تیتربرتر: دانستن تاریخ یکی از مواردی هست که گاهی ما را با چالش کوچکی همراه میکند اما میتوانیم با مراجعه به این مطلب از تاریخ روز جاری مطلع شویم. پیشنهاد میشود این صفحه را در قسمت نشان شده های (bookmarks) مرورگر خود ذخیره کنید یا اینکه جمله ی (امروز چندمه؟ تیتربرتر) و یا (امروز چند شنبه است؟ تیتربرتر) را در گوگل سرچ کنید.
امروز چندمه؟
تاریخ امروز به شمسی
تاریخ امروز به قمری
تاریخ امروز به میلادی
امروز چند شنبه است؟
در چه ماهی از سال هستیم؟
مطالب مرتبط:
تاریخچه ی تقویم شمسی
تقویم شمسی یا هجری خورشیدی، بر اساس مبانی تقویم جلالی (ایجاد شده در ۴۷۱ هجری قمری) و پس از تغییراتی در تقویم جلالی در قالب تقویم هجری خورشیدی برجی در سال ۱۲۸۹ خورشیدی برای امور مالی کشور و سپس با تغییراتی در سال ۱۳۰۴ در قالب تقویم هجری شمسی رسمیت یافت.
بتدریج تا سالهای پایانی دوره قاجار، تقویم خورشیدی [برجی] جایگزین هجری قمری شد اما نامهای ماهها، نامهای بروج فلکی (حمل، ثور، جوزا …) بود. در ۲۱ دی ۱۳۰۳ بیش از چهل نماینده طرحی به مجلس دادند و خواهان آن شدند که از سال آینده، نامهای ایرانی برای ماهها به کار رود. در این طرح آمده بود: «ایرانیان با وجود داشتن بهترین تاریخ شمسی که معنی هر یک از آن ماهها کاملاً موافقت به مقتضیات فصل موجوده مملکت مینماید، متأسفانه به مرور ایام، قهراً یا به علل غیر معلوم دیگر، از صورت اصلی خارج و گاهی به اسامی بیتناسب حیوانات یا بروج آمیخته شدهاست». این طرح در قالب ماده واحدهای در مجلس شورای ملی تصویب شد و دولت را مکلف کرد که از آغاز نوروز ۱۳۰۴ سالهای شمسی از ماه فروردین شروع شود و به اسفند خاتمه یابد. کاربرد نام سالهای ترکی و بروج فلکی نیز کنار گذاشته شود.
بر اساس این قانون استفاده از گاهشماری خَتا و اویغور (گاهشماری دوازده حیوانی) منسوخ شد (در حالی که استفاده از گاهشماری دوازده حیوانی همچنان در فرهنگ عمومی مردم ایران رواج دارد) و گاهشماری هجری شمسی با مبدأ هجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه و با طول سال شمسی و با نام ماههای فارسی میانه مورد استفاده قرار گرفت. مبدأ این گاهشماری، اول فروردین سال اول هجرت پیامبر است؛ یعنی، ۱۱۹ روز پیش از مبدأ گاهشماری هجری قمری و ۱۷۹ روز پیش از هجرت. در عمل بین کبیسههای اعمال شده در این گاهشماری با گاهشماری جلالی اختلافهایی وجود دارد. آنزمان برای رفع چنین اختلافاتی در گاهشماری هجری شمسی، هیئت اصلاح تقویم تشکیل شده. این هیئت همان روش کلی کبیسهگیری گاهشماری میلادی گرگوری را پیشنهاد کرد و علاوه بر آن آرایه جدیدی برای تعدیل کبیسهگیری عرضه شد که هیچکدام به تصویب نرسید و مهمترین رکن یک تقویم واگذاشته شده و تعیین کبیسهها بلاتکلیف و به رصد نجومی سالانه تحویل سالها واگذار شد.
امروزه روش سهل ممتنعی برای استخراج دورههایکبیسه در گاهشماری هجری شمسی ابداع شدهاست. طول ماههای آن در نیمه نخست سال ۳۱روزه و درنیمه دوم سال ۳۰روزه است که در سالهای غیرکبیسه ماه آخر ۲۹روزه است. سالهای عادی آن ۳۶۵روزه و هر چهار یا پنج سال یکبار کبیسهگیری ۳۶۶روزه میشود. تنها دریک وقفه زمانی بین ۲۴ اسفند ۱۳۵۴ تا ۵ شهریور ۱۳۵۷، تقویم شاهنشاهی تقویمی جدید با مبدأ تقریبی آغاز حکومت کوروش، فقط با مبدأ متفاوت (۱۱۸۰ سال افزوده) نسبت به تقویم هجری شمسی، بهجای آن تقویم رسمی ایران اعلام شده بود.
کبیسههای تقویم هجری شمسی از طریق قاعده نوروز تحویلی محاسبه لحظه تحویل سال و مقایسه آن با لحظه ظهر حقیقی را برای نصف النهار رسمی ایران تعیین میشود. طول جغرافیایی نصف النهار رسمی ایران ۵۲/۵ درجه شرقی است. در اینجا یکی از دو حالت زیر ممکن است اتفاق بیفتد:
- اگر لحظه تحویل سال، بین بعد از ظهر سیصد و شصت و پنجمین و قبل از ظهر سیصد و شصت و ششمین روز سال واقع شود، سیصد و شصت و ششمین روز سال را نوروز، و سال تمام شده را عادی به حساب میآورند
- اگر لحظه تحویل سال، در بعد از ظهر سیصد و شصت و ششمین روز سال واقع شود، سیصد و شصت و هفتمین روز سال را نوروز، و سال تمام شده را کبیسه به حساب میآورند.
تطبیق تقویم شمسی با میلادی
سالهای گاهشماری هجری خورشیدی از میلادی کمتر است و ۶۲۱ یا ۶۲۲ سال تفاضل دارد. چون هر دو تقویم خورشیدی هستند در روزها هماهنگی نسبی دارند و نوسانهای محدود در این هماهنگی در نتیجه تمایز شیوه کبیسهگیری در دو گاهشماری است و به تبع ماههای خورشید معمولاً با روزهای خاص میلادی آغاز میشود و در بعضی سالها نوسان محدودی دارد. در بیشتر سالها ماههای هجری خورشیدی با این روزهای میلادی آغاز میشود:
- فروردین:——————> ۲۱ مارس
- اردیبهشت:—————> ۲۱ آوریل
- خرداد:———————> ۲۲ مه
- تیر:————————> ۲۲ ژوئن
- مرداد:———————> ۲۳ ژوئیه
- شهریور:——————> ۲۳ اوت
- مهر:————————> ۲۳ سپتامبر
- آبان:————————> ۲۳ اکتبر
- آذر:—————————> ۲۲ نوامبر
- دی:————————> ۲۲ دسامبر
- بهمن:———————> ۲۱ ژانویه
- اسفند:———————> ۲۰ فوریه
تاریخچه ی تقویم میلادی
گاهشماری میلادی یا تقویم میلادی یک گاهشماری با ریشهٔ مسیحی است که هماکنون در بیشتر از ۹۵درصد کشورهای جهان استفاده میشود و یک تقویم بینالمللی است. این گاهشماری برگرفته از گاهشماری ژولینی با مبدأ میلاد عیسی است و نخست از سوی آلویسیوس لیلیوس که پزشکی از اهالی کالابریا بود، پیشنهاد شد. تعدیل کبیسهگیری این گاهشماری در ۲۴ فوریهٔ ۱۵۸۲ از سوی پاپ گریگوری سیزدهم پذیرفته شد و از آن پس به گاهشماری گریگوری (گِرِگوری) مشهور شد ولی در ایران و کشورهای عربی به آن تقویم میلادی میگویند.
گاهشماری گریگوری ابتدا در میان کشورهای کاتولیک اروپا و سپس در میان پروتستانها و ارتدکسها پذیرفتهشد. در میان کشورهای اروپایی، یونان آخرین کشوری بود که در سال ۱۹۲۳ اقدام به پذیرش این گاهشماری کرد. ژاپن، کشور کره و چین بهترتیب در سالهای ۱۸۹۵، ۱۸۷۲ و ۱۹۱۲ گاهشماری میلادی را پذیرفتند. امروزه در اکثر کشورهای جهان، همچنین اغلب کشورهای اسلامی، گاهشماری میلادی بهعنوان تقویم رسمی شناخته میشود. مصر در سال ۱۸۷۵ و ترکیه در تاریخ ۲۶ دسامبر ۱۹۲۵ تصویب و از اول ژانویه سال ۱۹۲۶ اقدام به پذیرش تقویم میلادی کردند. عربستان سعودی آخرین کشور اسلامی است که در سال ۲۰۱۶ تقویم میلادی را بعنوان تقویم رسمی کشور انتخاب و جایگزین تقویم امالقری (مبتنی بر تقویم هجری قمری) کرد.
طبق آمار جهانی در اوت ۲۰۲۰، کشورهای ایران با ۸۳ میلیون جمعیت، افغانستان با ۳۸ میلیون جمعیت، اتیوپی با ۱۱۲ میلیون جمعیت، و نپال با ۲۹ میلیون جمعیت، تنها کشورهای جهان هستند که هنوز تقویم میلادی در آنها تقویم رسمی بهشمار نمیرود، ایران و افغانستان از تقویم هجری خورشیدی، و دو کشور دیگر هر یک از تقویمهای متفاوتی استفاده میکنند که هیچ یک جهانی نیستند و در خارج از این کشورها کاربردی ندارند.
تاریخچه ی تقویم هجری قمری
گاهشماری هجری قمری یا تقویم اسلامی یک گاهشماری قمری است که توسط مسلمانان و در بسیاری از کشورهای اسلامی به عنوان سالنامهٔ مذهبی یا در مواردی سالنامهٔ مدنی استفاده میشود. از این سالنامه در بسیاری از آئینهای اسلامی، از قبیل روزه، حج، تعیین ماه حرام، و عزاداری کاربرد دارد. در زمان خلافت عمر بن خطاب، خلیفهٔ دوم برای اداره ممالک مفتوحه با کمک دبیران ایرانی اقدام به تأسیس دیوانخانه به سبک ساسانی نمود و از اولین اقدامات دبیران ایجاد مبدأ گاهشماری برای سررسید باج و خراج و جزیه به تقلید از مبدأ تاریخ یزدگردی بود، برای همین تاریخ هجرت پیامبر اسلام جایگزین تاریخ تاجگذاری شاه ساسانی شد که ۱۶ سال با هم اختلاف داشتند. گاه اجمالاً از آن به عنوان تقویم قمری نیز یاد میشود.
قبل از جهانی شدن گاهشماری میلادی، در بسیاری از کشورهای اسلامی و رسمی شدن گاهشماری هجری خورشیدی در ایران و افغانستان، سالنامهٔ هجری قمری، سالنامهٔ اصلی کشورهای اسلامی بود و وقایع تاریخی در اکثر قریب به اتفاق موارد با این گاهشماری ثبت میشد.
گاهشماری قمری در میان اعراب پیش از اسلام رواج داشت در ابتدا ماهی افزوده به نام نسی نیز وجود داشته که تقریباً هر سه سال بنحوی در گاهشماری قمری قرار میگرفته که ماهها همواره در یک سال خورشیدی قرار گیرند. اما در سال ۱۰ هجری پس آمدن آیهٔ ۳۶ و ۳۷ سورهٔ توبه مبنی بر اینکه تعداد ماههای سال نزد خداوند دوازده ماه میباشد، استفاده از این ماه منسوخ شد.
گاهشماری هجری قمری از همان ابتدای مهاجرت مسلمانان از مکه به مدینه معمول نشدهاست بلکه ۱۵ سال بعد از تاریخ هجرت محمد و در زمان خلافت عمر بن خطاب، خلیفهٔ دوم به رسمیت شناخته شد. مشهور است که مسلمانان صدر اسلام بنابر پیشنهاد علی بن ابی طالب و تصویب خلیفه وقت، هجرت سرنوشت ساز پیامبر اسلام از مکه به مدینه را مبدأ سال قمری قرار دادهاند. بدین جهت، تاریخ قمری را تاریخ هجری قمری نامیدهاند. نیز گفته شدهاست؛ چون عمر احساس کرد که برای تقسیم ثروت و پرداخت حوالهها، تاریخی لازم است که بتواند آینده و گذشته را بداند، از یکی از ایرانیان، رسم معمول را در این خصوص پرسید و متوجه شد که ایرانیان برای دانستن سن، مبدأ تاریخی را برگزیده بودند. عمر بعد از مشورت با یارانش به پیشنهاد علی بن ابیطالب تاریخ هجرت محمد را آغاز تاریخ اسلام قرار داد و اول محرم را اول سال هجری قرار دادند.
آنچه دیگران میخوانند:
تهیه و تنظیم: تحریریه تیتربرتر