تیتربرتر: هوامحل یک قصر صورتی رنگ در شهر جیپور (راجستان) هند است که در سال 1799 به دستور مهاراجه ساوای پراتاپ سینگ ساخته شد.این قصر با معماری جالب و رنگ آمیزی خاصش توانسته به یکی از جاذبه های گردشگری مهم هندوستان مبدل شود.

معرفی قصر هوا محل

قصر هوا محل در جیپور بواسطه معماری خاص خود معروف است. هوامحل یا قصر بادها، کاخی است در منطقه جیپور هند که به علت نمای خاص خود با تعداد بسیار زیادی پنجره‌ی کوچک، جلوه‌ی متمایزی داشته و به عنوان کاخ سلطنتی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در ساخت بنای این کاخ بزرگ از شن‌ریزه‌های سرخ و صورتی استفاده شده است و به همین دلیل نمای آن رنگ روشنی دارد. استاد لال‌چاند در سال ۱۷۹۹ طرح این بنا را پی‌ریزی نمود که توسط مهاراجه Sawai Singh به فرم خدای هندوها، کریشنا و در پنج طبقه بنا گردید. در سال ۲۰۰۶ این بنا با هزینه گزافی بازسازی گردید. شکل هرمی و لانه‌زنبوی این بنا دارای ۹۵۳ پنجره کوچک به نام‌ Jharokhas است که برای حفظ حریم خصوصی شاه و اهل بیت وی و همچنین نوعی سیستم تهویه طبیعی طراحی گردید. ارتفاع بنا حدود ۱۵ متر برآورد شده و ورودی آن دارای در بزرگی است که به حیاط منتهی می‌شود. علاوه بر ساختمان‌های کاخ، موزه‌ای نیز در یک سمت این حیاط وجود دارد.

مطالب مرتبط: از سفر به ناپل پشیمان نمی شوید

تاریخچه و معماری هوا محل

بر اساس اسناد تاریخی، ساخت دقیق این کاخ به سال ۱۷۹۹ میلادی باز می گردد. برای ساخت کاخ هوا محل در جیپور، استادی به نام لال چاند شروع به طراحی و پی ریزی هوا محل کرد و در ادامه ی فعالیتش، مهاراجه ساوای سین با تایید سبک معماری هندو و کریشنای این سازه، طرح سازه ی کاخ را در ۵ طبقه تایید کرد و هر آن چه که این معمار برای ساخت این قصر احتیاج داست را در اختیار او قرار داد.

این قصر در واقع با الهام از کاخ دیگری به نام خِتری محل و تحت سرپرستی همبن معمار بنا شد. حال نوبت این است که به نکات فنی این بنا بپردازیم. هوا محل به شکل هرمی در ارتفاع ۱۵ متر ساخته شده است. پنجره های متعدد این کاخ به عنوان نوعی سیستم طبیعی تهویه ی هوا نیز کاربرد داشتند و به همین دلیل در این کاخ همیشه هوای تازه در جریان بوده است. کاخ هوا محل در جیپور در حال حاضر شامل چند ساختمان و یک موزه در خود است.

معماری این ساختمان با شکوه به شکلی است که تنها از ۳ طبقه ی آن در زمانی که در آن ساکن بودند تنها می شود استفاده کرد و دو طبقه ی بالایی آن، بلا استفاده بودند. علت بی استفاده بودن دو طبقه ی دیگر در این کاخ این بود که سقف دو طبقه ی دیگر این کاخ بسیار کوتاه است و هر کسی که در آن وارد می شود باید به صورت سر خمیده در آن قدم می زده است.

البته باید این نکته را به شما بگوییم که این دو طبقه ی به ظاهر بلا استفاده، بیشتر برای نمای هرمی کاخ و از لحاظ بصری و از بیرون کاخ اهمیت داشته است. از جمله ی عواملی که قصر هوا محل را به مکانی خواستنی و محبوب برای شاهان و حاکمان هندی محبوب ساخته بود، معماری زیبای این قصر و همچنین وجود سیستم تهویه ی طبیعی قصر هوا محل به خاطر وجود پنجره های فراوان آن بوده است.

درباره ی پنجره های این بنا باید بگوییم که هر ۹۵۳ پنجره ی این قصر در یک مشبک کاری زیبا که به آن جهاروخا می گویند ساخته شده اند و شباهت بسیار زیادی به کندوی زنبور عسل دارند. یکی از نکات جالبی که درباره ی قصر هوا محل در جیپور وجود دارد این است که بسیاری از مردمی که نمای بیرونی قصر حوا محل را می ‌دیدند به اشتباه تصور می ‌کردند که می توانند تا جلوی کاخ را ببینند، در حالی که این تصور کاملا اشتباه بود زیرا در واقع آن ها دیوار پشتی کاخ را می دیدند زیرا کاخ به این صورت ساخته شده بود که دیوار پشتی آن، رو به خیابان ساخته شده بود.

بازسازی هوا محل

قبل از سال ۲۰۰۶ میلادی، قصر هوا محل در جیپور در ۵۰ سال قبل مورد بازسازی جزئی قرار گرفته بود اما در سال ۲۰۰۶ میلادی با صرف ۴۵۶۸ میلیون روپیه، این قصر شاهانه را مجددا مورد بازسازی قرار دادند. در طی روند عملیات این بازسازی، بخش خصوصی وظیفه ی حفاظت از یادبودهای تاریخی جیپور را بر عهده گرفت و نگهداری از هوا محل را به Unit Trust هند واگذار کردند. درباره ی هوا محل این نکته جالب است که این قصر زیبا و بزرگ در واقع خود بخشی از یک مجموعه ی بسیار عظیم است!

در این قصر، نمایشگرهای قرار گرفته در قاب ‌های سنگی، پنجره ‌های کوچک و سقف‌ های طاق دار تنها به بعضی از ویژگی ‌های این جاذبه ی زیبا و بسیار معروف گردشگری تبدیل شده اند. همچنین این همچنین این قصر ظریف مانند دیگر بناهای تاریخی در جیپور، گچ ‌بری‌های بسیار ظریفی در خود دارد. یکی از زیباترین لحظاتی که می توان این قصر را در زیبایی تمام دید، صبح ‌های زود و دقیقا در زمانی است که بنای این قصر با طلوع خورشید می ‌درخشد.

فصل سفر به هوا محل

به دلیل سیستم خنک کننده‌ی طبیعی که در معماری کاخ وجود دارد، این کاخ می‌تواند در همه‌ی ایام سال میزبان گردشگران باشد و اوقات دلنشینی را برای آنها فراهم کند، اما بهترین فصل برای بازدید، فصل زمستان است و بهترین زمان، صبح زود است؛ زمانی که نور خورشید وارد اتاق‌ها می­شود و با عبور نور از میان پنجره‌های مشبک و شیشه­‌های رنگی، مناظر کم نظیری را ایجاد می‌کند که از دیدن آن لذت خواهید برد.

گردآورنده: فرحان مرادی