تیتربرتر؛ ترون هم همانند بیت کوین یک ارز دیجیتال است که با نماد اختصاری TRX در حال فعالیت است ارزش این ارز دیجیتال بیش از 3 میلیارد دلار است و هر واحد آن لحظه به لحظه در حال تغییر است. این ارز دیجیتال در رتبه 28 بازار قرار دارد.
ترون چیست؟
ترون (Tron) یکی از جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌ها در فضای کنونی ارزهای دیجیتال و بلاک چین است. هدف ترون ساخت یک اینترنت واقعا غیرمتمرکز است. پروتکل ترون در میان بزرگترین سیستم‌های اجرایی مبتنی بر بلاک چین دنیا قرار دارد.
به ادعای تیم ترون این شبکه بسیار مقیاس‌پذیر، دارای توان اجرایی بالا بوده و قادر است تا طیف وسیعی از برنامه‌های غیرمتمرکز را پشتیبانی کند. به برنامه‌هایی که روی بلاک چین و با استفاده از قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند، برنامه غیرمتمرکز یا دی‌‌اپ (Dapp) می‌گویند. این برنامه‌ها پس از اجرا بدون نیاز به واسطه‌ها و بدون احتمال از کار افتادن، به حیات خود ادامه می‌دهند.
شبکه ترون مدعی است که در حال حاضر ظرفیت انجام ۲,۰۰۰ تراکنش بر ثانیه با کارمزد نزدیک صفر را دارد، در حالی که اتریوم و بیت کوین به ترتیب ۱۵ و ۷ تراکنش در ثانیه انجام می‌دهند. ترون امیدوار است تا اکوسیستمی بسازد که همه بتوانند در تمام نقاط دنیا تمام نیازهای خود بر روی اینترنت را به صورت غیرمتمرکز و بدون واسطه انجام دهند.
مانند اتریوم با ترون می‌توانید قرارداد هوشمند، برنامه‌های غیرمتمرکز و توکن بسازید. دو استاندارد ایجاد توکن در ترون به نام‌های TRC-10 و TRC-20 وجود دارد. وب‌سایت رسمی ترون درباره این دو مفهوم می‌نویسد:
استاندارد TRC-10 بدون استفاده از ماشین مجازی ترون (TVM) توسط بلاک چین ترون پشتیبانی می‌شود. از سوی دیگر TRC-20 استانداردی است که برای قراردادهای هوشمند ترون با استفاده از ماشین مجازی ترون (TVM) کاربرد دارد. این استاندارد از نظر ساختاری با ERC-20 قابل قیاس است. توکن‌های TRC-10 می‌توانند با هزینه ۱۰۲۴ واحد TRX روی شبکه ترون صادر شوند. برای ساخت این نوع توکن نیاز به دانش برنامه نویسی خاصی نیست.
یکی از شناخته شده ترین توکن‌هایی که تاکنون روی ترون ساخته شده است، توکن بیت تورنت (BTT) است. این توکن از نوع TRC-10 است. برای قراردادهای هوشمند پیشرفته باید از استاندارد TRC-20 استفاده شود.
مطالب مرتبط:
ارز دیجیتال ترون (TRX)
ارز دیجیتال ترون با واحد اختصاری TRX، ارز داخلیِ بلاک چین ترون است که در زمان نگارش این مطلب در رده ۱۱ برترین ارزهای دیجیتال دنیا قرار دارد. این توکن در سپتامبر سال ۲۰۱۷ و پس از اولین ICO موفق ترون ساخته شد. در آن ICO ترون توانست ۷۰ میلیون دلار سرمایه جذب کند. در ابتدا TRX توکنی روی شبکه اتریوم یا همان پروتکل ERC-20 بود و پس از فعال شدن بلاک چین ترون در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸، روی شبکه اصلی آمد.
ترون برخلاف اغلب ارزهای دیجیتال دیگر، قابل استخراج نیست و تایید تراکنش‌ها از طریق الگوریتم اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) انجام می‌شود که درباره آن در ادامه توضیح داده‌ایم. تعداد کل توکن‌های ترون ۱۰۰ میلیارد واحد بوده که در زمان نگارش این پست حدود ۶۶.۶ میلیارد واحد از آن در گردش است.
ترون ایده یک کارآفرین چینی و جوان به نام جاستین سان (Justin Sun) است. جاستین سان قبل از ترون روی ریپل کار می‌کرده است. شرکت‌های چینی بزرگی مانند بیت مین، کیوتم، بایننس و FBG Capital از او حمایت به عمل آورده‌اند.
توکن‌های اولیه ترون (TRX) که مبتنی بر اتریوم بودند در آگوست ۲۰۱۷ با قیمت ۰.۰۰۱۹ دلار عرضه شدند و ۷۰ میلیون دلار برای بنیاد توسعه دهنده شبکه سرمایه به بار آورند. در ماه می ۲۰۱۸ شبکه اصلی ترون راه‌اندازی شد و سپس در ژوئن همان سال توکن‌های ERC-20 به توکن‌های رسمی شبکه ترون تبدیل شدند.
ترون چگونه کار می‌کند؟
ساختار و معماری ترون بسیار پیچیده و بحث برانگیز است.ویتالیک بوترین، خالق اتریوم ساختار ترون را خلاف اصل تمرکززدایی دانسته است و اخیرا هم یکی از اعضای سابق بنیاد ترون ادعا کرده که این شبکه دیگر غیرمتمرکز نیست. در این بخش سعی می‌کنیم به زبان ساده معماری و نحوه اجماع در شبکه ترون را توضیح دهیم.
سه لایه در شبکه ترون
- لایه ذخیره‌سازی (Storage layer)
- لایه هسته (Core layer)
- لایه برنامه کاربردی (Application layer)
لایه ذخیره سازی
پروتکل ذخیره‌سازی توزیع شده ترون برای ذخیره سازی بلاک و ذخیره‌سازی حالت طراحی شده است. بنابر گفته تیم ترون، نظریه دیتابیس گراف در طراحی لایه ذخیره سازی گنجانده شده است تا گوناگونی ذخیره داده به معنای واقعی امکان پذیر شود.
لایه هسته
ماژول قرارداد هوشمند، ماژول مدیریت حساب و ماژول اجماع در داخل لایه هسته قرار دارند. زبان برنامه نویسی قراردادهای هوشمند ترون جاوا (Java) بوده و قرار است که زبان‌های برنامه نویسی دیگر هم اضافه شوند. همچنین نوع اجماع در ترون، اثبات سهام نمایندگی شده (DPOS) است.
لایه برنامه کاربردی
توسعه دهندگان می‌توانند از واسط‌های کاربری (اینترفیس‌ها) برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز و سفارشی‌سازی کیف پول‌ها بهره ببرند.
سه نوع نود در شبکه ترون
۱- نودهای شاهد نماینده‌ٔ ارشد (Super Representative Witness) – به اختصار فول‌نودهای SR
۲- فول‌نود (Full Node)
۳- سالیدیتی نود (Solidity Node)
فول‌نودهای SR وظیفه تولید بلاک را دارند و در حقیقت از تایید تراکنش‌ها در عمل اثبات سهام، سود می‌برند. نود SR شدن یک سری شرایط بسیار خاص را می‌طلبد. همین موضوع باعث شده تا بر سر مدل حاکمیتی در ترون بحث و جدل‌های فراوان شکل بگیرد.
فول‌نودهای معمولی وظیفه ارائه API و انتشار تراکنش‌ها و بلاک‌ها را بر عهده می‌گیرند.
سالیدیتی نودها هم بلاک‌های قطعی (irrevocable blocks) را همگام‌سازی می‌کنند و همچنین API های استعلام را ارائه می‌دهند.
اجماع و تولید بلاک در ترون
ترون بر خلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال (مثل بیت کوین و اتریوم)، مبتنی بر ماینینگ و اثبات کار نیست. همانطور که احتمالا می‌دانید در فرایند ماینینگ داوطلبان می‌توانند سخت افزارهای کامپیوتری خود را برای انجام محاسبات در اختیار شبکه قرار دهند و کسب درآمد کنند. با استفاده از این روش انگیزشی، حملات از شبکه دفع می‌شود و امنیت آن حفظ می‌گردد.
با این حال یکی از مشکلات اساسی ماینینگ، در حال حاضر مصرف برق بالای آن است. همچنین نیاز به خرید دستگاه استخراج هم یکی دیگر از مسائلی است که در نظر گرفته می‌شود. از سوی دیگر به عقیده تیم ترون امکان انحصاری شدن ماینینگ در آینده وجود دارد و کسانی که هیچ اعتقادی به یک ارز دیجیتال ندارند هم می‌توانند بخش بزرگی از عملیات ماینینگ را در دست گیرند.
یکی از راهکارهایی که برای جلوگیری از هدر رفت انرژی و انحصاری شدن ماینینگ پیشنهاد شده، الگوریتم اثبات سهم (Proof of Stake – POS) است. در فرایند اثبات سهام، دارندگان واحدهای یک ارز دیجیتال می‌توانند با اختصاص دارایی خود به شبکه، در عمل تولید و تایید بلاک مشارکت و کسب درآمد کنند. با این روش علاوه بر اینکه نیازی به مصرف برق و خرید سخت افزار نیست، تنها کسانی مشارکت خواهند کرد که واحدهای یک ارز دیجیتال را بخرند.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: احمد عزیزی
