به گزارش تیتربرتر؛ دولت رئیسی در مواجهه با FATF چونه رفتار می‌کند؟ این سوالی است که ذهن همه را درگیر کرده است.آنچه می‌توان از اولین اظهارات آقای رییسی در رودرویی با اصحاب رسانه‌های داخلی و خارجی برداشت کرد، علی‌الظاهر خبر از ادامه سیاست اولویت میدان بر دیپلماسی می‌دهد.
اقتصاد ایران در گرو FATF؟
نماینده ادوار مجلس: اگر در زمان رئیسی FATF به ثمر نرسد، او قادر به گشایش اقتصادی نخواهد بود/ رئیسی برای انتخاب وزیر زن به اندازه روحانی دچار مشکل نخواهد بود/ بعید می‌دانم در کابینه رییسی، فردی اصلاح طلب باشد
نماینده ادوار مجلس تصریح کرد: آقای رئیسی می توانند وزیر زن داشته باشند، اگر خودشان و یا مشاورانشان معتقد به این امر باشند و احتمالا نسبت به آقای روحانی مواجهه کمتری در رابطه با مخالفت نسبت به این موضوع خواهند داشت.
«پروانه سلحشوری»، نماینده ادوار مجلس، در رابطه با شعار دولت فراجناحی توسط رئیسی برای کابینه دولت سیزدهم اظهار کرد: به نظر می رسد جریانی که به پیروزی رسیده با توجه به پیشینه قبلی احتمال کمتری وجود دارد که چنین کاری انجام بدهد. از طرفی آقای رییسی با این شعار که من مستقل هستم وارد شدند و اگر اشتباه نکنم جایی در گفتگوی خبری ایشان آمده بود که گفته شد، من به دنبال کابینه ای فراجناحی هستم. اگر اینطور باشد شاید چنین اتفاقی رخ دهد ولی من احتمال آن را ضعیف می دانم. فکر نمی کنم حتی افرادی اعتدالی در کابینه ایشان باشند چه برسد به اصلاح طلب.
او افزود: کسی که امروز رییس جمهور کشور خواهد شد فارغ از دیدگاه های سیاسی اگر برای بهتر شدن شرایط موجود، نکاتی لازم است باید به ایشان گفته شود. مهمترین نکات در مورد کابینه تخصص و توان مدیریتی بالای فرد در حوزه کاری است. تقریبا در همه حوزه ها نیاز به افرادی است که به آن سازمان یا وزارتخانه اشراف داشته باشند، علاوه بر آن پاک دستی و شفافیت در مورد فرد مورد انتخاب مهم است.
سلحشوری تاکید کرد: بعضا می بینیم افرادی که در گمانه زنی ها معرفی می شوند که فاقد چنین ویژگی هایی هستند اگر آقای رییسی می خواهند کمتر با مشکل روبرو شوند باید به این مساله دقت کنند. امروز شرایط به مراتب با زمانی که آقای روحانی آمدند فرق دارد البته ایشان بیشتر با زمان دولت احمدی نژاد مقایسه می شوند، چون اصولگرا بودند و بعد از دولتی اعتدالی می آیند ولی شرایط بسیار متفاوت است. آقای احمدی نژاد بعد از آقای خاتمی رییس جمهور شد که شرایط با ثباتی از نظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی داشتیم و رشد اقتصادی مثبتی وجود داشت.
نماینده ادورا مجلس خاطرنشان کرد: امروز رکود و تورم بیداد می کند؛ ما در زمان تحویل دولت خاتمی به احمدی نژاد، منابع مالی داشتیم و آقای خاتمی صندوق ذخیره ارزی را بنیان گذاشته بودند که آقای احمدی نژاد استفاده کردند از طرفی درآمد نفتی کلانی با افزایش کم سابقه قیمت نفت به یکباره در اختیار آقای احمدی نژاد قرار گرفت درحالیکه امروز آقای رییسی با این موارد همراه نیست و حتی آزاد شدن منابع مالی ما بعد از برجام نیز به زمان نیاز دارد و این مسائل به راحتی حل شدنی نیست. بخصوص موضوعاتی چون برجام و FATF که توسط آقایان نامطلوب شناخته می شود، در زمان آقای رییسی اگر به ثمر نرسد ایشان قادر به گشایش اقتصادی نخواهند بود و اگر دولت ایشان از افراد مدیر و متخصص و کارآمد تشکیل نشود این مشکلات بیشتر و بیشتر خواهد شد.
او در پایان گفت: آقای رئیسی می توانند وزیر زن داشته باشند، اگر خودشان و یا مشاورانشان معتقد به این امر باشند و احتمالا نسبت به آقای روحانی مواجهه کمتری در رابطه با مخالفت نسبت به این موضوع خواهند داشت.
مطالب مرتبط:
اولین اقدام رئیسی برای FATF
آنچه در یادداشت چند روز پیش روزنامه «اعتماد» با عنوان «این گوی و این میدان» در ترسیم دوران پساروحانی ترجمان سیاسی ضرب‌المثل معروف «آش خاله» بود. این اشاره از یک‌سو تاکیدی بود بر مواجهه خواسته یا ناخواسته کسانی که یا در انتخابات مشارکت نکردند یا اگر کردند به نوعی خود را از آنچه باعث ادامه وضع موجود خواهد شد، تبرئه و سلب مسوولیت کردند. و همزمان اشاره‌ای بود بر میراثی که دولت قبلی از خود به‌جاگذاشته است که علی‌القاعده می‌تواند تداعی‌کننده «آش خاله» باشد که مسوولیت آن از این پس متوجه آقای رییسی بر کرسی صدارت قوه مجریه خواهد بود.
روزنامه اعتماد در ادامه یادداشت خود نوشت: آنچه از این پس مسوولیت آقای رییسی را مضاعف می‌کند، مواجهه با انبوه مطالباتی است که به‌تاکید آقای رییسی علت‌العلل آنها نه تحریم و تبعات ناشی از آنها، نه FATF و نه ترجیح اولویت میدان بر دیپلماسی در حوزه سیاست خارجی و ... که معلول رانت‌خواری، تبعیض و فساد سیستماتیک، ناکارآمدی و انفعال و ... و در ادبیات یکی دیگر از رقبای انتخاباتی غارتگری دولتی بوده است. به این ترتیب وضعیتی که آقای رییسی در آینده نزدیک با آن مواجه خواهند شد، چنانچه پیش‌تر هم تاکید شد، می‌توان به یک آزمون تعبیر کرد. آنچه این آزمون را معنی‌دار خواهد کرد، ادامه وضع موجود در حوزه سیاست خارجی یا عبور از آن به هر طریق و لطایف‌الحیل خواهد بود.
اما آنچه می‌توان از اولین اظهارات آقای رییسی در رودرویی با اصحاب رسانه‌های داخلی و خارجی برداشت کرد، علی‌الظاهر خبر از ادامه سیاست اولویت میدان بر دیپلماسی می‌دهد. همچنان که در حوزه اقتصاد و معیشت مردم با تاکید ایشان بر خودکفایی در راستای تامین کالاهای موردنیاز مردم و جذب سرمایه‌های داخلی به سمت تولید و... در تقابل با اظهارات همزمان روحانی که از سرازیر شدن سرمایه‌ها و سرمایه‌گذاری پس از تحریم خبر می‌دهد، ظاهرا بر استمرار وضعیتی تاکید دارد که طی چند سال اخیر دولت روحانی مسوولیت مستقیم آن را تحریم‌های ترامپ معرفی می‌کرد. آنچه در پاسخ‌های آقای رییسی به سوالات در حوزه سیاست خارجی و به‌خصوص مذاکرات وین می‌توان مورد اشاره و تاکید قرار داد، گویای کمترین انعطاف نه‌تنها درخصوص آنچه رییسی به حقانیت ایران تعبیر می‌کرد، به‌علاوه بر رد هرگونه مذاکره درخصوص مناسبات منطقه‌ای و سایر چالش‌ها تاکید داشت.
آنچه درخصوص راستی‌آزمایی این ادعاها و در میدان عمل می‌توان اضافه کرد، صبوری و محول کردن داوری به نتایج نهایی گفت‌وگوهای وین است. آنچه اما به اتکای تجربه چندسال اخیر می‌توان نتیجه‌گیری کرد، اینکه در صورت ادامه سیاست‌های گذشته و در خوش‌بینانه‌ترین حالت در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید و کمترین انتظار برای فلاکت‌زدایی از زندگی مردم بیهوده و سراب است. آنچه در بیان آقای رییسی درباره راه‌های برون‌رفت از وضع موجود می‌توان مورد اشاره قرار داد، همان رویکرد دوگانه و البته پارادوکسیکال میان وعده‌های آقای رییسی در مقام ناجی وضع موجود، در تقابل با راهکارهایی است که در عمل نتیجه‌ای جز تشدید وضع موجود همراه نخواهد داشت.
گذشته از وعده‌ها و راهکارها، اما آنچه مایه امیدواری است، مواجهه آقای رییسی با واقعیت‌های سخت و صخره‌هایی است که خواسته یا ناخواسته می‌تواند ایشان را بر دو راهی عقلانیت‌گرایی و عقلانیت‌گریزی مقید و ناگزیر کند. با فرض اول آقای رییسی ناگزیر واقعیتی را خواهند پذیرفت که سال‌های متمادی نه‌تنها ایشان و هم‌جناحی‌های ایشان انکار می‌کردند که حتی زمینه هرگونه گفتمان‌سازی حول آن را معطل و تعطیل و تابو کرده بودند.
آنچه از فرض دوم حاصل خواهد شد، پیش از هر چیز می‌تواند بر پایان راهی دلالت و تاکید داشته باشد که طی چهل و اندی سال گذشته تبعات آن همواره بر دوش مردم تحمیل شده است. فراموش نکنیم در پایان این راه نه دولت ناکارآمد و غارتگری خواهد بود که مسبب وضع موجود معرفی کنیم، و نه به تاکید آقای رییسی مفسدانی که به‌جای انگشت، کتف آنها را قطع کنند.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآرونده: علی اکبر رضایی
