به گزارش تیتربرتر: با کمبود منابع سوخت های فسیلی، بشر بیش از هر زمانی به دنبال رونق خودروهای الکتریکی در سراسر جهان است اما رونق در بازار خودرو های برقی یا الکتریکی خواستار پیش نیاز های زیادی است که درحال خاضر بیشتر کشور های جهان در پی تامین آنها هستند.

گسترش جایگاه شارژ سریع خودروهای الکتریکی

آژانس انرژی بین المللی (International Energy Agency) در گزارش سالانه چشم انداز خودروهای برقی جهانی خبر داد که جایگاه شارژ سریع خودروهای برقی در سطح جهان به رقم 862,118 رسیده است و 60 درصد آن در بزرگترین بازار خودروهای برقی جهان یعنی در چین گسترش یافته است.

شارژرهای سریع 31  درصد کل شارژرهای نصب شده در جایگاه ها را به خود اختصاص داده اند. بر اساس تعریف آژانس انرژی بین المللی جایگاه های شارژی که فقط تا 22 کیلووات شارژ می کنند شارژرهای سریع به حساب نمی آیند و برای آن که باتری خودرو را شارژ کنند به ساعت ها وقت نیاز دارند. در عوض شارژرهای سریع مثل سوپرشارژر تسلا، چند دقیقه بیشتر برای شارژ کردن خودرو به وقت احتیاج ندارد.

در این گزارش آمده است: «چین همچنان پیشتاز در دسترسی همگانی به جایگاه شارژ خودروهای برقی است به ویژه در جایگاه های شارژ سریع،‌ مخصوصاً آن که در کشور پرجمعیت و شهرهای پررفت و آمد چین و منازل کوچک و کم جا که در پارکینگ فضای کافی و مناسب ندارند،‌ وجود چنین جایگاه های عمومی بسیار مناسب است.» اگر علاقه به جزئیات اطلاعات این گزارش دارید گراف های بسیار خوبی ارائه شده که در این آدرس می توانید ببینید.

این افزایش جایگاه شارژ خودروهای برقی بازتابی از تلاش های ایجاد زیرساخت های حیاتی و مبرم برای افزایش انفجارگونه فروش خودروهای برقی است،‌ این در حالی است که نسبت به خودروهای بنزینی،‌ همین حالا خودروهای برقی فقط یک درصد کل را تشکیل می دهند.

برای مردم راحت تر است که خودروهای خود را شب هنگام موقع استراحت به شارژر وصل کنند و برای همین بهترین محل برای شارژ خودرو منزل و پارکینگ محل کار است اما مردم که نباید در بین راه بمانند و برای همین باید به فواصل معقول مانند پمپ بنزین جایگاه های شارژ خودرو در سرتاسر کشور ایجاد شود که مردم دچار اضطراب و استرس بی جا نشوند.

آلمان در بسته حمایتی و تشویقی اقتصادی خود بعد از شیوع ویروس کرونا، بخشی را به مبلغ 500 میلیون یورو (563 میلیون دلار) به حمایت از گسترش جایگاه های شارژ خودروهای برقی اختصاص داده است. در حال حاضر تعداد نقاط خصوصی که در آن می توان خودرو را شارژ کرد در سراسر دنیا به 6.5 میلیون نقطه رسیده است.

توماس دایبر، بنیانگذار شرکت مشاوره ای کازمیک کت،‌ که در حوزه حمل و نقل الکترونیکی e-mobility مشاوره می دهد، می گوید: «من این حرکت را نوعی گام برداشتن ارگانیک می بینم که در سمت و سوی صحیحی در حرکت است، بعید است که انقلابی به وجود آورد که عده ای در آن برنده و عده ای بازنده باشند.»

علاوه بر شرکت خودروسازی تسلا،‌ شرکت های دیگری هم در حال تلاش برای گسترش جایگاه های شارژ خودرو هستند مثل گروه انگلیسی-هلندی شل، فرانسوی انجی، آلمانی ایی.آن E.ON، فولکس واگن و شارژپوینت که سهامداران آن مرسدس بنز، ب ام و و زیمنس هستند.

ایمنی خودرو های الکتریکی

تاکنون ویدئوهایی منتشر شده است که خودرو‌های برقی را هنگام سوختن بسته‌های باتری نشان می‌دهد. ولی حقیقیت این است که ایمنی این خودروها حتی پس‌از تصادف، درمقایسه‌با مدل‌های مجهز‌به پیشرانه‌های احتراقی کمتر نیست؛ چون از ساختار‌ها و فناوری‌های ویژه‌ای بهره‌ می‌برند.

خودروسازان برای کاهش خسارتی که هنگام تصادف به باتری‌های ولتاژ‌بالا‌ خودروهای برقی وارد می‌شود، طراحی محصولاتشان را مورد بازبینی قرار داده‌اند. باتری‌هایی که در قسمت زیرین خودرو با محافظت کامل قرار می‌گیرد، ایمنی خوبی دارند؛ اما مصون‌ماندن باتری از انرژی‌‌ توزیع‌شده هنگام برخورد، خود مسئله‌ی مهمی است.

طراحی خودروها تاحدود زیادی می‌تواند آستانه‌ی تحمل ساختارشان را هنگام وارد‌شدن ضربه، بهبود ببخشد؛ ولی درهرصورت از قوانین فیزیک نمی‌توان فرار کرد. از طرفی، خودروها برای حرکت نیاز‌به انرژی فراوانی دارند. برای مثال، انرژی ذخیره‌شده درهر گالن بنزین (۳/۸ لیتر)، معادل‌با ۴۰ کیلووات‌ساعت ظرفیت باتری خودروهای کوچک است. در تصادف‌های شدید، آزاد‌شدن انرژی ذخیره‌شده در خودروها محتمل است و فرقی نمی‌کند این انرژی از چه نوع سوختی تأمین شده است؛ بنزین و گازوئیل یا باتری.

البته باتری مدل‌های برقی، در تصادفات نسبت‌به محصولات سنتی، حساس‌تر هستند. به‌خاطر افزایش چشمگیر دمای این ترکیبات هنگام تصادف، آتش‌گرفتن موضعی بسته‌ها محتمل است و درنتیجه، گرمای حاصل‌شده به واحد‌های دیگر نیز منتقل می‌شود. یک باتری از هزاران واحد مجزا تشکیل شده است به‌طوری‌که تشخیص قسمت‌های سالم درحین آتش‌گرفتن، کاری بسیار دشوار است. درنتیجه‌ی این اتفاق، کل باتری منهدم می‌شود.

مسئله‌ی دیگر ولتاژ بالایی است که سامانه‌ی خودروهای تمام‌برقی از آن استفاده می‌کنند. اکثر مدل‌های امروزی با ولتاژ ۴۰۰ ولت کار می‌کنند؛ درحالی‌که پورشه تایکان از ولتاژ ۸۰۰ ولت استفاده می‌کند و درآینده‌ی نزدیک، سایر محصولات الکتریکی نیز همین ویژگی را خواهند داشت. برای متعلقات خودرو و سرویس‌های اضطراری هنگام تصادف، یک کابل ولتاژ‌بالا خراب، خطرناک و کُشنده است. برای همین، مسیر جریان باید از منبع باتری قطع شود. این قانون جدیدی نیست و دهه‌ها است که در موتور اسپرت اجرا می‌شود و از ایجاد جرقه‌های الکتریکی و به‌تبعش مشتعل‌شدن سوخت هنگام تصادف جلوگیری می‌کند؛ تمامی خودروهای ریسینگ و رالی باید از سامانه‌ی قطع‌کننده‌ی باتری به‌صورت دستی یا خودکار استفاده کنند.

یک روش معمول که در خودروهای الکتریکی برای قطع جریان برق به‌کار می‌رود، استفاده‌از فیوز‌های گرمایی است که هنگام تصادف‌های شدید، آتش گرفته و کابل‌های ولتاژ بالا را قطع می‌کند. شرکت بوش از سامانه‌ی جدیدی درسال گذشته رونمایی کرد که هنگام فعال‌شدن ایربگ‌ها، به‌کار می‌افتد؛ این سامانه از یک مهره‌ی قطع‌کننده‌ی کابل برق استفاده می‌کند.

تاریخچه خودرو های الکتریکی در ایران

طبق گزارشی از خبرگزاری دویچه وله آلمان، تا کنون چند خودروی برقی تحقیقاتی در ایران ساخته شده‌اند. در دی ماه سال ۱۳۹۶ از خودرویی تحت عنوان ساینای برقی رونمایی شد و قرار بود اولین خودرو تولید انبوه برقی ایران باشد. اتفاقی که البته تاکنون رخ نداده‌است و این خودرو در حد یک نمونه باقی مانده‌است. قیمت ساینای برقی در سال ۱۳۹۶ که پراید ۲۰ میلیون تومان بود، ۷۰ میلیون تومان اعلام شده بود ولی پس از افزایش شدید قیمت خودرو در ایران، قیمت جدیدی برای این خودرو مشخص نشده‌است. با وجود قیمت گران‌تر نسبت به مشابه بنزینی، به‌نظر می‌رسد در صورت تولید ساینای برقی، مردم نیاز به مشوق‌هایی برای خرید این خودرو داشته باشند. از طرفی زیر ساخت شارژ سریع برای این خودرو در شهرهای ایران وجود ندارد.

گردآورنده: فرحان مرادی