تیتربرتر: شهرستان میناب در شرق استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. این شهرستان در سال ۱۳۳۹ تأسیس شده است.میناب دومین شهر بزرگ و پرجمعیت در بین شهرهای استان هرمزگان است که دارای جاذبه های گردشگری بی نظیریست.
تاریخچه میناب
میناب یکی از شهرستانهای شرقی استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. شهرستان میناب در سال ۱۳۳۹ تأسیس شده، کد تقسیماتی آن ۱۳۴ و مرکز این شهرستان، شهر میناب است.
از دشت میناب با نام پیشین هرمز کهنه یاد شده و از دیرباز تاکنون به نامهای منا، مناب، مناو، مینا، میناو، مینو، هرمز، هارموز، آرموز … نیز خوانده شدهاست. قدیمیترین نامی که در کتب تاریخی و در زمان هخامنشی از میناب برده شده شهر اورگانا ORGANA بودهاست.
میناب را به دلیل نزدیکی با دریا و وجود رودهایی در پیرامون آن، «میان آب» نیز گفتهاند، که اندکاندک به میناب تغییر یافتهاست. واژه میناب، در گذشته به جهت شفافیت آب رود میناب، مینا آب بوده، که به مرور زمان و به دلیل دگرگونی، حرف «آ» از بین رفته و به شکل میناب درآمده است.
مردم محل بر این باورند که در روزگاران کهن، دو خواهر به نامهای «بیبی مینو» و «بیبی نازنین» این شهر را پایهگذاری کردهاند. ناحیه میناب از دیرباز نه تنها به نامهای گوناگون، نظر جهانگردان را به خود جلب کرده، بلکه دستخوش یورشهای ویرانگر نیز بودهاست.
در محل امروزی میناب، شهری آباد، که مرکز ایالت هرمز کهنه بوده، قرار داشته که تیمورلنگ با یورش وحشیانه خود، آن را خراب کرده و هفت دژ استوار آن را نیز ویران ساختهاست. یکی از دژهای ویران شده شهر به نام دژ «بی بی می نو»، که همان «بیبی مینو» باشد، در گوشه شرقی شهر بازماندهاست و به این دژ «هزاره» هم میگویند.
از بازماندههای تاریخی این شهر، دژ میناب است، که شهر میناب بر دامنه آن بنا شدهاست. این دژ تا اواخر دوران قاجاریه، مرکز حکومت بوده و اکنون خرابهای بیش نیست.
اگر قصد دارید به میناب سفر کنید ,باید به بندرعباس و سپس به میناب که دومین شهر پر جمعیت بعد از بندرعباس می باشد برسید,مردمان میناب ترکیبی از هرمزی (مینابی ) و بلوچ و بشاگردی می باشند.
دیدنی های میناب
جنگل حرای تیاب و میناب
منطقه حفاظت شده حرای تیاب و میناب در استان هرمزگان واقع شده است. موقعیت آن در 70 کیلومتری شرق بندرعباس در ساحل شمالی خورهای هرمز واقع شده است و مساحت آن 45000 هکتار و ارتفاع آن همتراز با سطح دریا از دسته تالابهای ساحلی - دریایی بوده که شامل پهنه وسیعی از کفههای گلی جزر و مدی، جنگلهای حرا و سواحل شنی میباشد و در میان شش رودخانه شور، جلابی، حسن لنگی، تیاب، میناب و زرانی قرار گرفته است. به دلیل داشتن معیارهای لازم در فهرست کنوانسیون رامسر جای گرفته است. خصوصیات اکولوژیکی گیاهان، تودههای انبوه درختان حرا جنگلهای تنکی از آکاسیا، کهور، کنار و گز تعدادی درخت نخل نیز در منطقه یافت میشود. جانوران آن از مهمترین سایتهای زمستان گذرانی پرندگان در استان بوده، همچنین از زیستگاههای جوجهآوری گونههایی از تیره حواصیلها نظیر حواصیل بزرگ و حواصیل هندی نیز محسوب میگردد. وجود درختان حرا و سواحل کم عمق در منطقه، زیستگاه مناسبی را جهت تخمریزی و پرورش مراحل نوزادی آبزیانی از گونههای سختپوستان و ماهیان فراهم آورده است. تاکنون 14 گونه از پرندگان در این تاالاب شناسایی شدهاند که در این میان تنها یک گونه با نام ماهی خورک سینه سفید بومی منطقه و بقیه پرندگان مهاجر و عموماً زمستانگذران میباشند.
قلعه هزاره
قلعه بیبی مینو یا هزاره یکی از آثار تاریخی دوره قاجاریه است که در شهر میناب در استان هرمزگان در جنوب ایران قرار دارد. این قلعه تا اواخر دوره قاجاریه مرکز حکومت محلی بوده است و در اطراف آن، خندقی کنده شده بود. آن زمان همیشه صد سرباز مسلح در قلعه مستقر بوده و نگهبانی میدادهاند. در حال حاضر، از این قلعه مخروبه و متروکه باقی مانده است.
معبد عشاق
در مورد ساخت این بنا ، افسانه ای نقل می شود که حدود چهارصد سال پیش دو جوان از طوایف متخاصم به هم دل می بندند و با مخالفت شدید رو به رو می شوند . این واقعه به مرگ آنها ختم می شود . سپس دو عاشق نگون بخت را بر شتری سوار کرده و به سوی مقصد نامعلومی حرکت می دهند . شتر، جسد عشاق را در مکانی به زمین می گذارد که بعدها اقوام آن دو ، بنای یادبودی در آنجا می سازند . چون این منطقه آب نداشته، در ساخت بنا به جای آب ازشیر شتر استفاده کرده اند.
جگین رودخانه ای در دل میناب
این رودخانه از کوه های بشاگرد سرچشمه می گیرد و با پیوستن چند رودخانه دیگر از جمله رودخانه انگهران به آن، به دریای عمان می ریزد. آب این رودخانه شیرین است. در هنگام بارندگی یا رگبارهای کوتاه ، مقدار قابل توجهی از آب شیرین این رودخانه به دریا سرازیر می شود.
مطالب مرتبط: آشنایی با مکان های دیدنی کشور زیمباوه
کوهستک
روستای نمونه گردشگری کوهستک در بخش بیابان واقع شده است. این بندر قدیمی سواحل شنی زیبایی دارد و یکی از مناطق گردشگرپذیر منطقه می باشد. ایجاد پناهگاه صیادی و وجود شناورهای صیادی و تجاری از مزیت های این منطقه است.
تالاب تیاب
تالاب بینالمللی تیاب از مهمترین اکوسیستمهای جنگلی ایران است. وجود درختان حرا و مانگرو علاوهبر زیبایی محیط مناسبی برای زیستگاه جانوران گوناگون ایجاد کردهاند. تالاب تیاب زیستگاه پرندگان مهاجر و ماهیهای بسیاری است. همچنین در این منطقه لاروها به خوبی رشد میکنند. به دلیل اهمیت زیستمحیطی این تالاب جزو منطقههای حفاظت شده قرار گرفته است. در روزهای خنک بهار این تالاب مکان مناسبی برای قایقسواری و تماشای طبیعت چشمنواز تیاب است.
صنایع دستی میناب
سفال گری از مهمترین صنایعی است که در روستاهای اطراف میناب از جمله بهمنی، شهوار و حَکمی رواج دارد. مهمترین محصول سفالی، کوزه آبی به نام جهل است که به صورت گرد و کروی با گردنی استوانه ای شکل ساخته می شود و بنا به شکل و ترکیب آن نام های مختلفی دارد، مانند جهله گردن غزالی، جهله مورک و جهله بوکو، قلیان، سرقلیان، گشته سوز، انواع اسباب بازی های سفالی و انواع لیوان از دیگر اجناس سفالی هستند.
گردآورنده: فرحان مرادی