به گزارش تیتربرتر؛ «محدودیت اجتماعی خواب» (SSR) یعنی تغییر در زمان خواب و تفاوت طول مدت خواب بین روزهای کاری و روزهای آزاد می‌شود.Social jetlag یا خستگی اجتماعی و محدودیت خواب بارها و بارها با پیامدهای منفی‌ای بر سلامت جسم، سلامت روان و همچنین عملکرد فرد همراه بوده است.
نقش بی خوابی در شیوع ویروس کرونا
در یک طرح شبه‌آزمایشی که در مقیاس بزرگی پیاده شد، آثار قرنطینه را با تشدید محدودیت‌هایی که هنگام شیوع ویروس کرونا اعمال شد با رابطه بین ریتم‌های اجتماعی و بیولوژیکی و همچنین خواب در طی یک دوره ۶هفته‌ای (اواسط مارس تا پایان آوریل) و در سه کشور اروپایی (اتریش، آلمان و سوئیس) بررسی کردیم.
ما دریافتیم که این محدودیت‌ها عدم تطابق بین زمان خواب-بیداری بیرونی (اجتماعی) و داخلی (بیولوژیکی) را کاهش می‌دهد، که با کاهش قابل توجه در SJL و SSR و افزایش همزمان در مدت‌زمان خواب نمایانده می‌شود.از طرفی کیفیت خواب نیز کمی کاهش یافته است. به نظر می‌رسد زمان ارتقایافته خواب و بیداری فرد به افزایش انعطاف‌پذیری برنامه‌های اجتماعی نسبت داده شود؛
به عنوان مثال این زمان به دلیل کار بیشتر در خانه افزایش پیدا کرده است. با وجود این، چنین وضعیت بی‌سابقه‌ای منجر به افزایش قابل توجه بار خودآگاهانه (self-perceived burden) شد که با کاهش کیفیت خواب همراه بود. ممکن است این آثار سوء با قرار گرفتن در معرض نور طبیعی و همچنین ورزش کم‌کم از بین برود.
تاثیر خوابیدن بر عدم ابتلا به ویروس کرونا
خوابیدن به میزان کافی، یکی از ساده ترین راه ها برای حفظ سلامتی به حساب می آید؛ اما بنا بر پژوهش های انجام شده، میزان خواب افراد در سلامت بدنی موثر است و می تواند خطر ابتلا به ویروس کرونا را افزایش دهد.
پایگاه «نشنال جئوگرافیک» اعلام کرد : پژوهش ها نشان می دهد خواب کمتر از 7 ساعت در شب، ممکن است خطر ابتلا به کرونا را افزایش دهد.
بر اساس این گزارش، کیفیت پایین خواب به دلیل قطع یا ننگی نفس می تواند خطر ابتلای به کرونا را افزایش دهد، همچنین خواب شبانه کوتاه نیز می تواند خطر ابتلا به عونت دستگاه تنفسی مانند ذات الریه را افزایش دهد.
همچنین مطالعه دیگری نشان می دهد افرادی که کمتر از 7 ساعت می خوابند، تقریبا سه برابر بیشتر از افرادی که 7 ساعت یا بیشتر می خوابند در معرض ابتلا به سرماخوردگی قرار دارند.
همچنین پژوهشی از سوی محققان دانشگاه های کالیفرنیا، سانفرانسیسکو و «کارنگی ملون» (از معتبرترین دانشگاه های آمریکا در شهر پیتسبرگ در ایالت پنسیلوانیا) بر روی 164 نفر انجام شد و نشان داد، افرادی که کمتر 6 ساعت در شب می خوابند، در مقایسه با آن هایی که بیش از 7 ساعت می خوابند، چهار و نیم برابر بیشتر علائم سرماخوردگی دارند.
محققان می گویند «راینو ویروس «(یا ویروس سرماخوردگی) از لحاظ ساختار و نوع پاسخ ایمنی که در افراد ایجاد می کند، شبیه ویروس نوظهور کروناست.
«مونیکا هاک» (Monika Haack) متخصص اعصاب و روان در دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد به نشنال جئوگرافیک گفت: ما شواهد زیادی در دست داریم که نشان می دهد اگر شما خواب کافی داشته باشید، قطعا می توانید با هرنوع عفونتی مقابله کنید.
او افزود: البته اینکه چه تعداد مرگ را می توان با این روش کاهش داد و خواب کافی تا چه میزان در کم شدن علائم نقش دارد، نیازمند تحقیقات بیشتری است.
مطالب مرتبط:
درمان فوری بی خوابی
برای درمان بی خوابی‌های موجود در سطح جامعه، افراد باید به موارد زیر توجه کنند؛
- به موقع و یک زمان مناسب مانند ساعت ۲۳ الی ۲۳:۳۰ به رختخواب بروید.
- از تلاش کردن برای خوابیدن پرهیز و از انجام کار دیگر خودداری کنید. به عنوان مثال بعد از ورود به رختخواب از گوشی استفاده نکنید.
- از ماندن در رختخواب احساس ترس نکنید.
- چرخه مداوم و ساعت خواب و بیداری را حفظ و تنظیم کنید.
- برای خوابیدن از داروهای خواب آور و الکل استفاده نکنید.
- کار‌هایی که مربوط به بیرون از رختخواب می‌شود در داخل رختخواب انجام ندهید.
- در طول روز از نظر فعالیت جسمی و ورزشی فعال باشید.
- برای خود برنامه روزانه تهیه کنید.
- آشفتگی‌های خواب خود را فاجعه ساز جلوه ندهید.
باید به این نکته توجه داشت که با قرنطینه خانگی ساعت خواب خود را کاملا تغییر داده ایم و حتی مشاهده می شود بعضی افراد از شب تا صبح بیدار هستند و روزها را برای خواب و استراحت انتخاب می کنند،این در حالی است که تغییر چرخه خواب شبانه روز از لحاظ روانشناسی مورد تایید نیست و خسارات جبران ناپذیری به روان خود وارد می کنیم، بنابراین توصیه های مشاوران و متخصصان روانشناسی را برای تنظیم ساعت خواب جدی بگیریم.
بی‌خوابی یکی از اختلالات خواب است که در روانشناسی خواب مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد. ناتوانی در به خواب رفتن یا ناتوانی در خواب ماندن در مدت طولانی یا خواب عمیق را کم خوابی می‌گویند. کم‌خوابی در واقع خود بیماری به حساب نمی‌آید بلکه جزء علایم بیماری محسوب می‌شود. کم‌خوابی معمولاً ناشی از اضطراب و تنش هیجانی است. از دیگر علل کم خوابی، می‌توان احساس عدم امنیت، ترس از تنهایی، افسردگی و مصرف کافئین را نام برد.
کم‌خوابی در بین زنان ۱٫۴ برابر مردان رایج است. بنابر آمارهای وزارت بهداشت آمریکا سالانه ۶۴ میلیون نفر از آمریکایی‌ها از کم‌خوابی رنج می‌برند. مصرف داروهای ضدافسردگی، قرص‌های خواب‌آور می‌تواند برای درمان موقت این بیماری مفید باشد؛ اما بهترین راه برای درمان بی‌خوابی در بیشتر افراد، استفاده از روش CBT-I است. به این درمان، درمان شناختی رفتاری بی‌خوابی نیز می‌گویند.
گردآورنده: علی اکبر رضایی
آنچه دیگران می خوانند:
