بهروز کیا منتقد اجتماعی طی یادداشتی در پایگاه خبری تیتربرتر در مورد اقدام مهدی ترابی در حین گلزنی در مقابل تیم پیکان نوشت: مهدی ترابی بازیکن تیم پرسپولیس پس از گلزنی در دیدار با پیکان تهران بر روی پیراهن ورزشی خود، پیام زیر به نمایش گذاشت:
تنها راه نجات کشور = اطاعت از رهبری
این پیام و این گفته از زبان یک فوتبالیست و آن هم بازیکنی که قطعا با مرارت های زیادی خود را به این سطح از فوتبال رسانده به اندازه ای اثرگذار و قابل احترام است که باید این بازیکن را تحسین کرد . ولی نکته قابل توجه این مسئله مصادره کلام و پیام این بازیکن توسط نهادها و سازمان هایی است که شاید اصلا فوتبال را قبول نداشته باشند .....
منطق رفتار مهدی ترابی ، آن طور که در مصاحبه خودش نیز اعلام شده یک حرکت شخصی و بر اساس دریافت های خودش از جامعه بوده و این نشان می دهد ، هیچ ارگان و نهادی در این حکومت به وی القا یا فشاری برای این حرکت نیاورده است !
خوب طبیعی است وقتی با مصادره کلام این بازیکن و انتشار آن در کانال های دولتی وحکومتی ورسانه های خبری آن را گسترش می دهیم ، این مفهوم در جامعه انتقال داده می شود که وی با هماهنگی آنها این کار را کرده است . طبیعی است که نگرش از منظر جامعه شناسی ورفتار مردم در جامعه می توان این انتظار را داشت که مخالفان زیادی نیز برای این بازیکن می تراشیم .
بطن این حرکت و مواردی از این دست که در سالهای نه چندان دور نیز توسط برخی هنرمندان ، بازکنان و سلبریتی های دیگر انجام شده باعث گردید آنها از جامعه و حتی صنف خودشان طرد شوند .
یک بازیکن ، یک هنرمند و یا هر فرد دیگری در این جامعه می تواند رسانه ای برای تبلیغ دین ، حکومت ها و گرایش های سیاسی باشند ..ولی به نظر می رسد حرکت مهدی ترابی یک حرکت عمیق روحی و روانی و برخواسته از وجود شخصی اش بوده که باید آن بخش از حرکتش مورد توجه باشد نه آنکه به آن سمت و سوی نهادی و سازمانی بدهیم .
اگر بخواهیم برای این حرکت ها و رفتارها مصادیقی بیاوریم به یاد الهام چرخنده ، امین حیایی و آزاده نامداری ها می افتیم که چگونه قربانی(( مصادره رسانه ای)) شدند .پس آنقدری به آن بپردازیم که اگر روزی برخلاف آن را دیدیم جامعه دچار تناقضات نشوند ...
حال سوال؟؟؟
اگر مهدی ترابی در حمایت از ورود بانوان به استادیوم کلامی را به زبان می آورد و بعد این شعار را همزمان بر روی پیراهنش درج می کرد با او باید چه کار می کردیم ؟؟
