تیتربرتر؛ وزارت ارشاد سرانجام اجازه تولید فیلم تازه رخشان بنیاعتماد را نداد .
علت رد شدن پروانه ساخت رخشانی بنیاعتماد
یک سال قبل بود که خبر بازگشت رخشان بنیاعتماد به سینما منتشر شد.هشت سال پس از «قصهها» کارگردان تعدادی از مهمترین فیلمهای اجتماعی سینمای ایران برنامهریزی برای تولید فیلمتازهاش را آغاز کرده بود. فیلمی که فیلمنامهاش توسط اسماعیل منصف نوشته شده بود و پیشبینی میشد نیمه دوم سال ۱۴۰۰ کلید بخورد اما اتفاقات دیگری برای آن رقم خورد.
با آغاز به کار مدیران تازه سازمان سینمایی این فیلم وارد پروسه طولانی برای دریافت پروانه ساخت شد. جلسات متعدد و پیگیری ها اما ثمربخش نبود و وزارت ارشاد سرانجام اجازه تولید فیلم تازه رخشان بنیاعتماد را نداد تا بازگشت او به سینمای اجتماعی با دست رد وزارت ارشاد مواجه شود.
محمد خزاعی بعد از گرفتن مسئولیت در سازمان سینمایی گفته بود تنها به فیلمهای مبتذل مجوز نمیدهد. هرچند از فیلمهای مبتذل مجوز نگرفته خبری در دست نیست، اما توقیف «برادران لیلا» و مجوز نگرفتن رخشان بنیاعتماد نشان دهنده این است که تا اینجا بیشترین ممنوعیتهای خزاعی برای سینمای اجتماعی بوده.
بیوگرافی رخشان بنی اعتماد
رخشنده «رخشان» بنیاعتماد (زاده ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ در تهران)، کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده، مستندساز اهل ایران و از اعضای آکادمی اسکار است.[۳] فیلمهای او در جشنوارههای بینالمللی مورد تحسین واقع شدهاند و توانستهاند در داخل ایران هم توجه تماشاگران و منتقدین را به خود جلب کنند.
او همسر جهانگیر کوثری و مادر تندیس و باران کوثری است. بنیاعتماد در هفتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۱۴، جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم قصهها به دست آورد.
مطالب مرتبط:
آغاز زندگی و تحصیلات
رخشان بنیاعتماد در ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ در تهران زاده شد. او در رشته کارگردانی سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران (دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر) تحصیل کرد و در سال ۱۳۵۹ از این دانشگاه فارغالتحصیل شد.
فعالیت حرفهای
وی از سال ۱۳۵۲ با سمت منشی صحنه در تلویزیون مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۵۹ چند فیلم مستند کوتاه را کارگردانی کرد. فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۶۰ به عنوان منشی صحنه فیلم «آفتابنشینها» و فیلم «گلهای داوودی» آغاز کرد. با کارگردانی فیلم «خارج از محدوده» در سال ۱۳۶۶ کارگردانی فیلمهای بلند را آغاز کرد. سپس فیلمنامه «زرد قناری» را بازنویسی کرد و کارگردانی آن را نیز خود انجام داد.[۵] با نوشتن فیلمنامه فیلم «نرگس» با همکاری فریدون جیرانی و کارگردانی آن، در سال ۱۳۷۰ به عنوان بهترین کارگردان در دهمین جشنواره فیلم فجر برگزیده شد. پس از آن، فیلمهای «روسریآبی»، «بانوی اردیبهشت»، «زیر پوست شهر» و «خونبازی» برای وی افتخارات و جایزههای بیشتری به ارمغان آورد. بنیاعتماد برای روسری آبی برنده جایزه فیپرشی سی و ششمین جشنواره بینالمللی فیلم تسالونیکی ۱۹۹۵،[۶] نامزد پلنگ طلایی و برنده پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو شد. جایزه ویژه و جایزه فیپرشی جشنواره بینالمللی فیلم مونترآل برای بانوی اردیبهشت در سال ۱۹۹۸ دیگر دستاورد او بعد از روسری آبی بود. زیرپوست شهر او جایزه بهترین فیلم خارجی زبان و جایزه تماشاگران جشنواره فیلم تورین را در سال ۲۰۰۱ برای او به ارمغان آورد و جایزه نتپک و جایزه ویژه جشنواره فیلم لوکارنو را برای روزگار ما در ۲۰۰۲ به دستاوردهای خود افزود.
بنیاعتماد، پس از جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره «آسیا پاسیفیک»، اعلام کرد که برای کمک به ساخت سرپناهی برای زنان بیسرپناه تهرانی به نام خانه مهر، جایزهاش را به حراج میگذارد.
داوری در جشنوارهها
بنیاعتماد سال ۱۳۶۹ داور جشنواره فیلم فجر بود. همچنین سال ۱۳۷۱ در جشنواره فیلمهای آموزشی رشد تهران، ۱۳۷۲ در برگزیدن منتخب کانون کارگردانهای سینمای ایران، ۱۹۹۵ در جشنواره تورین و مرور بر آثار (ایتالیا)، ۱۹۹۶ در جشنواره بینالمللی لوکارنو (سوئیس)، ۱۹۹۷ در جشنواره محیط زیست (ژاپن)، ۱۹۹۸ در جشنواره دهلی نو (هند)، ۱۳۷۷ در جشنواره فیلمهای دانشجویان سراسر کشور (ایران)، ۱۳۷۸ در جشنواره فیلمهای مستند کیش، در ۱۳۷۸ در جشنواره لایپزیک (آلمان)، ۱۳۷۹ رئیس هیئت داوران بخش بینالمللی جشنواره فیلم فجر (ایران)، ۱۳۸۰ در جشنواره بینالمللی فیلم مونترال (کانادا)، ۱۳۸۰ در جشنواره سینمای جوان ایران، ۱۳۸۱ در جشنواره سراسری فیلم دانشجویان ایران، جشنواره بینالمللی فیلم مسکو (روسیه)، جشنواره قاهره (مصر) و جشنواره کارگردانان جوان فیلمهای کوتاه سونی (ایران)، ۱۳۸۲ در جشنواره آسیا پاسیفیک (ایران)، ۱۳۸۴ رئیس هیئت داوران بخش آسیا جشنواره فجر (ایران)، ۱۳۸۵ در جشنواره فیلم پروین اعتصامی، ۱۳۸۶ در جشنواره بینالمللی فیلم مستند «سینما حقیقت» (ایران)، ۱۳۸۷ در جشنواره محله «جشنواره فیلم شهر» (ایران) و همچنین بخش بینالملل «جشنواره فیلم شهر» (ایران)، ۱۳۸۸ در جشنواره فریبورگ (سوئیس)، ۱۳۸۹ در جشنواره آسیایی رم (ایتالیا)، جشنواره تصویر سال (ایران)، جشنواره دانشجویی دانشگاه هنر (تهران) و رئیس هیئت داوران جشنواره دبی (امارات)، ۱۳۹۰ در جشنواره تصویر شهر (ایران) و جشنواره تصویر سال (ایران)، ۱۳۹۱ در جشنواره شانگهای (چین)، ۱۳۹۲ رئیس هیئت داوران بخش بینالملل جشنواره سینما حقیقت (ایران) و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم بوسان (کره جنوبی)، ۱۳۹۴ در جشنواره تصویر سال (ایران)، ۱۳۹۵ رئیس هیئت داوران جشنواره فیلمهای ایرانی پراگ (چک) و رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم وزول (فرانسه)، ۱۳۹۶ آکادمی علوم و هنرهای سینما بخش نویسندگان و جشنواره ونیز (ایتالیا) به داوری پرداختهاست.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: مریم بالوی فیلی