به گزارش تیتربرتر؛ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا طبق برنامه ریزی ها سه شنبه سوم نوامبر ۲۰۲۰ مصادف با سیزدهم آبان ۱۳۹۹ برگزار می شود. انتخابات آمریکا یکی از مهمترین رویدادهای سال 2020 به شمار می آید و رقابت تنگاتنگی بین دونالد ترامپ و جو بایدن شکل گرفته است.
رقابت تنگاتنگ ترامپ و بایدن
نتایج نظرسنجی مرکز مورنینگ کانسالت «Morning Consult» درخصوص رقبای انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا نشان می‌دهد که پس از برگزاری کنوانسیون ملی احزاب دموکرات و جمهوریخواه، جو بایدن رقیب دموکراتِ دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا با اختلاف ۸ درصد پیشی گرفته است.
نظرسنجی مذکور از ۱۲ هزار و ۹۶۶ رأی‌دهنده آمریکایی با ضریب خطای بین یک تا ۲ درصد از تاریخ ۲۸ تا ۳۰ آگوست سال جاری میلادی به عمل آمده و بر اساس آن ۵۱ درصد از بایدن و ۴۳ درصد از ترامپ حمایت شده است.
این در حالیست که برخی دیگر از نظرسنجی‌های منتشر شده حاکی از کاهش اختلاف بایدن و ترامپ به دو درصد است، از سوی دیگر برخی از تحلیلگران معتقدند، با شروع مناظرات انتخاباتی امکان پیشی‌گرفتن ترامپ از بایدن نیز به دلیل ضعف‌های نامزد دموکرات وجود دارد.
سید جلال ساداتیان سفیر اسبق کشورمان در بریتانیا در گفتگو با فرارو با اشاره به اینکه در صحنه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ترامپ و بایدن تا روز آخر با یکدیگر رقابت تنگاتنگی را خواهند داشت، گفت: با توجه به اینکه دو ماه تا موعدی برگزاری انتخابات مانده، این امکان وجود دارد که با رخ دادن هر اتفاقی ورق برای هریک از دو نامزد برگردد و شرایط متفاوتی را تجربه کنند.
وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر بایدن از ترامپ پیش گرفته است، اظهار داشت: طی چند روز گذشته برخی از نظرسنجی حکایت از این دارد که ترامپ فاصله خود را با بایدن را کاهش داده، اما برخی از نظرسنجی‌های دیگر به مانند CBS حاکی از آن است که بایدن با اختلاف ۴۶ به ۳۸ درصد از ترامپ پیش است، این در حالی است که این نظرسنجی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و می‌توان به آن اعتماد کرد.
ساداتیان افزود: در نظرسنجی‌هایی که انجام می‌شود، باید به این نکته دقت کرد که کدام موسسه و یا رسانه اقدام به برگزاری چنین کاری می‌کنند، زیرا که رسانه‌های وابسته به دموکرات‌ها و جمهوری خواهان ممکن است هر یک این نظرسنجی‌ها را به نفع خود دستکاری کنند و باعث شوند که نتایج واقعی انعکاس داده نشود، از سوی دیگر این نظرسنجی‌ها تنها بخشی از رقابت‌های انتخاباتی است و انعکاس دهنده تمام آن نیست.
نقشه ترامپ برای پیروزی در انتخابات
این کارشناس مسائل آمریکا با بیان اینکه ترامپ این روز‌ها به دنبال انجام اقداماتی است که فضا را به نفع خود تغییر دهد، بیان داشت: آخرین نمونه آن نیز پیمان صلحی است که بین امارات و اسرائیل به وسیله ترامپ منعقد شد، این دو رژیم از مدت‌ها قبل با یکدیگر روابط پنهانی داشتند، اما الان که ترامپ نیاز به دستاورد داشته، این مسئله علنی شده است، از سوی دیگر آمریکا به دنبال زمینه چینی است که تا دو ماه آینده بحرین و عربستان نیز عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را آغاز کنند، تا ترامپ دست پری در انتخاب آبان ماه داشته باشد.
ساداتیان اضافه کرد: اما در حوزه سیاست خارجی ترامپ دو شکست سنگین خورده که هر دو مرتبط با ایران بوده، اول ناکامی در تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران بود که با مخالفت ۱۳ کشور عضو شورای امنیت روبرو شد و دومی نیز شکست در فعال کردن مکانیزم ماشه بود که آن هم دوباره در شورای امنیت رقم خورد، این دو تجربه تلخ باعث ناکامی ترامپ چه در داخل و چه در خارج از آمریکا شده که این مسئله می‌تواند عواقب بسیار سنگینی را برای رئیس جمهوری آمریکا به دنبال داشته باشد.
این سفیر اسبق کشورمان ادامه داد: ترامپ به طور قطع به حقه بازی‌های خود علیه بایدن و دموکرات‌ها ادامه خواهد داد و سعی می‌کند یا تند کردن فضای داخلی آمریکا و ایجاد یک دوقطبی شدید، زمینه رای آوری بیشتر خود را فراهم آورد، آنچه که الان اهمیت دارد، به دست آوردن رای افراد مردد و قشر خاکستری آمریکایی است که تاکون تصمیم نگرفته که به چه کسی رای بدهند، یا اینکه اصلا در انتخابات شرکت کنند، یا خیر.
وی یادآور شد: بایدن با انتخاب کامالا هریس به عنوان معاون خود یک اقدام هوشمندانه و حساب شده را انجام داد، هریس با توجه به اینکه رنگین پوست و زن است و همچنین دارای سابقه قوی سیاسی و حقوقی است، می‌تواند ضعف‌ها و نقایص بایدن را جبران کند و رای اقلیت‌های نژاد و قومی در آمریکا را به صورت گسترده به دموکرات‌ها تقدیم کند، همچنین به زودی اولین مناظره بین بایدن و ترامپ برگزار خواهد شد، هرچند که برخی از دموکرات‌ها عقیده داشتند که بایدن نباید در این مناظرات شرکت کند، اما عدم شرکت وی به نوعی یک خودکشی محسوب می‌شود و می‌توان تبعات بسیار جبران ناپذیری را برای نامزد دموکرات به دنبال داشته باشد.
ساداتیان تصریج کرد: مجموع عملکرد این دو نفر در حوزه‌های سیاسی داخلی، سیاست خارجی، اقتصاد، مبارزه با کرونا و همچنین نحوه برخورد با اعتراضات نژادی است که تعیین کننده نتیجه انتخابات خواهد بود و تنها این مناظرات نیست که مهم است، از سوی دیگر به دلیل اینکه ترامپ آدم حیله گری است که به طور قطع حملات زیادی را روانه بایدن می‌کند و با توجه به اینکه او ذاتا آدم آرام و ماخوذ به حیایی است ممکن است نتواند، پاسخ مناسب را به ترامپ بدهد، در هر حال مبارزه این دو تا روز ۱۳ آبان ماه ادامه خواهد داشت و از الان خیلی زود است که بخواهیم پیش‌بینی کنیم کدامیک پیروز خواهند شد.
سیاست نامشخص بایدن در برابر برجام
شیرین هانتر، تحلیلگر مسائل بین‌الملل می‌نویسد: به‌رغم اینکه دولت ترامپ اظهارات و اقدامات ضدایرانی خود را افزایش داده، دموکرات‌ها در انتقاد از سیاست‌های او چندان صریح نبوده‌اند و برخلاف انتظار عمومی مبنی بر پیوستن مجدد دولت بایدن به توافق هسته‌ای، خوانش دقیق اظهارات مشاوران بایدن چندان امیدبخش نیست.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از سایت دیپلماسی ایرانی، در ادامه این مطلب آمده است: از سال ۲۰۱۷ که دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده شد، روابط این کشور با ایران به‌طور مداوم به وخامت گراییده و این روند پس از خروج آمریکا از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ تسریع شده است. ایالات‌متحده علیه فروش نفت ایران و بسیاری از دیگر بخش‌های اقتصادی تحریم اعمال کرد. حتی شیوع ویروس کرونا هم که تا به امروز بیش از ۲۰ هزار قربانی در ایران گرفته، هیچ تاثیری در ترغیب دولت ترامپ به تسهیل کارزار «اعمال فشار حداکثری» و موافقت او با واردات بیشتر توسط ایران نداشت.
ایران ابتدا با آنچه «صبر استراتژیک» توصیف می‌کند، واکنش نشان داد و سعی کرد امضاکنندگان اروپایی برجام را متقاعد کند برای کاهش مشکلات اقتصادی و مالی ناشی از تحریم‌های ایالات‌متحده راهی بیابند. ایران حتی به ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس‌‌سپاه پاسداران، محتاطانه واکنش نشان داد. همچنین ایران برای ایجاد هزینه برای ایالات‌متحده، افزایش گام‌به‌گام سطح ذخایر اورانیوم غنی‌شده را آغاز کرد. به‌رغم صبر و احتیاط ایران، ایالات‌متحده فشارها را افزایش داد و درصدد تمدید تحریم تسلیحات متعارف سازمان‌ملل علیه ایران برآمد. این تلاش در شورای‌امنیت به شکست انجامید و حتی متحدان اصلی ایالات‌متحده یعنی بریتانیا، آلمان و فرانسه به آن رای ممتنع دادند.
ناکامی آمریکا در شورای‌امنیت نشان‌دهنده شدت مخالفت دیگر کشورها با سیاست ایالات‌متحده در قبال ایران بود؛ سیاستی که صرفا مبتنی بر فشار است و هیچ‌انگیزه‌ای برای ترغیب ایران به مصالحه ایجاد نمی‌کند. نهایتا مایک پمپئو، وزیر امورخارجه دولت آمریکا با استناد به «ساز و کار بازگشت تحریم‌های سازمان ملل» برای اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل (تحریم‌های پیش از برجام) اقدام کرد؛ اما با توجه به خروج آمریکا از برجام، این اقدام غیرقانونی خوانده و رد شد. با این حال، پمپئو اعلام کرد تحریم‌ها علیه ایران ۲۰سپتامبر با تایید سازمان ملل یا بدون آن، مجددا اعمال خواهند شد.
مطالب مرتبط:
به‌رغم اینکه دولت ترامپ اظهارات و اقدامات ضدایرانی خود را افزایش داده، دموکرات‌ها در انتقاد از سیاست‌های او چندان صریح نبوده‌اند. انتقاد اصلی آنها این است که سیاست‌های ترامپ هیچ تاثیری در سقوط دولت ایران یا وادار کردن آن به پذیرش خواسته‌های ایالات‌متحده یا متوقف کردن فعالیت‌های ایران در خاورمیانه نداشته‌اند. آنها از این مساله ناراحت هستند که سیاست‌های دولت ترامپ بیشتر از ایران، ایالات‌متحده را در سطح بین‌المللی منزوی کرده است.
دموکرات‌ها حتی پس از بحران کووید-۱۹ در ایران هم به هزینه انسانی تحریم‌های ایالات‌متحده اشاره‌ای نکردند. به‌علاوه، آنها هیچ برنامه مشخصی درباره چگونگی انجام کارها در صورت روی کار آمدن ارائه نداده‌اند. به‌طور خلاصه، رویکرد آنها به مساله ایران بیشتر مبتنی بر انتقاد از ترامپ بوده و نه ارائه جایگزین‌های مناسب برای سیاست‌های او.
در مواردی که بحث جزئیات در میان است، اظهارات مشاوران سیاست خارجی جو بایدن، نامزد دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، به مواضع دولت ترامپ بسیار نزدیک بوده است. در رابطه با برجام، برخلاف انتظار عمومی مبنی بر پیوستن مجدد دولت بایدن به این توافق، خوانش دقیق اظهارات مشاوران بایدن چندان امیدبخش نیست. برای نمونه، تونی بلینکن، نامزد احتمالی سمت مشاور امنیت‌ملی بایدن، گفته ایالات‌متحده تنها پس از بازگشت ایران به تعهدات هسته‌ای به برجام بازخواهد گشت. یکی از برداشت‌ها از این اظهارات این است که ایران باید پیش از بازگشت آمریکا به توافق روند افزایش ذخایر اورانیوم غنی‌شده را معکوس کند. به‌علاوه، بلینکن به این مساله اشاره کرده که در دوره توافق‌موقت همه تحریم‌ها برجا خواهند ماند.
احتمال موافقت ایران با چنین شرطی اندک است. با سابقه‌ای که آمریکا در رابطه با برجام دارد، ایران بدون‌اطمینان از بازگشت آن به برجام و کاهش تحریم‌ها، قدم‌هایی که در عقب‌نشینی از برجام برداشته است معکوس نخواهد کرد. بلینکن همچنین گفته ایالات‌متحده مذاکره درباره توافق طولانی‌تر و بهتر با ایران را خواستار است، اما توضیحی درباره منظور خود از واژه «بهتر» ارائه نداده. آیا منظور او این است که حق غنی‌سازی ایران را نفی کند؟ آیا منظور او این است که توافق جدید باید موشک‌های ایران و فعالیت‌های منطقه‌ای آن را نیز تحت‌پوشش قرار دهد؟
اگر این تفسیر صحیح باشد، نمی‌توان انتظار داشت در ریاست‌جمهوری بایدن پیشرفتی در حل اختلاف بین آمریکا و ایران حاصل شود. ایران از حق خود برای غنی‌سازی یا از موشک‌هایش نمی‌گذرد، مگر اینکه این خواسته‌ها در چارچوب یک برنامه گسترده‌تر کاهش سلاح در منطقه مطرح شوند. موشک‌های ایران توانایی بازدارندگی اصلی آن به‌شمار می‌روند. سایر مشاوران بایدن به‌ویژه جیک سالیوان در عین تاکید بر دیپلماسی از حفظ فشار موجود علیه ایران سخن گفته‌اند.
محدودیت‌های دیپلماسی بایدن
به‌نظر می‌رسد مشاوران بایدن بر این باورند که دیپلماسی می‌تواند به خودی خود مسائل را حل کند؛ اما این‌طور نیست. دیپلماسی تنها زمانی موفق می‌شود که تمایل به سازش در دو طرف وجود داشته باشد. زمانی که دیپلماسی تنها برای اولتیماتوم استفاده شود، حتی اگر مودبانه و نرم باشد، بازهم شکست می‌خورد. باراک اوباما به این دلیل موفق به دستیابی به توافق با ایران شد که به مصالحه و ایجاد انگیزه برای ایران تمایل داشت. اما در اظهارات بایدن هیچ نشانه‌ای دال بر آمادگی یا تمایل او به سازش دیده نمی‌شود.
شاید تفسیر اظهارات بلینکن و دیگر افراد پیش‌بینی قاطعی از رویکرد آتی بایدن ارائه ندهند و بهتر است که این‌طور باشد؛ اما اگر این اظهارات منعکس‌کننده نظرات و تمایلات بایدن باشند، امید چندانی به بهبود روابط ایالات‌متحده و ایران وجود نخواهد داشت.
یک رویکرد سازنده‌تر دولت احتمالی دموکرات برای نزدیک شدن به ایران این است که آمریکا مجددا به برجام بازگردد و دست‌کم بخشی از تحریم‌ها را لغو کند و از ایران بخواهد به تعهدات برجا‌می بازگردد. دولت بایدن باید به تدریج مجوز همکاری با ایران را برای شرکت‌های آمریکایی صادر کند و از این طریق مسیر گفت‌وگو درباره موضوعات منطقه‌ای و سایر مسائل را هموار کند.
برای ممکن‌شدن هرگونه گشایشی در روابط، ایران هم باید سهم خود را انجام دهد. ایران دیر یا زود متوجه این موضوع خواهد شد که مجبور است درخصوص مسائل منطقه‌ای و نگرانی‌های مشترک با ایالات‌متحده و سایر قدرت‌های غربی گفت‌وگو کند. بدون برگزاری چنین گفت‌وگوهایی حتی اگر ایالات‌متحده به برجام برگردد، بازهم نمی‌توان انتظار داشت روابط اقتصادی به‌طور کامل در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی عادی شوند.
گردآورنده: الهام خلیلی خو
آنچه دیگران می خوانند:
