به گزارش تیتربرتر؛ در قانون تامین اجتماعی برای ایام استراحت پزشکی و مرخصی استعلاجی بیمه شدگان غرامت در نظر گرفته شده است. به عبارتی بیمه شدگان تحت شرایط مشخص در مواقعی که در مرخصی استعلاجی به سر می برند غرامت دریافت می کنند.
کارمندان و کارگران مشمول قانون کار نیز در مواقع بیماری می توانند از مرخصی استعلاجی استفاده کنند . همانگونه که از نام مرخصی استعلاجی بر می آید ، مفهوم مرخصی استعلاجی ناظر بر مرخصی است که در مواقع بیماری گرفته می شود تا در طول مدت آن ، شخص بیمار بتواند نیرو و توان خود را که در اثر بیماری از بین رفته است را مجددا باز یابد .
بنابر آنچه گفته شد ، مرخصی استعلاجی با مرخصی استحقاقی که به ازای هر سال یک ماه به مشمولان قانون کار تعلق می گیرد تفاوت داشته و با مرخصی بدون حقوق نیز که اصولا در مواقع غیر بیماری مورد توجه قرار می گیرد ، تفاوت دارد .
نحوه استفاده از مرخصی استعلاجی
لازم به ذکر است که بر اساس قانون کار ، مرخصی استعلاجی یکی از موارد تعلیق قراداد کار محسوب می شود . به همین دلیل ، در صورتی که مشمولان قانون کار از مرخصی های استعلاجی استفاده نمایند ، قرارداد کار وی به قوت خود باقی خواهد ماند و کارگر می تواند پس از اتمام مرخصی استعلاجی ، به کار سابق خود باز گردد .
جزییات و شرایط مربوط به استفاده از مرخصی استعلاجی در قانون کار مورد اشاره قرار نگرفته است ؛ بلکه تنها حکمی که در این خصوص مورد پیش بینی قرار گرفته ، ماده 74 قانون کار است که به موجب آن " مدت مرخصی استعلاجی ، با تایید سازمان تامین اجتماعی ، جزو سوابق کار و بازنشستگی کارگران محسوب خواهد شد " .
بر این اساس ، شرایط استفاده از این مرخصی در قانون تامین اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است که به موجب بند 7 ماده 2 این قانون ، " بیماری ، وضع جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می کند یا موجب عدم توانایی موقت اشتغال به کار می شود " . بنابراین ، در مواردی که کارمند و یا کارگر دچار بیماری شود که مرخصی استعلاجی را ایجاب کند ، می تواند از این مرخصی استفاده نماید .
حقوق و مزایای کارگر در مرخصی استعلاجی
از آن جهت که طبق ماده 7 قانون کار ، قرارداد کار مستلزم انجام کار و پرداخت مزد یا حق السعی از طرف کارفرما می باشد ، در صورت بیماری و عدم انجام کار از طرف شخص کارمند و یا کارگر ، جز در خصوص انواع مرخصی ها و تعطیلات ، کارفرما موظف به پرداخت مزد نمی باشد . در حالی که وی در مدت زمان مرخصی استعلاجی بی نیاز از حداقل مزد یا حقوق نیست .
به همین دلیل ، ماده 62 قانون تامین اجتماعی ، حقوق و مزایای مدت زمان استفاده از مرخصی استعلاجی مورد توجه قرار داده است که بر اساس آن :
1 ) بیمه شده ای که دارای همسر یا فرزند پا پدر و مادر تحت تکفل باشد ، به میزان سه چهارم آخرین مزد یا حقوق روزانه ؛
2 ) بیمه شده ای که همسر یا فرزند یا پدر و مادر تحت تکفل نداشته باشد ، به میزان دو سوم آخرین مزد یا حقوق روزانه ؛
3 ) بیمه شده غیر متکفل ، در صورتی بستری شدن با هزینه سازمان تامین خدمات درمانی ، معادل یک دوم آخرین مزد یا حقوق روزانه دریافت خواهد کرد . علاوه بر این ، لازم به ذکر است که طبق ماده 74 قانون کار ، در صورت تایید مرخصی استعلاجی از سوی سازمان تامین اجتماعی ، مدت مرخصی استعلاجی کارگران و کارمندان مشمول قانون کار جزء سوابق کار و بازنشستگی آنان محسوب خواهد شد .
مطالب مرتبط:
آیا مرخصی استعلاجی به کارگران تعلق می گیرد؟
وحید حاجی زاده کارشناس اختلافات کارگری و کارفرمایی اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که در کسب و کارها بین کارگر و کارفرما اتفاق میافتند؛ این است که در قرارداد کار اولیه کارفرما قید میکند که کارگرمی تواند در هر ماه از سه روز یا ۷ روز مرخصی استعلاجی استفاده کند.
او با بیان اینکه در قرارداد کار قید میشود استفاده از مرخصی استعلاجی بیش از مدت زمان تعیین شده موجب اخراج و تعدیل کارگر میشود، گفت: چنین موضوعی اگر در قراردادکار قید شود و کارگر نیز توافق کند، غیر قانونی است.
حاجی زاده گفت: اگر به واسطه مرخصی استعلاجی کارگر اخراج شود، او میتواند بازگشت به کار بگیرد و با حکم قضایی بر سرکار خود برگردد.
این کارشناس اختلافات کارگری و کارفرمایی با بیان اینکه مرخصی استعلاجی از جمله مرخصیهایی است که محدودیت زمانی ندارد، گفت: این به آن معناست که به واسطهی اتفاقاتی که میافتند و از اراده کارگر خارج است، تا زمانی که پزشک معالج تجویز میکند و پزشک سازمان تأمین اجتماعی هم تأکید میکند کارگر میتواند از مرخصی استعلاجی استفاده کند.
حاجی زاده افزود: اگر در قرارداد کار چنین توافقی قید شده باشد کارفرما نمیتواند در مراجع حل اختلاف وزارت کار بابت این بند از قرارداد و اخراج کارگر دفاعی داشته باشد.
گردآورنده: علی اکبر رضایی
آنچه دیگران می خوانند: