به گزارش تیتربرتر؛ طاها پارسا از جمله خواننده های کشور است که به کانادا مهاجرت کرده در روز اخیر بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی پیامی درباره توهین این خواننده منتشر کرد.
جزئیات توهین طاها پارسا به فارسی زبانان
بهمن بابازاده خبرنگار خوزه موسیقی، از توهین خواننده دنگ شو خبر داد و نوشت: خواننده «دنگ شو» طاها پارسا که سال گذشته با برادرس به کانادا مهاجرت کردند در اظهار نظری عجیب درباره ایران وایرانی گفته:«پارسی زبانهای امروز، شما عقب افتاده ترین و جاهل ترین توده مردم هستید که از نزدیک دیدک. چیزی نیافتم از شما باقی همه بی حرمتی، نافهمی و قدرنشناسی بود...»
سال گذشته اسفند 99 نیز بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی در پیامی نوشت بود: اعضای گروه دنگ شو رضا شایا و طاها پارسا (فرزندان علیرضا شجاع نوری) از مهاجرت دائمی خود به کانادا خبر دادند و علت این مهاجرت را اجرای آثارشان در کنار خواننده های زن اعلام کردند.
«دنگ شو» در سالهای فعالیت اش در ایران با چهره های چون: علی زندوکیلی، امید نعمتی و... همکاری داشت.
آخرین مصاحبه طاها پارسا خواننده
* البته فکر کنم دلیل اینکه دنبال بهانه برای کنارهگیری از فضای رسانه بودید، به همان صحبت جنجالی یک سال قبل خودتان مربوط باشد. زمانی که گفتید در موسیقی تلفیقی فقط یک جریان وجود دارد و آن هم جریان «دنگشو» است.
طاها پارسا :دلیلاش این بود که گاهی اوقات احساس میکنم فضای گفتمان در خانواده موسیقی به اندازه سایر هنرها نیست. در یک فضای هنری و بستری که با نرمافزار سر و کار دارد، بیشتر از این باید گفتگو وجود داشته باشد. زمانی که من حرفی را بیان میکنم، به دنبال حمله به دیگران نیستم. فرضیهای را مطرح میکنم و این فرضیه میتواند در جریان یک گفتگو اثبات و به تئوری تبدیل شود یا در حد یک فرضیه رد شده باقی بماند. فرضیهای را مطرح کردم و به جای گفتگو، مورد حمله قرار گرفتم و در چنین شرایطی، عکسالعمل من سکوت است.
* این حمله بیشتر از جانب مردم و مخاطبان بود؟
طاها پارسا: هم از جانب مخاطبان بود و هم از جانب اهالی موسیقی. اما در نهایت آنچه که اتفاق افتاد، گفتمان نبود. در اینجا تفاوت بین حمله و گفتگو اهمیت دارد. زمانی که من جملهای را میگویم که امکان اثبات یا رد آن وجود دارد، این توقع را دارم که در مقابلِ آن، صحبت کنند نه حمله. ما با حمله و حالت تهاجمی فقط به عقب حرکت میکنیم. گفتمان و شنیدن حرف دیگران باعث میشود که همه طرفین این بحث پیشرفت کنند. ممکن است به نتیجه نرسیم، اما همین که حرف زدیم و گفتیم و شنیدیم، باعث میشود که به انسانیت ما افزوده شود.
* پس از آن گفتگو آلبوم «اتاق گوشواره» منتشر شد و در ادامه، اولین کنسرت بزرگ دنگشو را در قالب جشنواره موسیقی فجر و به میزبانی برج میلاد روی صحنه بردید. پس از آن حضور پرقدرت، خیلیها توقع داشتند که دنگشو را بیشتر روی صحنه ببینند؛ اما این امر محقق نشد و فقط چند شب اجرا در اسفند آن سال و اردیبهشت سال بعد در تالار وحدت داشتید. دلیل این حضور کم گروه روی صحنه چه بود؟
طاها پارسا: شرایط موسیقی کشور به لحاظ زیرساخت خوب نیست. زیرساخت سالنها و ساز و کارِ رزرو آنها با مشکلات زیادی مواجه است. قبل از حضور گروه روی صحنه، زیرساختهای سالن مشکلات اساسی دارد. شاید برای همه شرایط یکسان نباشد، اما آنچه که ما میبینیم، با وجود یک تهیهکننده حرفهای مثل شرکت «آوای فروهر» که با آنها کار میکنیم، باز هم فراهمکردن امکانات اجرا مشکل و پیچیده است. در خیلی از موارد به وجود آوردن اتفاق در زمان مناسب، غیرممکن است. یعنی شما گاهی اوقات تمایل دارید که یک اتفاق را رقم بزنید، اما برای آن زمان مناسب ندارید. سالنهای بسیار محدودی داریم و همان تعداد هم به شکل نامشخصی رزرو میشوند و مدیریتهای هرکدام هم سمت و سوی خاصی دارند. هیچ قانونی وجود ندارد که بگویید بر مبنای آن، میتوانم فلان سالن را داشته باشم. یا اگر به این شکل برنامهریزی کنم، میتوانم در فلان زمان طرح خودم را اجرایی کنم.
* گفتید که شاید این شرایط برای همه یکسان نباشد. پس یعنی مشکلاتی که شما با آن دست به گریبان هستید، نظیر معضل رزرو سالن و… میتواند تا حدودی به مافیای موسیقی ارتباط داشته باشد؟
طاها پارسا: نمیدانم و شاید ما هم درگیر باشیم. من که متوجه نمیشوم و در حال انجام کار موسیقی هستم. به مسائل گنگستری وارد نیستم که بدانم مافیای موسیقی چه کسانی هستند و چه کار میکنند! واقعیت این است که زیرساختهای بد و شرایطی که گفتم، اجازه ملاقات منظم ما با مخاطبان را نمیدهد. شرایط اجازه اینکه ما بتوانیم به صورت منظم کنسرت برگزار کنیم را نمیدهد. حالا این مسأله را از دیدگاه گنگستری اگر بررسی کنیم، شاید مافیایی باشد که چنین اجازهای را نمیهد! ولی ما در تمام این مدت، به صورت منظم تمرین داشتیم و همین الان که مشغول مصاحبه هستیم، گروه ما آمادگی حضور روی صحنه را دارد. گروه دنگشو هم آمادگی و هم مخاطباش را دارد که بتواند به صورت منظم روی صحنه باشد.
* برخی از منتقدان اعتقاد دارند که اگر از همان ابتدای شروع فاز جدید فعالیتهای دنگشو، یک تهیهکننده کنسرت در کنارشان حضور داشت، میتوانستند در زمینه اجرای صحنهای موفقتر باشند. با این دیدگاه موافق هستید؟
طاها پارسا: انتشار آلبوم رسمی در ایران در وهله اول برای ما بسیار مهم بود. به سراغ شرکت «آوای باربد» رفتیم که آلبوم ما را در بازار توزیع کنند. اما متأسفانه در ادامه اختلافاتی در آن شرکت به وجود آمد. قبل از آن هم اصرار داشتند که کنسرتهای ما را خودشان برگزار کنند. آنها تجربهای در زمینه برگزاری کنسرت نداشتند و اختلافاتی هم در مجموعه آوای باربد پیش آمد و همین مسأله باعث شد کنسرتهای دنگشو، قربانی شود. ما تهیهکننده داشتیم ولی نوع انتخاب ما در این زمینه درست نبود. این نقدی که شما مطرح کردید را میپذیرم و حضور یک تهیهکننده خوب میتواند بار بزرگی را از دوش یک گروه موسیقی بردارد. همچنین باعث میشود که در زمینه اجراها اتفاقات بهتری رخ دهد.
* البته فکر میکنم این انتخابی که در ابتدای مسیر داشتید، به نوع دیدگاه شما و «رضا شایا» مربوط باشد. زیرا من سال گذشته گفتگوی مفصلی با او داشتم و در مقوله کنسرتها صحبتی با این مضمون مطرح کرد که ما نمیتوانیم با افرادی که صرفاً نگاه بیزینس دارند، کنار بیاییم و بُعد هنری برای ما اهمیت بیشتری دارد.
طاها پارسا: در توضیحات قبلی اشاره کردم که مسأله مهم برای ما ثبت برند «دنگشو» در ایران و انتشار آلبوم رسمی بود. به همین دلیل سراغ ناشر فرهیخته و موفقی رفتیم که کاربلد بودند. در شروع به این فکر میکردیم که حتماً باید آلبوم مجاز داشته باشیم و بتوانیم برند «دنگشو» را در ایران ثبت کنیم. دلیل این اتفاقات را در کنار نیامدن ما با تفکرات تجاری نمیبینم. دلیل قربانیشدن اجراهای زنده گروه دنگشو، به اختلافات داخلی مجموعه آوای باربد مربوط میشد. شاید آن مؤسسه برای انتشار آلبوم بهترین انتخاب بود اما برای برگزاری کنسرت بهترین انتخاب نبودند.
* در ادامه برای اجراهای زنده با شرکتی قرارداد امضا کردید که صرفاً سابقه همکاری با خوانندگان پاپ را داشت و برای اولین بار بود که اقدام به برگزاری کنسرت یک گروه تلفیقی میکردند. با توجه به تجربه قبلی که داشتید، چگونه توانستید با این شرکت همکاری داشته باشید؟
طاها پارسا: من دقیقاً در جریان پروسه قرارداد با این شرکت نیستیم و مدیر برنامه ما آقای «حمید خسروبیگی» با آوای فروهر در تماس بود. اما فکر نمیکنم برگزاری کنسرتی که شما لفظ تلفیقی را به آن اطلاق میکنید، با برگزاری کنسرتی که تلفیقی نیست، تفاوت چندانی داشته باشد.
* منظور من از لحاظ دیدگاههای شرکت طرف قرارداد شما بود. مسأله بازدهی مالی برای شرکتهایی که فقط در زمینه کنسرتهای پاپ فعالیت میکنند، بسیار مهم است. یعنی گاهی اوقات برای یک خواننده ده سانس کنسرت در طول ماه برگزار میکنند. در حالی که در میان گروههای تلفیقی، کمتر گروهی را میبینیم که چندین سانس متعدد در یک بازه زمانی کوتاه برنامه داشته باشند.
طاها پارسا: شرایط کنسرتها همانند اکران سینما است. اگر یک فیلم تجاری باشد یا نباشد، در مقوله شرایط سختافزاری اکران تفاوتی وجود ندارد. اما من احساس میکنم شرکت آوای فروهر هم تمایل داشت در جریانی که شما به آن تلفیقی میگویید حضور داشته باشد. در کنار اینکه در کارهای پاپ هم فعالیت میکنند و با آدمهای مهم این عرصه همکاری دارند. این تمایل را در آنها دیدیم که دوست دارند در جریان موسیقی تلفیقی هم سهم داشته باشند.
* باز هم نوار اجراهای زنده قطع شد و این بار اسم گروه بیحاشیه دنگشو در لیست ممنوعالفعالیتهایی قرار گرفت که با آن سایت دانلود موسیقی ارتباط داشتند. در این زمینه توضیح میدهید که چرا شما هم با این مشکل مواجه شدید؟
طاها پارسا: ما از آن مجموعه خواستیم کارهای ما که بدون رعایت قوانین کشور و عدم توجه به حقوق مؤلف در سایت خود قرار داده بودند را بردارند. اما متأسفانه در آن لحظهای که خواستیم آثار ما را از سایت خود حذف کنند، همکاری نکردند. به نظر من این عمل شرافتمندانهای نبود. زیرا شما وقتی برای قرار دادن آثار یک گروه هنری روی سایت خود حقوقی را پرداخت نکردهاید، زمانی هم که آن گروه از شما درخواست میکند آثارش را حذف کنید، عکسالعمل انسانی این است که چنین کاری را انجام دهید.
ما بارها از آنها خواستیم که کارهای ما را از مجموعه خود حذف کنند و نپذیرفتند. همکاری با چنین سایتی سلیقه من نیست و ممکن است که ابزاری برای کار سایر دوستان باشد. ما هم شاید اگر همکاری با این سایت منع قانونی نداشت، به صورت ابزار از آن استفاده میکردیم، اما سلیقه ما نیست. زیرا محیطشان به گونهای نیست که ما تمایل به حضور در آن داشته باشیم. وارد بحث سلیقه نمیشوم اما زمانی که حقوقی بابت انتشار آثار من در سایتی پرداخته نشده، حداقل حق من به عنوان صاحباثر این است که از آنها بخواهم کار من را بردارند.
با اینکه بارها از آنها خواستیم تا از همه صفحات و بخشهای سایتشان قطعات دنگشو را بردارند، اما هنوز هم ظاهراً در اپلیکیشن آنها کارهای ما هست. برای پیگیری حذف آثار دنگشو از آن سایت غیرمجاز با یک وکیل در آمریکا مشغول همکاری و رایزنی هستیم. تمام تلاش خودمان را خواهیم کرد تا این امر محقق شود زیرا آنها بدون اجازه ما و بدون پرداخت هرگونه حقوقی، آثار را در سایت خود منتشر کرده و این غیرقانونی است. حقیقتاً لجبازی گردانندگان رادیو جوان بر اساس قانون هیچ کشوری قابل توجیه نیست.
* معلوم نیست مشکل ممنوعالفعالیت شدن دنگشو چه زمانی حل میشود؟ میتوانید در زمستان سال جاری کنسرتی داشته باشید؟
طاها پارسا: هنوز هیچ چیز مشخص نیست ولی ما با قاطعیت پیگیر حذف تمامی آثار دنگشو از آن سایت هستیم. ما از همان ابتدا فقط با رسانههای رسمی و مجاز داخلی همکاری کردهایم و آثارمان را از این طریق به گوش مخاطبان رساندهایم. از این به بعد هم اولویت اول ما رسانههای داخلی خواهد بود.
* از آثار جدید دنگشو چه خبرهایی برای ما دارید؟
طاها پارسا: موزیکویدئوهایی را تولید کردهایم که در زمان مناسب منتشر خواهند شد. قطعه «آواز شب» و تیزر ویدئوی آن را شب یلدا منتشر کردیم و ویدئوی آن هم به زودی به مخاطبان دنگشو تقدیم میشود. در کنار تکقطعات و ویدئوها به آلبوم جدید هم فکر میکنیم.
* چه زمانی را برای انتشار این آلبوم مدنظر دارید؟
طاها پارسا: فعلاً به انتشار آلبوم فکر نمیکنیم. زیرا ما در حال حاضر به چند اجرای زنده منظم در تهران و شهرستانها نیاز داریم و پس از آن، برای انتشار آلبوم برنامهریزی خواهیم کرد. ما هنوز نتوانستهایم کارهایی که تا امروز تولید و منتشر کردهایم را به درستی روی صحنه اجرا کنیم. دنگشو آنقدر کنسرت برگزار نکرده که همه مخاطبان و طرفداراناش بتوانند آثارش را زنده بشنوند. خیلیها هنوز نمیدانند که ما ایران هستیم و کنسرت برگزار میکنیم! هنوز کنسرتهای دنگشو پا نگرفته است. الزاماً هم اعتقادی به این نداریم که هر سال باید یک آلبوم منتشر کنیم. هماکنون قطعات زیادی داریم اما آنها را بیشتر بررسی میکنیم و روی آنها فکر خواهیم کرد. با حال و هوای امروزمان دوباره آن قطعات را ارزیابی میکنیم و در تنظیم و پارتهای خوانندگی و نوازندگی آنها بازنگری خواهیم داشت. برای انتشار آلبوم عجلهای نداریم زیرا به دنبال ارائه کار خوب هستیم.
مطالب مرتبط:
معرفی گروه دنگ شو
دنگ شو نام گروه موسیقی تلفیقی ایرانی است.
در سال ۱۳۸۳، رضا شایا و طاها پارسا، دو برادر ایرانی (فرزندان علیرضا شجاع نوری)، با ایدهٔ تشکیل یک گروه موسیقی با نگرش تازه به ترانههای ایرانی و موسیقی مردمی ایران، مطالعات و جستجوهای خود را در این زمینه در کنار فعالیتهای اصلی خود، آغاز کردند. در آن زمان رضا شایا دانشجوی رشتهٔ حقوق بود و طاها پارسا پس از به پایان رساندن درس خود در رشتهٔ طراحی شهری به صورت حرفهای مشغول ساخت فیلم و دیگر فعالیتهای سینمایی و تلویزیونی بود. در سال ۱۳۸۵ با کاملتر شدن ایدهها، «دنگ شو» به عنوان نام گروه انتخاب شد و به عنوان گروه موسیقی ثبت رسمی گردید.
اما اینکه چرا ما این نام را انتخاب کردیم و با وجود اینکه تا حدودی دور از ذهن است از آن استفاده میکنیم، باید به این موضوع اشاره کنم که مفهوم واژه دنگ که به معنی بیخبرشدن و مستشدن است، برای ما بسیار اهمیت دارد. جدا از اینکه ما در آثارمان استفاده زیادی از ادبیات کلاسیک پارسی به خصوص اشعار مولانا انجام میدهیم، برای نامگذاری گروه نیز به سراغ یکی از اشعار مولانا رفتیم و این نام را وام گرفتیم.
نخستین کنسرت رسمی گروه در فرهنگسرای ارسباران تهران برگزار شد؛ که با استقبال ویژه شنوندگان و مطبوعات روبرو شد.
در سال ۱۳۸۷ ضبط اولین آلبوم رسمی گروه در تهران آغاز شد و همزمان، دنگ شو به برگزاری اجراها، حضور در مجامع هنری و جشنوارهها مبادرت میورزید. در سال ۱۳۸۹ اولین آلبوم رسمی گروه به نام «شیراز چل ساله» توسط شرکت بماهنگ منتشر شد و در آمازون به عنوان پرفروشترین آلبوممعرفی گردید. در آلبوم «شیراز چل ساله» طاها پارسا و امید نعمتی و سپنتا مجتهدزاده خوانندگی، آیدین آغداشلو و رؤیا نونهالی دکلمههای آلبوم را بر عهده داشتند و غزل شاکری همخوان این آلبوم بود.
استقبال ویژه شنوندگان از اولین آلبوم گروه دنگ شو در سرتاسر جهان و در خواست برای بر گزاری کنسرت موجب شد دنگ شو تور دور دنیای «شیراز چل ساله» را از ابتدای سال ۱۳۹۰ آغاز کند. سپس آلبوم «دلتنگ ش» از گروه منتشر شد که در آن علی زند وکیلی به عنوان خوانندهٔ جدید گروه معرفی گردید، و پس از آن اجراهای متعددی را در تهران، شیراز و اصفهان به روی صحنه رفت. دنگ شو در دوم شهریور ۹۴ با انتشار قطعه «باد گنهکار» همکاریاش با میلاد باقری را آغاز کرد و دوم شهریور ۹۶ اولین آلبوم خود را با نام مَدّ وَ نایْ با میلاد باقری منتشر کرد.
دنگ شو از ابتدا فعالیتش، در ساخت موسیقی متن فیلم، با سینما در ارتباط بودهاست. تا پایان سال ۱۳۹۶، چند فیلم ایرانی و غیر ایرانی با موسیقی دنگ شو روی پرده سینماها رفتهاست یا از تلویزیون پخش شدهاست.
در سال ۱۳۹۸، برای اولین بار یک عضو خوانندهٔ زن، مهناز راد، به گروه ملحق شد و این گروه تا کنون تعداد زیادی اجرا در شهر تورنتو و ونکور کانادا داشته است.
آنها برای کارگردانهای بسیاری از جریان اصلی سینمای ایران موسیقی فیلم نوشتهاند که از جمله آنها می توان به کمال تبریزی، ایرج کریمی، سروش صحت و بهمن فرمان آرا نام برد.
دنگ شو در سطح جهانی برای جشنوارههایی نیز اجرا داشتهاست که با تحسین منتقدان همراه بوده است.
معرفی اعضای گروه دنگ شو
اعضای کنونی:
- بنیامین هادیان: نوازنده پیانو - تنظیم کننده قطعات موسیقی
- طاها پارسا: نوازنده ساکسیفون - خواننده
- صبا صمیمی: تنبک و سایرسازهای کوبه ای
- مهناز راد: خواننده
- آیدین ترکیان: کمانچه
- کوروش زر اندوز: گیتار
- ماکان خویی نژاد: ویلن
- خشایار روانگر: نوازنده
- دیگر همراهان دنگ شو
دنگ شو از ابتدا، با هنرمندان دیگری نیز همکاری داشتهاست. صبا صمیمی (نوازنده تنبک)، جان کالدس، لیون درزیباشیان، روزبه اسفندارمز، آبتین یغماییان، پدرام حاجی باشی (درامز)، سام مظاهری، دارا دارایی، صالح زارعی، کسری سبکتکین، بابک ریاحی پور، داریوش دهقانی آذر (گیتار باس)، کاوه عابدین، علی کیانیان (طراح صدا) و کیمیا روانگر (پیانو) از جمله این هنرمندان هستند.
تا کنون نامهایی مانند علی زندوکیلی، ابوذر صفاریان، امید نعمتی، سپنتا مجتهدزاده، میلاد باقری و افشین خواجه نژاد به عنوان ترانه سرا، و سعید آتانی، امین هدایتی، هنگامه قاضیانی، غزل شاکری و آناهیتا دری به عنوان خواننده توسط دنگ شو به شنوندگان موسیقی در ایران معرفی شدهاند. هم اکنون همکاری گروه و میلاد باقری با یکدیگر نیز به دلایل نامعلوم پایان یافته است و از چندی پیش مهناز راد به عنوان خوانندهٔ گروه در اجراهای خارج از کشور به خصوص کانادا به روی صحنه رفته است. همچنین اشکان چگینی طراح ویدیوهای کنسرت و طراحی گرافیک آلبوم مد و نای را نیز بر عهده داشت. لازم به ذکر است جدایی میلاد باقری و دنگ شو از یکدیگر هنوز به طور رسمی اعلام نشده است اما در آخرین اجرای دنگ شو در خارج از کشور میلاد باقری گروه را همراهی نکرد. حمید خسروبیگی، مدیر برنامههای دنگ شو، مدیریت این گروه را بر عهده دارد.
آنچه دیگران می خوانند:
نویسنده: علیرضا یوسفی