به گزارش تیتربرتر؛ انتخابات آمریکا یکی از مهمترین رویدادهای سال 2020 به شمار می آید. انتخاب چهل و ششمین رئیس‌جمهور آمریکا توجه بخش چشمگیری از افکار عمومی و محافل سیاسی را به خود اختصاص داده است.
سال 2016، ترامپ با راه‌اندازی یک کمپین سیاسی علیه هیلاری کلینتون توانست در ایالت‌های خاکستری مانند کارولینای شمالی و فلوریدا پیروز شود. علاوه بر این، تبلیغات ترامپ در ایالت‌هایی مانند پنسیلوانیا، ویسکانسین و میشیگان که به «دیوار آبی» شهرت یافته بودند هم جواب داد و او توانست در انتخابات 2016 به پیروزی برسد. اما این بار مسائل انتخابات و نامزدها متفاوت هستند و مشخص نیست که ترامپ باز هم بتواند همان کار را انجام دهد.
فرایند انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا
رئیس‌جمهور و معاون رئیس‌جمهور آمریکا به صورت مستقیم با رأی مردم انتخاب نمی‌شوند، بلکه توسط افرادی موسوم به «الکتورها» (گزینندگان) و طی فرایندی موسوم به «مجمع گزینندگان» (الکترال کالج) (Electoral college) صورت می‌گیرد. در واقع، مردم در انتخابات به این الکتورها رأی می‌دهند.
مجمع گزینندگان، در واقع شامل 538 الکتور است که هر 4 سال یکبار برای انتخاب رئیس‌جمهور تشکیل می‌دهند. فردی که بتواند 270 رأی الکتور را به دست بیاورد، پیروز انتخابات اعلام می‌شود و به عنوان رئیس‌جمهور به کاخ سفید راه پیدا می‌کند.
تعداد الکتورهای هر ایالت، مجموع تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا است. کنگره آمریکا در حال حاضر شامل 100 نماینده مجلس سنا و 435 نماینده مجلس نمایندگان آمریکا است (مجموع این الکتورها 535 نفر می‌شود و سه الکتور هم برای منطقه کلمبیا موسوم به دی‌سی DC در نظر گرفته شده است.)
بیشتر بخوانید: ماجرای برافراشته شدن پرچم همجنس‌گرایی در عراق
انتخاب خود الکتورها یک فرایند دو مرحله‌ای است. در مرحله اول، احزاب سیاسی در هر کدام از ایالت‌ها مدتی قبل از انتخابات عمومی، الکتورهای بالقوه خودشان را انتخاب می‌کنند. در مرحله دوم، در روز انتخابات، رأی‌دهندگان در هر ایالت، با رأی دادن به نامزدهای رئیس‌جمهور، الکتورهای خودشان را انتخاب می‌کنند. نام الکتورها ممکن است روی برگه‌های رأی، زیر نام نامزدهای ریاست‌جمهوری رأی شده باشد و ممکن هم هست که نام آنها درج نشده باشد که این موضوع به قوانین انتخاباتی در هر ایالت بستگی دارد.
در قانون اساسی آمریکا هیچ بند یا قانونی وجود ندارد که الکتورها را ملزم کند رأی خودشان به نامزدهای ریاست‌جمهوری را طبق آرای مردمی بدهند. با وجود این، برخی از ایالت‌ها الکتورهای خودشان را ملزم کرده‌اند در رأی دادن به نامزدهای انتخابات، عیناً مطابق با رأی مردم عمل کنند که به آنها الکتورهای متعهد گفته می شود. غالبا الکتورها در روز انتخاب نهایی (در ماه دسامبر) به نامزدی رای می‌دهند که اکثریت رای دهندگان ایالتی آنها، انتخاب آن نامزد را توقع دارند.
به واقع با توجه به اینکه اعضای کالج انتخاباتی توسط حزبی برگزیده می شود که بیشترین رأی را در ایالت مورد نظر به دست آورده است، کمتر اتفاق می افتد که این اعضا رأیی مغایر با آنچه که حزب پیروز در انتخابات ایالتی مورد نظر دارد بدهند.اما بارها اتفاق افتاده است که اعضای کالج‌های انتخاباتی در روز رای‌گیری برای رئیس‌جمهور (در دسامبر )،به نامزدی غیر از آنچه که انتظار می‌رفته است رای داده‌اند و به عبارت دیگر خلف وعده کرده‌اند.
زمان‌بندی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا
فرآیند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، از نظر زمان‌بندی معمولا شامل مراحل زیر است:
در فصل بهارِ یکسال پیش از برگزاری انتخابات، نامزدها، قصد خود را برای ورود به این رقابت‌ها به صورت رسمی اعلام می‌کنند.
در فصل تابستانِ یکسال پیش از برگزاری انتخابات تا بهار سال بعد (فصل بهارِ سال برگزاری انتخابات) کارزارهای انتخاباتی و مناظرات حزبی در سطح ایالتی برگزار می‌شود و نامزدها تلاش می‌کنند با تبلیغات، اعلام سیاست‌ها و انتقاد از رقبای درون حزبی، اقبال اعضای حزب‌شان را به خود جلب کنند.
از ژانویه (دی ماه) تا ژوئن (خرداد ماه) سالِ برگزاری انتخابات، انتخابات ایالتی درون حزبی برای انتخاب «نمایندگان حزبی» - که نهایتا در «مجمع ملی» شرکت می‌کنند - برگزار می‌شود.
بیشتر بخوانید:
از جولای (تیرماه) تا اوایل سپتامبر (شهریور ماه) سالِ برگزاری انتخابات، احزاب آمریکایی «مجمع ملی» خود را برگزار کرده و طی آن «نمایندگان حزبی» منتخب از ایالت‌های مختلف، نامزد نهایی حزب را برای رقابت‌های ریاست جمهوری انتخاب می‌کنند.
از سپتامبر (شهریور ماه) تا اکتبر (مهر ماه) سالِ برگزاری انتخابات، کارزارهای تبلیغاتی و مناظرات نامزدهای ریاست جمهوری این کشور برگزار می‌شود.
در اوایل نوامبر (آبان ماه) سالِ برگزاری انتخابات (سه‌شنبه پس از اولین دوشنبه ماه نوامبر)، انتخابات عمومی ریاست جمهوری برگزار شده و شهروندان آمریکایی در هر ایالت به نامزدهای متقاضی عضویت در کالج الکترال رأی می‌دهند.
در اوایل دسامبر (آذر ماه) سالِ برگزاری انتخابات، اعضای کالج الکترال، برای انتخاب رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری رأی می‌دهند.
اوایل ژانویه (دی ماه) سالِ بعد از برگزاری انتخابات، کنگره آمریکا به ریاست معاون وقت رئیس جمهوری این کشور، آرای کالج الکترال را شمارش می‌کند.
20 ژانویه (یکم بهمن ماه) سالِ بعد از برگزاری انتخابات، مراسم تحلیف رئیس جمهوری منتخب ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شود.
شرایط نامزدها
رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری برای دوره‌های چهارساله انتخاب می‌شوند. نامزدهای تصدی این سمت، علاوه بر اینکه باید متولد آمریکا و شهروند این کشور باشند، باید تا روز تحلیف، دستکم 35 سال سن و 14 سال ساکن ایالات متحده باشند. البته تصدی این سمت تنها برای دو دوره متوالی ممکن است.
چه کسانی می‌توانند رأی دهند؟
بیش از 224 میلیون نفر در آمریکا در سن رأی قرار دارند. نتایج نظرسنجی‌هایی که مرکز نظرسنجی پیو منتشر کرده نشان می‌دهد شرکت‌کنندگان در انتخابات 2020 از هر زمان دیگر جوان‌تر و متنوع‌تر هستند. سال 2016، یک سوم از واجدان شرایط رأی در انتخابات شرکت کردند یا از شرکت آنها جلوگیری به عمل آمد.
بایدن و ترامپ دو رقیب انتخاباتی در آمریکا
به رغم سیطره بیماری کرونا بر افکار عمومی آمریکا، انتخابات ریاست جمهوری این کشور همچنان یکی از محور‌های مهم رسانه‌ای در آمریکا است. دو نامزد اصلی دمکرات و جمهوریخواه به سختی برای جلب حمایت افکار عمومی در بحبوحه بحران کرونا تلاش می‌کنند. اما هر کدام از آنها، نقاط ضعف و قوتی دارند که ممکن است سرنوشت انتخابات بعدی آمریکا را مشخص کنند.
نقاط قوت و ضعف ترامپ و بایدن
به گزارش فرارو؛ در حالی که ترامپ مشغول بازنگری در استراتژی‌های انتخاباتی‌اش است، بایدن سعی کرده که از ضعف‌های ترامپ بهره برداری انتخاباتی کند. بایدن از ابزار‌های رسانه‌ای و سیاسی حزب دمکرات استفاده کرده و به انتقاد‌ها از پاسخ کاخ سفید به کرونا دامن زده است. حزب دمکرات در بسیج افکار عمومی سابقه قابل توجهی دارد و از حمایت رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا نیز برخوردار است. حمایتی که در انعکاس دیرهنگام ادعا‌های آزار جنسی تارا رید علیه بایدن تجلی یافت. رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا، مانند نیویورک تایمز، با چند هفته تاخیر ادعا‌های رید را بررسی و منتشر کردند.
ترامپ در چهار سال گذشته از رسانه‌ها و دمکرات‌ها به یک اندازه انتقاد کرده و آنها را دو روی یک سکه دانسته و برای هر دو صفت‌ها و القاب تحقیرآمیزی درست کرده است. او رسانه‌ها را «اخبار جعلی» و دمکرات‌ها را «بی‌خاصیت» می‌داند. از دیدگاه ترامپ، «اخبار جعلی» ابزاری در دست «دمکرات‌های بی‌خاصیت» برای زیر سوال بردن دستاورد‌های کاخ سفید است.
با این حال، دمکرات‌ها چالش‌هایی نیز دارند که شاید بارزترین آنها، خود جو بایدن باشد. بایدن در برخی سخنرانی‌های انتخاباتی انسجام فکری نداشت. همچنین، جزو اولین کسانی بود که به توصیه «در خانه بمانید» عمل کرد و با تعطیل کردن فعالیت‌های انتخاباتی حضوری به صدور بیانیه و فعالیت‌های رسانه‌ای اکتفا کرد. اما این فعالیت‌ها نتوانست برخی طرفداران وی را متقاعد کند. در نتیجه، انتقاد‌ها از او برای از سرگیری فعالیت‌های موثر بالا گرفت. بایدن در ابتدا، صحت این انتقادات را زیر سوال برد و گفت هیچ مدرکی وجود ندارد که ثابت کند ماندن وی در خانه، به ستاد انتخاباتی او صدمه زده است.
با این حال، بایدن به تازگی سعی کرد از خانه خودش فعالیت‌های انتخاباتی را به شکل بهتری از سر گیرد. او روز دوشنبه، از منزل خودش یک سخنرانی مجازی ایراد کرد که اتفاقات عجیبی در آن رخ داد. در حالی که بایدن مشغول انتقاد از ترامپ بود، از باغچه پشت سرش مدام صدای غاز و پرندگان دیگر و صدای زنگ خوردن موبایل می‌آمد.
این اشتباهات در حالی رخ می‌دهد که ترامپ بر خلاف بایدن، فعالیت‌های عمومی را از سر گرفته و در میانه خطرات کرونا به چند ایالت مهم از نظر انتخاباتی، سفر کرده است. ترامپ، در نشست‌های خبری سعی کرد خود را رئیس جمهوری نشان دهد که بی توجه به خطرات، برای دفاع از مردم و منافع آمریکا سینه سپر کرده است.
بایدن با چالش دیگری نیز مواجه است که به فرمانداران دمکرات برخی ایالت‌ها مربوط می‌شود. فرمانداران دمکرات ایالت‌های کالیفرنیا، میشیگان و خصوصا نیویورک، در طول بحران به شدت معروف و محبوب شدند. آندرو کومو، فرماندار دمکرات نیویورک هر روز در نشست خبری حاضر می‌شد و به سوالات خبرنگاران پاسخ می‌داد. بایدن در مقایسه با این فرمانداران هم‌حزبی، شخصیت ضعیفی ظاهر شد که ماندن در منزل را بر مشارکت در برخی فعالیت‌های عمومی مانند کنفرانس خبری ترجیح می‌دهد. در واقع ترامپ و فرمانداران دمکرات، در طول نشست‌های خبری توانستند نتایج مثبتی به دست بیاورند. اما بایدن از این نتایج محروم بود.
به هر حال، فعلا بایدن و ترامپ هر دو در عین برخورداری از برخی امتیازات، با چالش‌هایی مواجه هستند. در این بین، باید به یک نکته اشاره کرد: اوضاع سیاسی آمریکا به شدت متزلزل شده و مدام در حال تغییر است. از این رو، نمی‌توان گفت که وضعیت فعلی تا چه زمانی ادامه پیدا خواهد کرد. آیا قبل از انتخابات سوم نوامبر واکسن کرونا کشف خواهد شد؟ اگر این واکسن کشف نشود، آیا کرونا همچنان ادامه خواهد داشت؟ اقتصاد آمریکا در ماه‌های باقیمانده تا قبل از انتخابات، چه سمت و سویی خواهد داشت؟ آیا ترامپ خواهد توانست خسارت‌های کرونا را جبران یا حداقل کمتر کند؟ پاسخ‌های این سوالات در تعیین نتیجه انتخابات آمریکا نقش کلیدی دارند.
برنامه انتخاباتی ترامپ و مدیریت اشتباه کرونا
وقتی کرونا وارد آمریکا شد، دونالد ترامپ خطر آن را کم اهمیت نشان داد. دلیل این کار واضح بود. ترامپ نگران بود که این بیماری مهمترین امتیاز انتخاباتی‌اش –رونق اقتصادی- را به خطر بیندازد. حالا بعد از چند ماه، نگرانی ترامپ به واقعیت تبدیل شد و حتی چهره‌های نزدیک به ترامپ نیز اذعان می‌کنند که کرونا دستاورد‌های اقتصادی وی را نابود کرده است.
قبل از کرونا، ترامپ پیوسته به دستاورد‌های اقتصادی خود در پایین آوردن نرخ بیکاری و رونق بازار سهام و صنعت نفت و گاز مباهات می‌کرد. اما با شیوع کرونا، همه این‌ها یکباره نابود شد. بیکاری، به شکل چشمگیری افزایش پیدا کرد، بازار سهام شاهد خسارت‌های سنگین شد و صنعت نفت و گاز در اثر فروپاشی تاریخی قیمت‌های جهانی نفت در معرض ورشکستگی قرار گرفت.
علاوه بر این، نحوه مدیریت بحران کرونا توسط دولت ترامپ نیز انتقادات زیادی را متوجه کاخ سفید کرد. ترامپ در نشست‌های خبری روزانه‌اش، اظهارات مناقشه‌برانگیز زیادی بیان کرد که بعضی از آنها بسیار خطرناک بود. شاید بارزترین نمونه اظهارات نادرست ترامپ، درخواست وی از مردم برای تزریق مواد ضدعفونی‌کننده است.
اشتباهات ترامپ در مدیریت کرونا، در نظرسنجی‌های محلی و ملی در ماه آوریل تجلی یافت. در این نظرسنجی‌ها که ترامپ را خشمگین کردند، رئیس جمهور آمریکا از رقیبش جو بایدن محبوبیت کمتری داشت.
ترامپ همچنان در برخی نظرسنجی‌ها محبوبیت کمتری دارد. از این رو، برخی محافل نزدیک به دولت ترامپ از بازنگری در سیاست‌های انتخاباتی وی خبر می‌دهند. ولید فارس، مشاور ستاد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶، طی یادداشتی در روزنامه «ایندیپندنت عربی» گفته است در حال حاضر ستاد ترامپ در برنامه‌های سیاسی‌اش بازنگری می‌کند. هدف این بازنگری حفظ رأی دهندگان به ترامپ در سال ۲۰۱۶ و جذب رأی دهندگان جدید در نوامبر آینده است.
گردآورنده: الهام خلیلی خو
آنچه دیگران می خوانند:
