ناشی از منابع خارجی ممکن است تاثیر قابل توجهی بر آکنه داشته باشد.
- کمبود خواب: بیخوابی نه تنها روی خلق و خوی فرد اثر میگذارد، بلکه یک محرک ثابت شده برای بروز آکنه است و حتی میتواند مانع درمان جوش کمر نیز بشود. کمبود خواب به شدت با آکنه ناشی از تغییرات هورمونی، بهویژه کورتیزول مرتبط است. در طول خواب، سطح کورتیزول بدن بهطور طبیعی کاهش مییابد. خواب بسیار کم یا بیکیفیت میتواند این روند را متوقف نموده، استرس را افزایش داده و آکنه را بدتر کند.
- برخی از محصولات آرایشی: به ویژه آن دسته که “کومدوژنیک” یا مسدود کننده منافذ هستند.
- محصولات مراقبت از مو (بهخصوص اگر آکنه در نزدیکی خط مو باشد)
- برخی داروها کمبود ویتامین D: یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که کمبود ویتامین D در بین مبتلایان به آکنه شایعتر است.
مطالب مرتبط:
علت جوش کمر در مردان چیست؟
جوش کمر فقط برای نوجوانان نیست. در واقع، هر کس در هر سنی ممکن است به این معضل مبتلا شود و هورمونها از جمله تستوسترون مسئول بخشی از این قضیه در مردان هستند. تستوسترون به دستهای از هورمونهای جنسی مردانه به نام آندروژن تعلق دارد که میتواند با تحریک بیش از حد غدد چربی باعث ایجاد آکنه شود. این هورمون مردانه همچنین میتواند سلولهای پوستی که فولیکولهای مو را پوشاندهاند، تغییر داده و باعث چسبندگی آنها و مسدود شدن منافذ گردد. غدد ریز داخل منافذ پوست روغنی به نام “سبوم” تولید میکنند که باعث مسدود شدن فولیکولها و تولید جوش در ناحیه کمر میشود. تستوسترون با افزایش تولید سبوم، آن را به عامل اصلی آکنه تبدیل میکند.
برای اکثر مردان تغییرات در سطح هورمون باعث بروز جوش کمر میشود که برای درمان جوش کمر هورمونی نیز لازم است آزمایشاتی توسط پزشک انجام شود. مسدود شدن منافذ، گاهی اوقات باعث رشد باکتریها شده و در مجموع، هر دو این مشکلات منجر به ایجاد جوش میشوند. علاوه بر تستوسترون بیش از حد (هورمون جنسی مردانه)، افزایش کورتیزول (هورمون استرس) نیز در مردان منجر به ایجاد جوش کمر میشود. البته سایر هورمونهای استروئیدی و متابولیتهای آنها نیز ممکن است در این موضوع نقش داشته باشند. تستوسترون در زنان، نقش محدودتر و در عین حال مهمتری ایفا میکند. این هورمون در زنان به تراکم استخوان، عملکرد تخمدانها و احتمالاً میل جنسی کمک میکند.
یک بررسی در سال ۲۰۱۱ گزارش داد که بیماران مبتلا به آکنه نسبت به افراد سالم تستوسترون بیشتری در پوست تولید میکردند. داروهای استروئیدی نیز همانند تستوسترون، فعالیت غدد چربی پوست را افزایش داده و به آکنه کمک میکنند. تستوسترون پایین معمولا باعث ایجاد جوش نمیشود، اما درمان تستوسترون پایین با مصرف داروهای حاوی تستوسترون ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی باعث بروز جوش در ناحیه پشت و کمر مردان شود. علاوه بر این، بروز جوش و نیاز به درمان جوش کمر در مردانی که پدرانشان آکنه شدید داشتند نیز بیشتر مشاهده میشود. برخی از داروها مانند لیتیوم که اختلال دوقطبی را درمان میکند و کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون نیز میتوانند باعث ایجاد آکنه شوند.
علت جوش کمر در زنان چیست؟
تغییرات هورمونی طبیعی مانند تغییراتی که در دوران بلوغ و نوجوانی رخ میدهد، میتواند تولید چربی پوست در زنان را افزایش داده و منجر به بروز جوش در ناحیه کمر و پشت شود. دقیقاً مانند آکنه در نوجوانان و مردان، آکنه زنان نیز غالبا پایه هورمونی دارد و بهویژه در دوران قاعدگی، بارداری و حتی یائسگی رایج است. اگرچه تستوسترون به عنوان یک هورمون مردانه در نظر گرفته میشود، اما تخمدانهای زنانه نیز آن را در مقادیر کم تولید میکنند. اکثر زنان مبتلا به آکنه سطح تستوسترون طبیعی دارند، اما در مورد زنانی که علائم دیگری از تستوسترون بالا و غیرطبیعی مانند موهای زائد صورت یا بدن، صدای کلفت و دورههای قاعدگی نامنظم را طی میکنند، ممکن است نیاز به آزمایش هورمونی باشد.
وسانات هورمونی مرتبط با استروژن و پروژسترون نیز در زنان شایع است. شروع، توقف یا تغییر یک قرص ضدبارداری یا IUD میتواند باعث ایجاد یا بدتر شدن آکنه شود و نیاز به درمان جوش کمر را تشدید کند. این جوشها حتی ممکن است ماهها پس از این تغییرات ایجاد شوند. همچنین، جوش کمر هورمونی در زنان میتواند با تستوسترون، سایر هورمونهای استروئیدی یا متابولیتهای آنها و نیز با عدم تعادل هورمونی یا چرخه ماهانه مرتبط باشد.
در یک مطالعه در سال ۲۰۰۱، مشخص شد که ۴۴ درصد از زنان در مرحله قبل از قاعدگی ظهور جوش روی ناحیه کمر، صورت و باسن را تجربه کرده بودند. آکنه هورمونی در زنان ممکن است به تستوسترون نیز مرتبط باشد. یک مطالعه در سال ۱۹۸۳ نشان داد زنان مبتلا به جوشهای هورمونی بهطور قابل توجهی سطوح بالاتر تستوسترون آزاد در جریان خون را نسبت به سایرین داشتند. علاوه بر این، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) نیز میتواند باعث افزایش تستوسترون شود. یکی از درمانهای رایج برای جوشهای هورمونی ناحیه کمر در زنان، تجویز داروهای ضد بارداری هورمونی است که میتواند هورمونها را بهگونهای تنظیم کند که جوشها را کاهش دهد.
وقتی زنان استرس را تجربه میکنند، سطح هورمونهای ایجاد کننده آکنه در بدنشان افزایش یافته و غدد چربی و فولیکولهای مو را تحریک میکند که منجر به ایجاد جوش روی کمر و سایر مناطق بدن میشود. علاوه بر این، استفاده از برخی محصولات مراقبتی از پوست یا مو نیز ممکن است منجر به ایجاد جوش شود. برای زنانی که مستعد جوش ناحیه کمر هستند، کلماتی مانند فاقد چربی یا غیرکومدونزا روی محصولات مصرفی، از قبیل شویندههای بدن، مرطوبکنندهها و ضدآفتابها بسیار مهم است. این عبارات به این معنی است که محصولات مربوطه، منافذ را مسدود نمیکنند. برخی داروهای پیشگیری از بارداری نیز ممکن است جوشهایی در ناحیه کمر را ایجاد کنند.
چگونه از بروز جوش کمر پیشگیری کنیم؟
لباس های ورزشی تنگ و چسبان که باعث حبس شدن ذرات عرق روی پوست پشت و بسته شدن منافذ می شود، پوست را مستعد بروز آکنه میکند. پوشیدن لباسهای گشاد به ویژه هنگام ورزش های سنگین می تواند کمک کننده باشد.
نکات دیگر برای کاهش ریسک بروز جوش کمر
- بعد از تعریق حمام کنید.
- با سر انگشتانتان یک پاک کننده ملایم و غیرساینده را روی پوست اعمال کنید.
- از محصولاتی که پوست شما را تحریک می کنند استفاده نکنید.
- مناطق آسیب دیده را نباید بمالید.
- از فشار دادن و ترکاندن جوش ها بپرهیزید؛ این کار ممکن است باعث شود جوش ها بیشتر شوند یا جایشان روی پوست باقی بماند.
- از تابش شدید نور آفتاب و سولاریوم اجتناب کنید، و استفاده از ضد آفتاب را فراموش نکنید، زیرا پوست آسیب دیده بیشتر مستعد ابتلا به آکنه است.
*این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات شما میباشد و به هیچ وجه به منظور توصیه پزشکی یا درمانی نیست، لطفا برای دریافت اطلاعات دقیق به پزشکتان مراجعه کنید.
آنچه دیگران میخوانند:
گردآورنده: لیلا مرادی