تیتربرتر: آدم‌های ماجراجو همیشه دنبال کشف چیزهای جدید و مهیج هستند. به همین دلیل برای این دست از افراد سفر به مکان‌های اسرارآمیز و ترسناک قطعا می‌تواند یکی از گزینه‌های هر برنامه سفری باشد. بسیاری ترجیح می‌دهند به جای سر زدن به مقاصد و جاذبه‌های عادی، به مکان‌هایی بروند که یکی از اصلی‌ترین غرایز ما انسان‌ها یعنی ترس را در وجودشان بیدار می‌کند. اگر از علاقه‌مندان به ژانر وحشت باشید، قطعا می‌دانید که بسیاری از مخلوقات این ژانر از مکان‌های عجیب و اسرارآمیزی سر در آوردند. از خانه‌ها، عمارت‌ها و کاخ‌های تسخیر شده تا قلعه‌ها، زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌ها، اردوگاه‌های کار اجباری و حتی بیمارستان‌های روانی متروک از این دست هستند که ترسناک ترین مکان های ایران هم از همین نوع فضاها هستند.
کویر ریگ جن در سمنان
کویر ریگ جن یکی از صعب‌البورترین مناطق دنیا، در جنوب غربی و غرب دشت کویر واقع شده و سالانه مقصد اکوتوریست‌های بسیاری است. ریگ جن در منطقه مرزی استان‌های سمنان و اصفهان قرار دارد. این منطقه کویری با ۳,۸۰۰ کیلومتر مربع، از نظر وسعت سومین ریگزار ایران است و بیشتر به استان سمنان نسبت داده می‌شود.
کویر ریگ جن در محدوده جغرافیایی مرکز ایران قرار دارد. گسترش این منطقه از شمال غرب به جنوب شرق است. ریگ جن در میان کویرها به زیبایی هم معروف است و مناظر آن، گردشگران را شگفت‌زده می‌کنند. قسمت جنوب شرقی کویر ریگ جن را «دم ریگ» می‌نامند.
ریگ جن از اسرارآمیزترین و ترسناک‌ترین مناطق ایران به شمار می‌رود و در بیشتر نقشه‌های قدیمی حتی نامی از آن ذکر نشده است. در این منطقه باتلاق‌های شنی زیادی وجود دارند که به‌راحتی هر موجودی را به کام مرگ می‌کشانند. البته متاسفانه در سال‌های اخیر به‌دلیل خشکسالی‌های پی‌درپی و عدم بارندگی، مرداب‌ها در منطقه شکل نمی‌گیرند.
کویر ریگ جن یا کویر دشت ارواح به‌دلیل شرایط سخت جغرافیایی، سال‌های بسیاری ناشناخته و پر رمز و راز مانده بود تا جایی‌که به آن لقب مثلث برمودای ایران دادند. ریگ در زبان محلی به شن‌های روان گفته می‌شود و کلمه جن هم به معنی پوشیده و پنهان است. جن در کلماتی همچون جنت و جنین هم وجود دارد و دلیل آن این است که از دید انسان‌ها پوشیده هستند.
اسرار کشف نشده کویر ریگ جن دلیل دیگر این نام‌گذاری به‌ظاهر ترسناک هستند. نبود آب و وجود باتلاق‌های نمکی و تپه‌های مرتفع سبب شده بود این منطقه شگفت‌انگیز سال‌ها کشف نشده باقی بماند و نام ریگ جن بر آن نهاده شود. این کویر بسیار گرم است. گرمای طاقت‌فرسا و آتشین ریگ جن دلیل دیگری بر این نام‌گذاری است. در قرآن جنس جن را از آتش دانسته‌اند.
گورستان جن در چابهار
گورستانی مرموز و ترسناک در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان، شهر چابهار، روستای تیس قرار گرفته است. روستای تیس دارای قدمتی ۲۳۰۰ ساله است. در این روستا اعتقادات و باور‌های مردم بلوچ با اسرار طبیعت و آثار باستانی گاه مخوف بر جای مانده از تاریخ، پیوند خورده است.
قبرستان جن که میان بلوچ‌ها به "جن سنط" مشهور بوده، یکی از این راز‌های سر به مهر این منطقه است.
گورستان جن تیس، افسانه یا واقعیت؟
برخی از طرفداران ایده واقعی بودن گورستان جن، دلایل زیر را باور دارند:
گروه اندکی معتقدند در هنگام غروب صدای گریه‌ها و مویه‌هایی از این گورستان به گوش می‌رسیده است.
همچنین سنگ قبرهای بزرگ و عجیب در این گورستان محلی‌ها را به این باور رسانده است که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست.
علاوه بر این‌ها، در این گورستان قبرها کنار یک‌دیگر روی سطحی صخره‌ای حفر شده‌اند که این شیوه حفاری نیز پرسش‌های زیادی را به‌وجود آورده است. چراکه بشر امروزی با وسایل ابتدایی آن زمان به دشواری توانایی حفر این گورها را روی سطح سخت سنگی داشته است.
مطالب مرتبط:
قنات قصبه شهر گناباد
قنات قصبه شهر گناباد (کاریز گناباد) عمیق‌ترین و قدیمی‌ترین کاریز جهان است. آنگونه که از منابع کهن و همچنین سفرنامه ناصر خسرو و منابع شفاهی بر می‌آید آن را قنات کیخسرو می‌گفته‌اند.
قنات قصبه گناباد، یا کاریز کیخسرو. شاهکار آبیِ دنیا، بنایی که می‌گویند کیخسرو (پادشاه اساطیریِ نامیرا، که برخی او را همان کوروش کبیر می‌دانند) دستور بنای آن را داده است. قدیمی‌ترین قنات ایران و جهان که روزگاری شاعر بزرگ، ناصرخسرو قبادیانی از کنار آن گذشته و قدم در همان نقطه‌ای نهاده که شما احتمالاً قدم خواهید نهاد؛ و پا در جای بزرگانی مثل او و البته کارگرانی باستانی و پادشاهی چون کیخسرو یا کوروش نهادن، خود به تنهایی تجربه‌ای است که نمی‌توان شکوه آن را فراموش کرد. شاید چندان زیبنده نباشد که برخی از هموطنان حتی نمی‌دانند قنات قصبه در کجاست؛ قناتی که سازمان میراث فرهنگی جهانی هم آن را با افتخار و با رأی تمام اعضا، ثبت جهانی کرده است و جزء 21 میراث فرهنگیِ فرهنگ‌پرورِ ماست. باورتان بشود یا نه، مجموع رشته‌های قنات ۳۳ کیلومتر طول دارد و عمق چاه اصلی یا مادرچاه آن ۳۰۰ متر است! حفر چاهی سیصد متری در زمان باستان، خود یکی از عللی است که قنات قصبه گناباد را جزو شاهکارهای آبیِ همه‌ی تاریخ می‌دانند.
جنگل جیغ در مشهد
جنگل جیغ، یکی از ترسناک‌ترین جنگل‌های ایران و یکی از جاهای دیدنی مشهد است که گردشگران را هر سال به‌سمت روستای سربرج می‌کشاند.
جنگل جیغ را به خاطر صداهای عجیبی (شبیه به سوت یا جیغ) که در طول شب تا سپیده‌دم در آن طنین می‌اندازد به این نام نام‌گذاری کرده‌اند. تمام افرادی که تا به امروز از جنگل جیغ مشهد دیدن کرده‌اند، این صدای جیغ گوش‌خراش و عجیب را تایید می‌کنند. یک نکته ترسناک دیگر درباره این جنگل این است که صدای جیغ به‌محض تاریک شدن هوا به گوش می‌رسد و روزهای این جنگل با دیگر جنگل‌های معمولی هیچ تفاوتی ندارد.
صدای جیغی که در جنگل جیغ مشهد به گوش می‌رسد دقیقا به صدای جیغ زنی شباهت دارد که گویی در حال سوختن در آتش است و از ته دل فریاد می‌زند. بدون شک، شنیدن این صدا هر کسی را خواهد ترساند. در سال‌های اخیر بسیاری از افراد که این داستان را باور نداشتند یا اهل ماجراجویی بودند به بازدید از جنگل جیغ رفته‌اند؛ اما بسیاری از آن‌ها در نیمه راه پشیمان می‌شوند و بازمی‌گردند.
در جنگل جیغ که با نام جنگل سربرج و جنگل مج نیز شناخته می‌شود، گیاهانی چون درختان میوه گیلاس، گردو، سیب و چنارهای سر به‌فلک کشیده در اطراف رودخانه و حیواناتی چون گرگ، روباه و پرندگانی چون عقاب و قرقی دیده می‌شوند.
قلعه آدمخوار اردبیل
قلعه آدم خوار یا همان بوینی یوغون یکی دیگر از جاذبه های استان اردبیل است که در روستای کورعباسلو،شهرستان نیر قرار دارد. استان اردبیل که در شمال غربی ایران قرار دارد جاهای دیدنی و جاذبه های گردشگری زیادی دارد.
داستان قلعه آدم خوار از این قرار است که مردم این منطقه می گفتند هر کسی که به دیدن این قلعه رفته است دیگر هرگز بازنگشته و به طرز اسرار آمیزی ناپدید شده است . این شده که نام آدم خوار را برای این قلعه انتخاب کردند گویی که قلعه،مهمانان خود را می بلعد.یکی از مهم ترین ویژگی های این قلعه،ارتفاع بسیار زیاد دیوارهای آن است که در حدود سیصد متر است. شاید همین ویژگی مهم سبب ناپدید شدن افرادی می شده است که به دیدن قلعه می رفتند. می شود این طور در نظر گرفت که به دلیل ارتفاع زیاد دیوارها و نیز ویژگی غیر قابل نفوذ بودن این قلعه مردمی که به سمت آن روانه می شدند برای ورود به آن از راه هایی برای ورود به آن استفاده می کردند که باعث افتادن و مردن آن ها می شده و یا اگر هم موفق به وارد شدن می شدند دیگر راهی برای خروج پیدا نمی کردند.
مطالب مرتبط:
نویسنده: زهره شعبانی
