طرحهای پیشنهادی برای تقسیمات شهر تهران شامل طرحهایی است که برای تفکیک یا تغییرات عمده محدوده بین استانها از سوی مقامات رسمی کشورارائه شدهاند و دارای اهمیت و بازتاب قابل توجه داشتهاند.
طرح استان غربی تهران
تهران غربی عنوانی برای تشکیل استانی جدید به مرکزیت شهر شهریار است که در برگیرنده شهرستانهای شهریار، شهر قدس، ملارد، رباط کریم و بهارستان میباشد. حسین گروسی نماینده مردم شهرستانهای شهریار، ملارد و شهر قدس در مجلس نهم در جریان بازدید عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی از بازار ایرانی اسلامی شهر جدید اندیشه، با اشاره به لزوم توجه به شهرستانهای غرب استان تهران بیان کرد: اگر به شهرستانهای استان تهران نگاه ویژه نشود تهدیدی برای کلانشهر تهران به وجود میآید. گروسی با اشاره به لزوم حفظ پیوستگی شهرستانهای غرب استان تهران با ایجاد یک استان جدید تصریح کرد: در بحثی که با وزیر کشور و استاندار تهران داشتیم به دنبال استان شدن شهرستانهای غرب استان تهران بودیم. گروسی به لزوم تشکیل استان تهران غربی اشاره کرد و گفت: با دید مثبت دولت به دنبال تشکیل استان تهران غربی هستیم. وی با اشاره به نتایج مطلوب تشکیل استان تهران غربی اظهار داشت: با ایجاد این استان میتوانیم نظارت بهتری بر عملکرد اداری این شهرستانها داشته باشیم و خدمات قابل قبولی را به مردم این مناطق ارائه دهیم. وی تصریح کرد: در حال حاضر شهرستان شهریار قابلیت این را دارد که به عنوان مرکز استان جدید معرفی شود. گروسی با اشاره به لزوم توسعه امکانات رفاهی در شهرستانهای غرب استان تهران خاطرنشان کرد: وضعیت شهرستانهای غرب استان تهران از لحاظ شهرسازی، بیمارستان و امکانات بهداشتی و … قابل قبول نیست. گروسی به وضعیت واحدهای مسکونی شهرستانهای غرب استان تهران اشاره کرد و گفت: بهطور مثال، قیمت آپارتمان در شهرستان خوش آب و هوای شهریار با بهترین امکانات و مصالح از حدود ۱ تا ۲ میلیون تومان است در حالی که قیمت آپارتمان مشابه در شهر تهران بیش از ۸ میلیون تومان است. وی افزود این امر به دلیل توسعه نامتوازن و فقدان امکانات رفاهی مانند مترو، بیمارستانهای مجهز و … در شهرستانهای غرب استان تهران صورت گرفتهاست. وی به سکونت قشرها کمدرآمد در شهرستانهای غرب استان تهران اشاره کرد و افزود در چند دهه اخیر شهرستانهای غرب استان تهران مهاجرپذیری بالایی داشتهاند. وی در پایان متذکر شد: امیدواریم که دولت تدبیر و امید در راستای حل مشکلات گامهای مطلوبی را بردارد.
طرح استان جنوبی تهران چیست
نماینده مردم شهرستانهای رباط کریم و بهارستان در مجلس گفت: طرح استان تهران جنوبی شامل اسلامشهر، بهارستان، رباطکریم، ساوه و زرندیه ساوه، به مرکزیت شهر پرند می باشد و 25 نفر از نمایندگان آن را امضا کردهاند.
حسن نورزی نماینده مردم رباطکریم و بهارستان در مجلس شورای اسلامی در مصاحبه اظهار کرد: طرح استان تهران جنوبی از شهرستانهای اسلامشهر، بهارستان، رباط کریم، ساوه و زرندیه ساوه و به مرکزیت شهر پرند تشکیل شده است که به عنوان قطب صنعتی مطرح هستند.
وی بیان کرد: این شهرها که در جنوب استان تهران واقع شده اند، قطب صنعتی هستند و برای مثال رباط کریم و بهارستان دارای ۱۱ شهرک صنعتی است که میتوانند در کنار یکدیگر قطب اقتدار مملکت را در چهارراه مرکزی کشور تشکیل دهند.
نماینده مردم رباط کریم و بهارستان در مجلس ادامه داد: همچنین این شهرها این پتانسیل را دارند تا به همراه فرودگاه بین المللی و شهرک های صنعتی، در بخش های صنعتی و غیر صنعتی پیشرفت کنند.
نوروزی افزود: این طرح توسط ۱۵ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارائه شده است و حدود ۲۵ نفر این طرح را امضا کرده اند.
مشکلات تقسیم بندی شهر تهران چیست
در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی، بار دیگر شاهد ارائه طرحهای عجیب و ابهام آفرین در مجلس شورای اسلامی هستیم؛ طرحهایی که بی شک تشکیل استان «تهران جنوبی» یکی از عجیبترین نمونههای آنهاست.
روز دوشنبه در شرایطی که موسم بررسی لایحه بودجه سال ۹۹ آغاز شده و مجال چندانی برای بررسی طرحهای دیگر در مجلس شورای اسلامی باقی نمانده، طرحی به هیات رئیسه مجلس تقدیم شد که یافتن پیشینهای از آن به غایت دشوار است و تنها یکبار با شکلی متفاوت در شایعات آمده و تکذیب شده بود.
فقدان پیشینه
طرح یکباره تقسیم استان تهران و شکل گیری استانی جدید با نام «تهران جنوبی» شاید یکی از مهمترین نکاتی باشد که پیرامون این ایده مطرح است. اینکه روند قانون گذاری و اتخاذ تصمیمات در مجلس، تلاش برای رفع مشکلات با قانون گذاری است، در حالی که در این مورد خاص، مشخص نیست چه مشکلی مدنظر قرار گرفته و قرار است رفع شود؟
تردیدها در این خصوص زمانی افزایش مییابد که بدانیم تنها پیشینه این طرح، شایعهای است که سال گذشته مطرح شده و تاکید داشت که استان تهران به چهار استان «تهران»، «تهران شرقی»، «تهران غربی» و «تهران جنوبی» تقسیم خواهد شد. شایعهای که استاندار وقت تهران تکذیبش کرد تا این گونه به نظر برسد که از اساس واقعیت نداشته است.
تفاوت قومی
البته این طرح هنوز منتشر نشده و معلوم نیست چه جزئیاتی در آن قید شده، اما از آنجایی که یکی از بخشهای ثابت هر طرح و لایحهای که تقدیم مجلس میشود، «مقدمه و دلایل توجیهی» است، احتمالا طراحان مشخص کرده اند که ریشه شکل گیری این ایده در ذهنشان چه بوده و به دنبال تحقق چه هدفی از تشکیل استان تهران جنوبی هستند.
این موضوعی است که یکی از خبرگزاریها در گزارشی بدان پاسخ گفته و مدعی شده که «ساماندهی وضعیت نابسامان استان تهران که بیش از ۱۵ میلیون جمعیت را در درون خود جای داده» و «شهرستانهای جنوبی تهران از نظر قومیت هم با کل استان هم همخوانی ندارند»، دو نکته کلیدی مدنظر طراحان برای تشکیل این استان جدید است؛ یعنی یکی از دلایل ارائه این طرح، تفکیک قومیتی است که ادعایی گزاف و عجیب به نظر میرسد!
بدون فوریت
نکته کلیدی بعدی در این خصوص، شیوه ارائه طرح به هیات رئیسه مجلس است. اینکه چنین طرحی نه برآمده از کمیسیون خاصی در مجلس است که بشود گفت: پشتوانه پژوهشی یا بررسی خاصی دارد و نه با قید فوریت (چه یک فوریت و چه دو فوریت) تقدیم هیات رئیسه مجلس شده، بلکه طرحی عادی است که احتمالا تا قرار گرفتنش در نوبت بررسی کمتر از یکسال طول نخواهد کشید.
مدت زمانی بسیار طولانی که با توجه به عمر کوتاه باقی مانده از مجلس فعلی و احتمال تغییرات گسترده در ترکیب نمایندگان در مجلس بعدی، مجابمان میکند «تهران جنوبی» چیزی فراتر از یک طرح پر سر و صدا نیست که احتمالا اهداف تبلیغاتی و انتخاباتی را دنبال میکند. طرحی که اگر فرجامش اهمیت داشت، میشد به گونهای دیگر مطرحش کرد.
جنوب یا شمال
یکی دیگر از نکات کلیدی این طرح را میتوان در نام استان جدید دریافت که در آن تاکید شده بخشی از تهران است که در جنوب آن واقع شده است. موضوعی که هم با ادعای تفکیک قومیتی همخوانی ندارد و هم از این رو عجیب است که تهران جنوبی متشکل از ۶ شهرستان معرفی شده که سه تایشان در استان مرکزی واقع شده اند و دست بر قضا، وسعت چند برابری به نسبت سه شهرستان دیگر دارند.
این را میشود با نیم نگاهی به نقشه تهران جنوبی دریافت که سه شهرستان اسلامشهر، بهارستان و رباط کریم را از استان تهران گرفته و سه شهرستان زرندیه، ساوه و تفرش را از استان مرکزی. سه شهرستان پهناور در شمال استان مرکزی که اگر قرار باشد از مرکزی جدا شوند، این سوال به وجود میآید که چرا استان مرکزی شمالی شکل نگیرد؟!
تعریف جدید از مرکز
البته نیم نگاهی به نقشه استان تهران جنوبی نکات جالب توجه دیگری را هم به ذهن متبادر میکند، از جمله اینکه چرا باریکه باقیمانده از استان تهران در غرب اسلامشهر، بهارستان و رباط کریم، به این استان جدید پیوند نخورده یا حتی چرا بخشهایی از شهرستان ری در شرق سه شهرستان یاد شده، قرار نیست به تهران جنوبی پیوند بخورند؟ آیا همه معضل تهران سه شهرستان یاد شده هستند؟
سوالات و ابهاماتی که صرف نظر از آنها هم شیوه تقسیم بندی جدید و استخراج تهران جنوبی از نقشه دو استان تهران و مرکزی، سوال برانگیز است، به ویژه اگر بدانیم در طرح یاد شده، شهر جدید پرند به عنوان مرکز استان تهران جنوبی پیشنهاد شده است. مرکزی که در منتهی الیه شمال غربی استان قرار دارد و تعریفی نوین از مرکز محسوب میشود!
مطالب مرتبط : عقب نشینی تهران!
۱۴+۲ امضا
اما بشنوید از یک نکته بسیار جالب این طرح که ۱۶ امضا ذیل آن نقش بسته است. امضای ۱۶ نماینده مجلس شورای اسلامی که تنها دو تایشان از نمایندگان استان تهران در مجلس شورای اسلامی هستند. ترکیب جالبی از نمایندگانی که قصد دارند مشکلات استان تهران را با تشکیل استانی جدید حل کنند و به این منظور، جدا کردن پهنه وسیعی از استان مرکزی را هم در ایده شان گنجانده اند، بی آنکه نماینده از آن استان با ایشان همسو باشد. به ترکیب امضا کنندگان طرح دقت کنید:
حجت السلام و المسلمین حسن نوروزی (نماینده بهارستان و رباط کریم)، احمد سالک (نماینده اصفهان)، غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی (نماینده رشت)، روحاله بابایی صالح (نماینده بویین زهرا)، ذبیح نیکفر لیالستانی (نماینده لاهیجان و سیاهکل)، محمدرضا امیرحسنخانی (نماینده فردوس، طبس، سرایان و بشرویه)، محمد محمودی شاهنشین (نماینده شهریار، قدس و ملارد)، حمداله کریمی (نماینده بیجار)، حبیبالله نیکزاده پناه (نماینده بم، ریگان، فهرج و نرماشیر)، یعقوب شیویاری (نماینده میانه)، مهرداد بائوج لاهوتی (نماینده لنگرود)، منوچهر جمالی سوسفی (نماینده رودبار)، عزیز اکبریان (نماینده کرج، اشتهارد و فردیس)، شمسالله شریعت نژاد (نماینده تنکابن و رامسر و عباسآباد)، سیدحمیدرضا کاظمی (نماینده پلدختر)، حیدرعلی عابدی (نماینده اصفهان)
مطالب مرتبط : بلای همیشگی مردم تهران بیشتر شده است
سکوت تهران
البته نباید از این نکته غافل شد که نمایندگان حاضر در مجلس شورای اسلامی، نماینده همه مردم ایران نیز هستند، اما با این وجود، ترکیب نمایندگانی که طرح تهران جنوبی را امضا کرده اند، یک نکته جالب توجه دیگر هم دارد. اینکه استان تهران با ۳۵ نماینده، با اختلاف رکورددار تعداد نمایندگان در میان استانهای کشورمان در مجلس است، اما تنها دو نفر از این جمع ذیل طرح فوق را امضا زده اند.
از این عجیب تر، سکوت ۳۳ نماینده دیگر در قبال این طرح است که میتواند تعابیری مختلفی داشته باشد، اما در قیاس با واکنش نمایندگان شهرها و استانهایی که در گذشته با مساله تقسیمات کشوری درگیر شده اند، تفاوت چشمگیری دارد. سکوتی که شاید ناشی از شوکه شدن ایشان با اطلاع از طرح تشکیل استان تهران جنوبی بوده!