بدون تردید مهم ترین بخش هر ترم آموزشی، استعدادیابی بازیکنان نخبه جهت شناسایی و سرمایه گذاری روی آن ها جهت معرفی به باشگاه های معتبر طی سالیان آتی خواهد بود. بدین ترتیب و با توجه به شلوغی سانس ها خصوصا در فصل تابستان، می طلبد که بازیکنان نخبه و مستعد از بقیه جدا شده و جهت انجام تمرینات پیشرفته تر متناسب با سطح تواناییشان، در شرایطی مجزا تمرین داده شده تا با این کار مانع سرخوردگی و عدم پیشرفت آن ها شویم.
ذکر این نکته ضروریست که صرفا ارایه بازی جذاب و باکیفیت توسط بازیکنان، به منزله مستعد بودن آن ها و کم یا بی استعداد بودن بقیه هم رده ای ها محسوب نمی شود.
مربیان می بایست با توجه به تست های مختلف آمادگی جسمانی، روانی، تکنیکی، مهارتی و حتی تاکتیکی در سنین بالاتر شرایط بازیکنان را بررسی دقیق تری نموده و سعی در تقویت نقاط قوت و برطرف نمودن نقاط ضعف آن ها بنمایند. چه بسا یک تصمیم صحیح و استعدادیابی به موقع بتواند سرنوشت یک بازیکن و حتی فوتبال کشور را تغییر دهد.
مصداق بارز آن چگونگی شناسایی و کشف علی کریمی توسط علی پروین می باشد. پس مدارس فوتبال می بایست از مربیانی استفاده نمایند که فوت و فن استعدادیابی و پرورش بازیکنان نخبه را از بر باشند.
محسن بابادی