به گزارش تیتربرتر؛ برد پیت فاش می‌کند که از بیماری پروزوپاگنوزیا رنج می‌برد. او می‌گوید: «هیچکس مرا باور نمی‌کند».
بیماری برد پیت چیست؟
برد پیت ظاهراً فکر می‌کند که به بیماری«کوری چهره» مبتلا شده است. او توضیح می‌دهد به همین دلیل است که برای به خاطر سپردن افراد تلاش زیادی می‌کند و شاید از او به عنوان فردی منزوی و گوشه‌گیر یاد شود.
این بازیگر ۵۸ ساله در مصاحبه اخیر با GQ در مورد وضعیت پزشکی احتمالی خود و تأثیر آن بر شهرتش صحبت کرد.
به گفته پیت، پسرویس سلامت ملی بریتانیا (NHS) روسوپاگنوزیا را - که هرگز به طور رسمی مبتلا به آن تشخیص داده نشده است - به عنوان وضعیتی توصیف می‌کند که در آن شما نمی‌توانید چهره افراد را تشخیص دهید و او هم در به خاطر سپردن افراد جدید و تشخیص چهره آنها، به‌ویژه در محیط‌های اجتماعی مانند مهمانی‌ها، مشکل دارد.
این محدودیت پیت را نگران می‌کند، او به این رسانه گفت که ممکن است با افرادی که ملاقات می‌کند تاثیری منفی از خود روی آنها بر جای بگذارد و به این مشهور شود که گوشه‌گیر، غیرقابل دسترس و خودشیفته است.
با این حال، به گفته پیت، شخصیت او برعکس این موضوع است، زیرا او می‌خواهد افرادی را که ملاقات می‌کند به یاد بیاورد و وقتی نمی‌تواند شرمنده می‌شود.
NHS بیان می‌کند که پروسوپاگنوزیای رشدی، که بر افرادی که آسیب مغزی نداشته‌اند، تأثیر می‌گذارد، ممکن است از هر ۵۰ نفر یک نفر را تحت تأثیر قرار دهد. این عارضه اغلب از بدو تولد افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و معمولاً به صورت یک مشکل مادام‌العمر باقی می‌ماند.
NHS با اشاره به اینکه این وضعیت می‌تواند منجر به اختلالات اضطراب اجتماعی شود، بیان می‌کند: بسیاری از افراد مبتلا به prosopagnosia قادر به تشخیص اعضای خانواده، شرکا یا دوستان خود نیستند.
آسیب مغزی یا سکته مغزی نیز می‌تواند منجر به ایجاد پروسوپاگنوزیا شود که این اختلال به عنوان پروسوپاگنوزی اکتسابی شناخته می‌شود.
در حین صحبت با GQ، این بازیگر اذعان کرد که وقتی درباره وضعیت پزشکی احتمالی خود صحبت می‌کند، هیچکس او را باور نمی‌کند. او گفت که می‌خواهد با فرد دیگری که از این بیماری رنج می‌برد ملاقات کند.
این اولین بار نیست که پیت علناً در مورد ناتوانی خود در تشخیص چهره‌ها و تأثیر بد آن بر شهرتش صحبت می‌کند. این برنده اسکار قبلاً به Esquire گفته بود که بسیاری از مردم از او متنفرند، زیرا تصور می‌کنند او عمدا به آنها بی‌احترامی می‌کند.
او در سال ۲۰۱۳ به این نشریه گفت: بسیاری از مردم از من متنفرند، زیرا فکر می‌کنند من به آنها بی‌احترامی می‌کنم. من گاهی از آنها می‌پرسم ما کجا با هم ملاقات کرده‌ایم؟ اما بدتر می‌شود. مردم بیشتر آزرده‌خاطر می‌شوند.»
در حالی که پیت اشاره کرد که برخی از افراد با دادن اطلاعات به او کمک می‌کنند، اکثر مردم فکر می‌کنند که او خودخواه یا متکبر است.
این بازیگر در حین صحبت با GQ، همچنین فاش کرد که سال‌ها از «افسردگی درجه پایین» رنج می‌برد و به‌تازگی شادی را کشف کرده است. به گفته پیت، این تغییر تا حدی به دلیل آغوش بزرگ‌تر دوستان و خانواده اوست.
بیوگرافی برد پیت
ویلیام بردلی پیت (زادهٔ ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳) بازیگر و تهیه‌کنندهٔ فیلم آمریکایی است. او برای نقش‌آفرینی‌هایش چندین جایزه از جمله دو جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ اسکار دریافت کرده‌است.
پیت نخست با ایفای نقش یک گاوچران بین‌راهی در فیلم تلما و لوییز (۱۹۹۱) به رسمیت شناخته شد. اولین نقش‌های اصلی او در تولیدات با بودجه زیاد در فیلم‌های رودخانه‌ای از میان آن می‌گذرد (۱۹۹۲)، افسانه‌های خزان (۱۹۹۴) و فیلم ترسناک مصاحبه با خون‌آشام (۱۹۹۴) بود. او با ایفای نقش در تریلر جنایی هفت (۱۹۹۵) و علمی تخیلی ۱۲ میمون (۱۹۹۵) با تحسین منتقدان روبرو شد و فیلم دوم جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد.
پیت در فیلم‌های باشگاه مبارزه (۱۹۹۹) و یازده یار اوشن (۲۰۰۱) و همچنین دنباله‌هایش، دوازده یار اوشن (۲۰۰۴) و سیزده یار اوشن (۲۰۰۷) نقش‌آفرینی کرد. بزرگترین موفقیت‌های تجاری وی عبارتند از یازده یار اوشن (۲۰۰۱)، تروآ (۲۰۰۴)، آقا و خانم اسمیت (۲۰۰۵)، جنگ جهانی زد (۲۰۱۳) و روزی روزگاری در هالیوود (۲۰۱۹) که برای فیلم آخر دومین جایزه گلدن گلوب و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به دست آورد. دیگر نقش‌آفرینی‌های نامزد دریافت جایزه اسکار پیت در مورد عجیب بنجامین باتن (۲۰۰۸) و مانیبال (۲۰۱۱) بود. او فیلم‌های رفتگان (۲۰۰۶) و ۱۲ سال بردگی (۲۰۱۳) را تهیه کرد که هر دو برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شدند و همچنین درخت زندگی (۲۰۱۱)، مانیبال (۲۰۱۱) و رکود بزرگ (۲۰۱۵)، همه نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم شدند. پیت در کنار جرج کلونی یکی از دو بازیگری است که برنده جوایز اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین فیلم شده‌است.
به عنوان یک چهره عمومی، از پیت به عنوان یکی از با نفوذترین و قدرتمندترین افراد در صنعت سرگرمی آمریکا نام برده شده‌است. او سال‌ها از سوی رسانه‌های مختلف به عنوان جذاب‌ترین مرد جهان یاد شده و زندگی شخصی‌اش مورد تبلیغات گسترده قرار دارد. او از جنیفر آنیستون بازیگر زن طلاق گرفته و از آنجلینا جولی بازیگر زن از نظر قانونی جدا شده‌است. پیت و جولی شش فرزند دارند که سه فرزندشان در سطح بین‌المللی به فرزندی پذیرفته شده‌اند.
اوایل زندگی
ویلیام بردلی پیت در ۱۸ دسامبر سال ۱۹۶۳ در شهر شانی، از ویلیام آلوین پیت، مالک یک شرکت حمل و نقل و جین اتا (هیل هاوس)، مشاور مدرسه متولد شد.
خیلی زود خانواده او به اسپرینگفیلد، میزوری نقل مکان کردند، مکانی که او با خواهر و برادر کوچکترش، داگلاس میچل (متولد ۱۹۶۶) و جولی نیل (متولد ۱۹۶۹) در کنار هم زندگی می‌کردند. او در یک خانواده مسیحی متولد شد، او غسل تعمید داده شد و به‌عنوان یک مسیحی باپتیست پرورش یافت. او بعداً بین اعتقاد داشتن به فرقه‌های ندانم گرایی و الحاد نوساناتی داشت. وی بعد از این نوسانات، عقیده خود را دربارهٔ معنویت تصحیح کرد.
پیت، اسپرینگفیلد را به عنوان «کشور مارک تواین، کشور جسی جیمز» توصیف کرده‌است که در آن تپه‌های بسیار و دریاچه‌های زیادی وجود دارد. پیت در دبیرستان کیکاپو تحصیل کرد و در آنجا عضو تیم‌های گلف، شنا و تنیس بود.
وی در کلوپ‌های مدرسه، در بحث‌های مدرسه ای و نمایش‌های موزیکال آن شرکت می‌کرد.[۸] پیت پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، در سال ۱۹۸۲ در دانشگاه میزوری ثبت نام کرد و در رشته روزنامه‌نگاری با گرایش تبلیغات مشغول به تحصیل شد.
با نزدیک شدن به زمان فارغ‌التحصیلی، پیت احساس کرد علاقه ای به این رشته ندارد. او عاشق فیلم و سینما بود و به آنها به‌عنوان درگاهی برای جهان‌های مختلف می‌نگریست. از آنجایی که در محل زندگی پیت، میزوری، فیلم‌سازی نمی‌شد، پیت تصمیم گرفت به لس آنجلس نقل مکان کند.
در نتیجه او دو هفته پیش از دریافت مدرکش و قبل از فارغ‌التحصیل شدن، دانشگاه را ترک کرد و وارد لس آنجلس شد. او در آنجا دوره‌های بازیگری را گذراند و کارهای عجیب و غریب انجام داد. وی گری اولدمن، شان پن و میکی رورک را به عنوان الگوهای اولیه بازیگری خود معرفی کرده‌است.
وی پیش‌از آغاز فعالیت سینمایی، مدتی در کنار پیشخدمتی در اغذیه‌فروشی و رانندگی، در لباسی شبیه به مرغ، برای فروشگاه زنجیره‌ای "El Pollo Loco" تبلیغ می‌کرد.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآرونده: روژان بابایی
