تیتربرتر؛ ویروس کرونا از ابتدا تا کنون به صورت چراغ خاموش جلو می آید و اگر به سرعت رسیدگی نشود سبب عواقب جبران ناپذیری می شود و یکی از سخت ترین درد ها درد تنگی نفس و خفگی است که در صورت رسیدگی به موقع ممکن است سبب مرگ شود.
کرونا بیماریای است با طیفی از علائم گسترده و طی ماههای اخیر مشخص شده این ویروس بسیاری از ارگانهای بدن از جمله دستگاه تنفسی را تحت تاثیر قرار میدهد،نکته اینجاست که این درگیری دستگاه تنفسی در برخی موارد با علامت بالینی و در برخی موارد بدون علامت بروز پیدا میکند!
چطور باید بفهمیم ریه هایمان درگیر کرونا شده، یا نه؟
- شروع علائم بالینی مانند سرفه نشانه درگیری دستگاه تنفسی است.
- بطور معمول اگر فرد دچار سرفه شود یعنی دستگاه تنفسی او درگیر شده و اگر میزان درگیری بالا باشد علائم دیگری مانند تنگی نفس و احساس درد و سنگینی در قفسه سینه حادث میشود.
- هرچه میزان درگیری افزایش یابد، فرد در انجام فعالیتهای معمول خود دچار مشکل شده و سرفه و تنگی نفس اجازه استراحت و فعالیت دیگری را به بیمار نمیدهد.
- در کنار این علائم، درصد اشباع اکسیژن خون که بوسیله دستگاه سنجیده میشود هم میتواند شاخصی برای تشخیص درگیری ریه باشد و این عدد نباید کمتر از ۹۳ یا ۹۴ درصد باشد.
- یکی دیگر از راههای تشخیص درگیری ریه هم استفاده از سی تی اسکن است که این روش تنها با تشخیص و تجویز پزشک قابل انجام است.
- در خصوص بیماری کرونا موارد زیادی داشته ایم که فرد علائم بالینی شدید داشته، اما درگیری ریه خفیف بوده و در مقابل موارد زیادی هم داشته ایم که علائم بالینی فرد خفیف یا بدون علامت بوده، اما درگیری ریه بالا بوده است.
- بطور مثال مواردی داشته ایم که برای انجام عمل جراحی وضعیت جسمانی فرد بررسی شده و بطور اتفاقی متوجه درگیری ریه فرد مبتلا شده ایم و این درحالی است که هیچگونه علائم بالینی در فرد مبتلا مشاهده نشده است.
- در حال حاضر برخی این نگرانی را دارند که چنانچه درگیری ریه در برخی افراد بدون علامت است چطور آن را تشخیص دهند و از کجا بفهمند ریه آنها هم درگیر شده، یا نه که باید گفت جای نگرانی نیست، چون اینگونه درگیریهای بدون علامت به تدریج بهبود مییابند.
- چنانچه درگیریهای بدون علامت ریه شدت یابد قطعا وارد مرحله علامت دار میشود و به نحوی خود را نشان میدهد.
- برخی افراد جهت اطلاع از وضعیت ریه خود درخواست سی تی اسکن میدهند اما استفاده زیاد از سی تی اسکن یعنی قرارگیری طولانی مدت در معرض اشعه و این امر خود میتواند در درازمدت ایجاد مشکل کند.
- افراد باید به محض مشاهده علائم مشابه سرماخوردگی حتما به پزشک مراجعه کرده و درصورت داشتن علائم سرفه، تنگی نفس و ... به پزشک متخصص عفونی یا ریه مراجعه و تشخیص در این زمینه را به پزشک بسپارند.
علائم ریه های درگیر کرونا از خفیف تا وخیم
برای بیشتر افراد بیماری کرونا خفیف است، ولی بعضی ها میمیرند. پس ویروس چگونه به بدن حمله میکند؟ چرا بعضی از افراد میمیرند و چگونه بعضی دیگر درمان میشوند؟
1. دوره نهفتگی یا کمون درگیری ریه به کرونا
این دوره زمانی است که ویروس در بدن مستقر میشود. ویروس ها برای فعالیت وارد سلول های بدن شده و آنها را از چنگتان درمیآورند.
کرونا ویروس به طور رسمی SARS CoV-2 (مختصر شده سندروم تنفسی کروناویروس دو) نامیده میشود. ویروس میتواند با تنفس وارد بدن شود (وقتی فردی در نزدیکی سرفه میکند) یا از طریق تماس با سطح آلوده و سپس مالیدن دست به صورت. این ویروس ابتدا سلولهایی که گلو، راههای هوایی و ریه ها را فرش کردهاند، آلوده کرده و آنها را تبدیل به کارخانه کروناویروس میکند. در نتیجه ویروس های جدید بسیار زیادی تولید میشود تا سلول های بیشتری را آلوده کنند.
در این مرحله ابتدایی شما بیمار نبوده و بعضی از افراد شاید هرگز علائمی نشان ندهند. دوره کمون، زمان بین آلودگی و ظهور اولین علائم بسیار متفاوت است، ولی به طور متوسط ۵ روز است.
2. بیماری خفیف درگیری ریه به کرونا
این چیزی است که بیشتر افراد تجربه خواهند کرد. کووید ۱۹ عفونت ملایمی است که از هر ۱۰ نفر ۸ نفر را درگیر میکند و علائم اصلی آن سرفه و تب میباشد. بدن درد، سوزش گلو و سردرد هم محتمل هستند ولی حتمی نیستند.
مطالب مرتبط:
تب نتیجه پاسخ سیستم ایمنی شما به آلودگی و عفونت است. سیستم ایمنی ویروس را به عنوان دشمن مهاجم تشخیص داده و بدن را با آزاد سازی مواد شیمیایی به نام سایتوکاین از وجود یک مشکل آگاه میکند. همین باعث تشدید سیستم ایمنی و ایجاد بدن درد و تب میشود.
سرفه در ابتدا خشک است (محتویاتی همراه ان نیست) و احتمالاً این امر به خاطر تحریک شدن سلولها ناشی از آلوده شدن آنها به ویروس است. برخی از افراد شروع به سرفه همراه با خلط میکنند، مخاط ضخیم حاوی سلولهای مرده ریه که توسط ویروس کشته شدهاند.
این علائم با استراحت، مایعات فراوان و پاراستامول درمان میشوند و نیاز به مراقبت های تخصصی بیمارستانی ندارند. این مرحله حدود یک هفته طول میکشد. اکثر افراد بهبود مییابند چون سیستم ایمنی بدن آنها با ویروس مقابله کرده است. با این حال برخی از آنها درگیر نوع بدتری از کووئید ۱۹ میشوند.
در حال حاضر این بهترین چیزی است که در مورد این مرحله میفهمیم. با این وجود مطالعاتی وجود دارد که نشان میدهد این بیماری میتواند علائمیکه بیشتر شبیه سرماخوردگی است را نشان دهد، مانند آبریزشبینی.
3. بیماری شدید درگیری ریه به کرونا
اگر بیماری پیشرفت کند به خاطر واکنش بیش از حد سیستم ایمنی خواهد بود. سیگنال های شیمیایی (سایتوکاین ها) باعث ایجاد التهاب میشوند که باید با دقت تنظیم و تعدیل شود. التهاب بیش از اندازه میتواند باعث آسیب در بدن شود.
دکتر ناتالی مکدرموت از کینگز کالج لندن گفت :این ویروس باعث عدم تعادل در پاسخ ایمنی میشود. التهاب بیش از حد وجود دارد که چگونگی ایجاد این تاثیر را نمیدانیم. به التهاب ریه ها پنومونیا گفته میشود.
اگر میتوانستیم از دهان تا نای و لوله های ریز درون ریه ها سفری داشته باشیم، در نهایت به کیسههای هوایی کوچک میرسیم. اینجاست که اکسیژن به خون منتقل و دی اکسید کربن از بدن خارج میشود. اما در پنومونی این کیسه های کوچک از آب پر میشوند و مشکلات تنفسی و تنگی نفس را در پی دارد. بعضی از افراد برای نفس کشیدن به دستگاه تنفس مصنوعی احتیاج پیدا میکنند. بر اساس اطلاعات رسیده از چین این مرحله ۱۴ درصد از افراد را تحت تاثیر قرار میدهد.
4. بیماری وخیم درگیری ریه به کرونا
تخمین زده میشود که ۶ درصد از موارد به سمت وخامت میروند. در این مرحله بدن شروع به شکست خوردن میکند و احتمال جدی مرگ وجود دارد. مشکل این است که سیستم ایمنی اکنون از کنترل خارج شده و باعث آسیب به بدن میشود. وقتی فشار خون به سطح خطرناکی پایین بیاید میتواند منجر به شوک سپتیک شود. اندام ها به درستی کار نمیکنند تا جایی که به طور کامل از کار میافتند.
سندرم دیسترس تنفسی حاد ناشی از التهاب گسترده در ریه هاست که باعث توقف اکسیژن گیری مورد نیاز برای بقای بدن میشود. همچنین احتمال اختلال کلیه ها و در نتیجه تصفیه نشدن خون و آسیب روده ها نیز وجود دارد. دکتر بهارات پانخانیا اظهار داشت: این ویروس چنان التهاب گسترده ای را ایجاد میکند که بدن تسلیم میشود و به نارسایی چند عضو منجر میشود. اگر سیستم ایمنی نتواند جلوی ویروس مقاومت کند در هر گوشه بدن گسترش مییابد که باز صدمات بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
درمان در این مرحله بسیار تهاجمیخواهد بود و میتواند اکسیژناسیون غشایی برون پیکری باشد. این در اصل یک ریه مصنوعی است که خون را از طریق لوله های ضخیم از بدن خارج، سپس آن را اکسیژن دار و دوباره به داخل بدن پمپ میکند. اما سرانجام آسیب میتواند به میزان کشندگی برسد و ارگانها دیگر قادر به زنده نگه داشتن بدن نیستند.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: علی اکبر رضایی