به گزارش تیتربرتر: کنیا از کشورهای شرقی آفریقاست که پایتخت آن نایروبی می باشد. پارک ملی ماسایی مارا یکی از دیدنی های کنیا است که با بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر مربع وسعت، در بخش جنوب غربی این کشور و در نزدیکی مرز تانزانیا واقع شده است.
معرفی پارک ملی ماسایی مارا کنیا
پارک ملی ماسایی مارا که در گویش محلی به عنوان مارا نامیده می شود، منطقه حفاظت شده حیات وحش بوده که در جنوب غرب کشور کنیا واقع گردیده است. این پارک با پارک ملی " سرنگتی " در تانزانیا نیز همجوار بوده و به نوعی این دو پارک ملی در امتداد یکدیگر می باشند.
این پارک به دلیل حیواناتی از قبیل انواع پرندگان، پستانداران و گونه های دیگر حیوانی که در آن زندگی می کنند بسیار در جهان پر آوازه می باشد و هر سال توریست های بسیاری از سراسر جهان برای دیدن این پارک ملی به آن مسافرت می نمایند. گونه های حیوانی از قبیل شیر، پلنگ، بوفالو، فیل و کرگدن به وفور در این پارک مشاهده شده و در این میان نسل کرگدن ها در این پارک در معرض تهدید قرار دارد. مطابق اخرین آمارها تعداد 40 عدد از این حیوان در سال 2000 میلادی در سرشماری ها در این پارک وجود داشته است.
دسته های بزرگی از اسب آبی نیز در این پارک در کنار رودخانه ها مشاهده شده و گونه چیتا نیز در این پارک به چشم می خورد، اما نسل این حیوان نیز در معرض تهدید قرار داشته و تعداد آن ها بسیار در حال کاهش می باشد. در حدود 450 گونه از پرندگان نیز در این پارک زندگی نموده که از پرندگان کوچک مانند گنجشک تا پرندگانی مانند عقاب در این تقسیم بندی وجود دارند. این پارک در خلال ماه های جولای تا اکتبر هر سال شاهد مهاجرت گونه های مختلف پرندگان، گربه سانان، زرافه، آهو و همچنین بوفالو های وحشی از پارک سرنگتی به داخل پارک ماسایی می باشد که صحنه های بسیار بدیعی را به وجود آورده که تعداد زیادی از آن ها تا کنون در مستند های حیات وحش که از رسانه های تصویری جهان پخش می گردد انعکاس یافته و موجبات حیرت مردم سراسر جهان را در خصوص زندگی سراسر اسرار آمیز حیوانات به وجود آورده است.
مجموع مساحت این پارک ملی در حدود 1500 کیلومتر مربع بوده و دو پارک ماسایی و سرنگتی مجموعاً مساحتی در حدود 25 هزار کیلومتر مربع را در مرز دو کشور تانزانیا و کنیا به خود اختصاص داده اند. این پارک ملی در حدود 220 کیلومتر با پایتخت کنیا شهر نایروبی فاصله دارد. نرخ ورودیه به داخل این پارک برای افراد بزرگ سال غیر کنیایی در سال 2009 میلادی 60 دلار و برای کودکان 30 دلار بوده و در داخل این پارک کمپ های زیادی برای استقرار گردشگران تدارک دیده شده است.
مطابق گزارشی که در سال 2009 میلادی منتشر گردید، گونه های حیوانی این پارک ملی در حال انقراض بوده و در معرض تهدید قرار دارند. در این گزارش، تعداد زیاد گردشگرانی که به این منطقه حفاظت شده در هر سال وارد می شوند و اقداماتی که در تخریب محیط زیست انجام می دهند یکی از دلایل عمده کاهش تعداد گونه های حیوانی این پارک ذکر گردیده است.
تاریخچه پارک ملی ماسایی مارا
هنگامی که برای اولین بار و در سال ۱۹۶۱ منطقهٔ ماسای مارا به عنوان یک پناهگاه و ذخیره گاه حیات وحش شناخته شد محدوده‌ای تنها بالغ بر ۵۲۰ کیلومتر مربع (۲۰۰ مایل مربع) را شامل می‌شد، که در بر گیرندهٔ مثلث مارا و منطقهٔ فعلی اش بود، این منطقه در همان سال ۱۹۶۱ ضمن تمدید محدودهٔ قبلی، در جهت حفاظت از پوشش گیاهی و جانوری به ۱۸۲۱ کیلومتر (۷۰۳ مایل مربع) و بیشتر به سمت شرق، افزایش یافت و تبدیل به یک ذخیره گاه بین‌المللی از استان ناروک و شورای شهرستان آن شد.
مدیریت این ذخیره در همین زمان به بخش ذخیرهٔ داده‌های ملی در سال ۱۹۷۴ واگذار شد و به دلیل پرهیز حریم منطقهٔ ذخیره گاه با جوامع محلی پس از تجدید حریم مجدد، حدود ۱۵۹ کیلومتر (۶۱ مایل مربع) از آن به جوامع و روستاهای محلی برگردانده شد، تا سال ۱۹۸۴ و پس از برداشت از حریم منطقه در نهایت تا همان زمان حریم واقعی به ۱۵۱۰ کیلومتر (۵۸۰ مایل مربع) کاهش یافت
مطالب مرتبط:
مردمان پارک ملی ماسایی مارا کنیا
نوشیدنی مورد علاقه‌ی ماسایی‌ها خون گاو است و وقتی می‌خواهند به صورت ویژه و طعم‌دار آن را بنوشند، با شیر قاطی می‌کنند و در ظرف‌های چوبی درازی آن‌ها را سر می‌کشند. طبق سنتی قدیمی ماسایی‌ها گوش‌هایشان را سوراخ می‌کنند و این سوراخ را آن‌قدر بزرگ می‌کنند که لاله‌ی گوششان کاملا آویزان می‌شود. با این حال دولت این کار را ممنوع کرده و جوان‌ترها دیگر این میراث قدیمی را ندارند. پولی که به هنگام ورود به روستا به آن‌ها داده می شود در نهایت بین همه‌ی روستاها تقسیم می‌شود. محیط روستا کاملا آلوده است و همه‌جا بوی پهن می‌آید. خانه‌هایشان بسیار کوچک، تنگ و تاریک است. جوانان این منطقه استخوان ها را می‌تراشند تا به شکل دندان شیر در آید و به گردشگران می‌فروشند.
حیات وحش پارک ملی ماسایی مارا
ماسای مارا همه‌چیز دارد. پلنگ‌هایی که بالا رفتن از درخت را دوست دارند. در کشور ما گونه‌ای از پلنگ به نام پلنگ ایرانی وجود دارد. احتمالا بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ قلاده از آن را در کشور داریم. با این حال اولین بار پلنگ را نه در ایران، بلکه در آفریقا می‌بینم.
یکی از هیجان‌انگیزترین صحنه‌های ماسای مارا، تماشای حرکت گله‌های چند صد و چند هزارتایی وایلدبیست‌ها است وایلدبیست در فارسی با نام «کل یالدار» شناخته می‌شود و از گاوسانان است. آن‌ها در گله‌های بزرگ زندگی می‌کنند و شیرها خیلی مشکل می‌توانند شکارشان کنند.
شیرها برخلاف یوزپلنگ‌ها جثه‌ی بزرگی دارند و گروهی شکار می‌کنند. البته شیرهای نر نقشی در شکار ندارند و ماده‌ها این کار را انجام می‌دهند. در سفر به این پارک ملی میتوانید صحنه‌هایی شبیه به مستندهای حیات‌وحش مواجه شوید. چند ماده شیر، بچه‌شیر و دو شیر نر مشغول خوردن یک بوفالو هستند.
گردآورنده: فرحان مرادی
آنچه دیگران میخوانند:
