به گزارش تیتربرتر؛ سالهاست که نام پولیتزر و روزنامه نگاری با یکدیگر پیوند خورده است. نمیتوان دنیای روزنامه نگاری و ادبیات را بدون پایهگذار اصلی این جایزه معتبر یعنی- ژوزف پولیتزر- به یاد آورد.
نخستین جوایز پولیتزر به منتخبان خبرنگاری، ادبیات، نمایشنامه، تاریخ و بیوگرافی در سال 1917 اعطا شده است و حالا در سال 2020 نیز این رویداد فرهنگی برندگان خود را شناخت.
برندگان جوایز پولیتزر امسال قرار بود ۲۰ آوریل اعلام شوند اما این مراسم به دلیل بحران کرونا با تاخیری دو هفتهای و به صورت آنلاین برگزار شد.
جایزه ادبی پولیتزر (Pulitzer Prize) به افتخار جوزف پولیتزر، روزنامهنگار معروف آمریکایی، نامگذاری و تأسیس شده است. جوزف پولیتزر از حامیان مالی و بنیانگذاران مدرسۀ روزنامهنگاری دانشگاه کلمبیا بود.
مراسم اهدای پولیتزر از سال ۱۹۱۷ هرساله در ماه آوریل با نظارت دانشگاه کلمبیا برگزار میشود. این جایزه در بخش داستان به یک نویسندهٔ آمریکایی داده میشود؛ با این شرط که بهترین اثر با مضمون زندگی آمریکایی را منتشر کرده باشد. هم اکنون ارزش مالی این جایزه ۱۰ هزار دلار است.
این جایزه علاوه بر حوزهٔ ادبیات، به بهترینهای رشتههای روزنامهنگاری و موسیقی هم تعلق میگیرد. در بخش روزنامهنگاری، علاوه بر جایزهٔ نقدی، یک مدال طلا هم اهدا میشود. جویس کارول اوتس، ویلیام فاکنر، جان آپدایک، ای ال دکتروف، جومپا لاهیری و فیلیپ راث تعدادی از سرشناسترین نویسندگانی هستند که تاکنون موفق به کسب این جایزه شدهاند.
برندگان جوایز پولیتزر 2020
برنده جایزه پولیترز برای ادبیات
کلسن وایتهد (Colson Whitehead)، نویسنده سیاهپوست آمریکایی به خاطر رمان پسران نیکل (The Nickel Boys) موفق شد تا برای بار دوم جایزه پولیتزر برای ادبیات را از آن خود کند. این نویسنده ۵۰ ساله، سه سال پیش نیز با رمان راهآهن زیرزمینی موفق به کسب جایزه پولیتزر شده بود.
در تاریخ ادبیات، به استثنای وایتهد، تاکنون تنها سه نویسنده از جمله ویلیام فاکنر و جان آپدایک افتخار دریافت بیش از یک جایزه پولیتزر را در کارنامه خود ثبت کردهاند.
رمان «پسران نیکل»، داستان دو نوجوان سیاهپوست در یک مدرسه دارالتادیب به نام آکادمی نیکل را روایت میکند که با وعده آموزش فیزیکی، فکری و اخلاقی به بزهکاران جوان، دانش آموزان را مورد ضرب و شتم و سوءاستفاده جنسی قرار میداد.
هیات داوران پولیتزر، این رمان را به عنوان حکایتی قدرتمند از پشتکار، شان و رستگاری انسانی تحسین کردند.
برنده جایزه پولیترز برای موسیقی
جایزه پولیتزر امسال در بخش موسیقی به خاطر اپرای سنترال پارک ۵ (Central Park ۵) به آنتونی دیویس اعطا شد. این اپرا همانطور که از نامش پیداست به ماجرای ناعدالتی در حق چند جوان رنگین پوست در آمریکا اشاره دارد. در این ماجرا، ۵ جوان سیاهپوست و لاتین تبار به جرمی که اساسا مرتکب نشده بودند، محکوم شدند. ماجرا از این قرار بود که این جوانان در سال ۱۹۸۹ حوالی سنترال پارک نیویورک حضور داشتند، آن هم در شرایطی که کمی آنطرفتر یک زن سفید پوست مورد تعرض جنسی قرار گرفته بود. دونالد ترامپ یکی از مشوقین مجازات سنگین برای این جوانان بود و حتی ۸۵ هزار دلار صرف تبلیغات مطبوعاتی در نیویورک تایمز کرد تا این جوانان بیگناه اعدام شوند.
هیات داوران پولیتزر از این اپرا به عنوان اجرایی شجاعانه که مثالی ننگین از بیعدالتی معاصر را به عاملی که مایه همدلی و امید است، تبدیل میکند، تقدیر کردند.
برنده جایزه پولیترز برای گزارش صوتی
جایزه گزارش صوتی که امسال برای نخستین بار به جمع جوایز پولیتزر اضافه شده است، نیز به خاطر گزارشها از تاثیر شخصی سیاستهای دولت ترامپ در قبال پناهجویان مکزیکی، به طور مشترک به مولی اوتوله از لسآنجلس تایمز و امیلی گرین اهدا شد.
برنده جایزه پولیترز برای عکاسی
پولیتزر عکاسی نیز برای عکسبرداری از سرکوبها در کشمیر هند به خبرگزاری آسوشیتدپرس تعلق گرفت.
برنده جایزه پولیترز برای تاریخ
پولیتزر تاریخ برای طعم شیرین آزادی به کیلب مک دانیل رسید و بنیامین موزر نیز به خاطر کتاب «زندگی و آثار سوزان سانتگ»، جایزه پولیتزر بیوگرافی را کسب کرد.
پولیتزر کیست؟
ژوزف پولیتزر که مظهر روزنامهنگاری حرفهای در آمریکاست، در اصل مجاری تبار بود و در ۱۰ آوریل ۱۸۴۷ از پدری بازرگان و مادری آلمانی و کاتولیک به دنیا آمد.
او از عنفوان جوانی بهدنبال استخدام در ارتش بود ولی بهدلیل دید کم و وضعیت نامناسب جسمی، هرگز تقاضای او برای ورود به ارتش اتریش پذیرفته نشد.
او در سال ۱۸۶۴ به آمریکا مهاجرت کرد تا در جنگ داخلی آمریکا وارد میدان شود و بهرؤیای خود برای حضور در ارتش، جامه عمل بپوشاند.
پولیتزر پس از پایان گرفتن جنگ، کار خود را در روزنامه سنت لوئیس میسوری آغاز کرد و پس از چند سال کار و تلاش در این عرصه سرانجام سال ۱۸۶۹ در یک روزنامه آلمانی زبان به نام وست لیش استخدام شد.
در این زمان او به حزب جمهوریخواه آمریکا گرایش یافت و برای پیروزی هوراس گریلی در انتخابات ریاستجمهوری تلاش فراوانی کرد؛ ولی با شکست این کاندیدا در انتخابات سال ۱۸۶۹، حزب جمهوریخواه منحل شد و پولیتزر پس از مدتی به دمکراتها پیوست.
او پس از مدتی تلاش در عرصه روزنامه نگاری و کسب تجربههای تازه، موفق شد در سال ۱۸۷۲ امتیاز روزنامه پست را به مبلغ ۳ هزاردلار خریداری کند که البته سهم خود در این روزنامه را بسیار افشاگرانه و جنجالی کار میکرد و پرده از بسیاری از رازها برمی داشت و یک سال بعد با سودی سرشار فروخت.
در ۱۸۷۹ نیزبهطور همزمان ۲ روزنامه سنت لوئیس دیسپچ و سنت لوئیس پست را بهطور همزمان خریداری کرد و پس از ادغام این ۲ در یکدیگر، روزنامه سنت لوئیس پست- دیسپچ را پایه گذاری کرد که هنوز هم این نشریه به نام سنت لوئیس فعالیت دارد.
این روزنامه، جایگاه و تریبونی مناسب برای او فراهم کرد تا بتواند عقاید پوپولیستی خود را به راحتی ابراز کند.
تاسیس مدرسه روزنامه نگاری
پولیتزر بهدلیل عشق و علاقه اش به روزنامه نگاری، مدرسهای را در ایالت کلمبیا تأسیس کرد که هنوزهم یکی از معتبرترین مراکز آموزش روزنامه نگاری در سراسر جهان محسوب میشود. البته تأسیس این مدرسه برای او کار دشواری بود؛ چراکه ابتدا در سال۱۸۹۲ با پیشنهاد مبلغی پول به ست لو رئیس دانشگاه کلمبیا، از او درخواست کرد نخستین مدرسه روزنامه نگاری جهان را پایه گذاری کند؛ ولی او هیچ علاقهای به این درخواست نشان نداد.
پس از تاسیس این مدرسه، در سال ۱۹۱۷ آرزوی پولیتزر به تحقق پیوست و نخستین جوایز پولیتزر به منتخبان خبرنگاری، ادبیات، نمایشنامه، تاریخ و بیوگرافی اعطا شد. ولی به مرور زمان این جایزه نیز دستخوش تغییر و تحولاتی شد، هیات نظارت به انجمن جایزه پولیتزر تغییر نام داد و اکنون تعداد جوایز آن به ۲۱ رسیده است.
گردآورنده: الهام خلیلی خو