به گزارش تیتربرتر؛ خانواده ها از بیم آنکه اگر ضعف و مشکلات جسمی و روحی فرزند خود را به مربی بگویند، سبب می شود مربی رویکرد و نگاهی دیگر به بازیکن داشته و آن حساب گذشته رو را وی باز نکند یا وی را کنار گذاشته و به بازی نگیرد، حقیقت ماجرا را کتمان نموده و تا خود مربی به بخشی از آن ها پی ببرد، زمان زیادی در حد یک ترم آموزشی و چه بسا بیشتر را از دست داده است.
پس اگر مربی از ابتدا می دانسته، چه بسا راهکار های بهتر و مناسب تری برای آموزش آن بازیکن در نظر می گرفت. اما این رودربایستی و پنهان کاری تنها مختص به خانواده ها نیست. بلکه بیش از آن شاهد چنین موضوعی از جانب مدیران و مربیان مدارس فوتبال هستیم که با تعریف و تمجید بی جا و غلو کردن در سطح توانایی و پیشرفت بازیکنان مقابل خانواده ها، سبب تشویق آن ها به ثبت نام مجدد در مدرسه فوتبال شده و امیدواری آن ها برای پیشرفت فرزندانشان را افزایش می دهند.
در حالی که اصل ماجرا چیز دیگری است و بهتر آن است ضمن تعریف از توانایی ها و نقاط قوت بازیکنان، ضعف های آنان را نیز به خانواده ها بگویند. حتی اگر آن بازیکن برای ورزش فوتبال ساخته نشده و احساس می شود در رشته ای دیگر مستعد تر است، بهتر است به خانواده وی گفته شود تا مسیر بهتری برای پیشرفت فرزندشان انتخاب کنند.
چرا که تعامل و صداقت بیشتر میان مربیان، خانواده ها و مدیران مدارس فوتبال سبب می شود بازیکنان راه درست تری در زندگی ورزشی خود پیموده و به پیشرفت بیشتری برسند. پس محافظه کاری و پرهیز از حقیقت گویی میان والدین و مربیان بزرگترین ضربه را به بازیکنان می زند. البته نیازی نیست این مسایل مقابل بازیکنان بازگو شود و تنها می بایست میان خانواده و مربیان و مدیران مدرسه فوتبال مطرح شود تا تصمیمات مناسبی اتخاذ کنند.
البته مربی نیز با وجود چنین مسایلی، می بایست محیط شاد و پرجذبه ای در هر سانس آموزشی ایجاد نموده و با تشویق مکرر بازیکنان، آن ها را به ادامه فعالیت ورزشی و لذت بردن از فوتبال دلگرم کند، اما از بیان حقیقت به خانواده ها نیز نهراسد. یکی دیگر از مهم ترین مسایل، پرداختن همزمان به آمادگی جسمانی، مسایل تکنیکی، تربیتی، اخلاقی، نظم و انضباط، شخصیتی، روانشناسی، تغذیه، استراحت، بهداشتی و...بازیکنان است. مربی بایست تک بعدی نبوده و نباید صرفا روی مسایل تکنیکی تمرکز کند. مربیان بسیاری وجود دارند که اعتقادی به گرم کردن خصوصا سرد کردن نداشته و تنها انجام تمرینات تکنیکی و تا حدودی بدنی را مدنظر داشته و در این میان تمرینات انعطاف پذیری و کششی را نیز ذره ای مهم نمی دانند.
از مربیان عزیز انتظار دارم تمامی موارد را با هم مدنظر قرار داده و بدانند بازیکنان همچون لوحی سفید و نانوشته اند که هر چه روی آن بنویسیم، همان را به عنوان یادگار به سنین نوجوانی و جوانی خواهند برد.
پس لزوم آرامش، تمرکز و تلاش بیشتر مربیان در سانس آموزش فوتبال از ابتدا تا انتها ضروری بوده و می بایست نهایت دقت و تلاش در جهت آموزش بازیکنان را به کار گیرند. چرا که مربیان همچون باغبانی می مانند که باید نهال های کوچک را با مراقبت همه جانبه تبدیل به درختی تنومند و پرثمر کنند که همگان بتوانند از سایه سار و میوه های آن بهرمند شوند.
محسن بابادی
