آنها در واقع هشت گروه اسلامگرای متفاوت با سوابقی از وحشیگری و جنایات جنگی هستند و ربط چندانی به نظامیانی که از ارتش سوریه جدا شدند ندارند، هرچند شماری از آنها سابقه نظامی بودن هم دارند.
مختصری در مورد آنها
گروه سلطان مراد که از اول تاسیس آن توسط ترکیه تعلیم دیدەاند و حاصل ترکیب سه گروه سلطان محمد فاتح، زکی ترکمنی و اشبال عقیده است و شماری از اعضایشان حکم بازداشت بین المللی دارند.
گروه حمزه که سال ۲۰۱۶ تاسیس شد و همان سال به همراه ارتش ترکیه وارد شهر جرابلس شد که قبلا دست داعش بود. گفته میشود بسیاری از اعضای گروه حمزه قبلا عضو داعش بودند و به شکلی صوری به این گروه پیوستەاند.
گروه شام که از ۲۰۱۴ تشکیل شده و اعضای سابق اخوان المسلمین سوریه را دربر گرفته است اما شمار آنها در مقایسه با سالهای اول بهار عربی کاهش یافته است.
گروه نورالدین زنگی از ۲۰۱۱ تشکیل شده که به غیر از درگیری با ارتش سوریه سابقه جنگ داخلی با چند گروه اسلامگرای دیگر را هم دارد!
گروه احرار شام، جریانی سلفی تندرو که از همگرایی چهار گروه جهادی تشکیل شده است. از طرف اکثر کشورهای عربی حمایت میشد. اما به دلیل درگیری با گروه اسلامگرای دیگری به نام تحریر شام اکثر منابع مالی و مناطق تحت کنترل خود را از دست داده و اکنون فقط در مجاورت مرز ترکیه مناطق کوچکی را در اختیار دارد.
گروه سقور الجبل گروهی جهادی است که اکثر اعضایش از اطراف ادلیب هستند.
گروه جبهه شام است که از ائتلاف چند گروه سلفی در اطراف حلب تشکیل شده است.
سپاه النصره که بیشتر در مناطق ادلیب و لاذقیه فعال است.
این هشت گروه که توسط اردوغان به جان کردها انداخته شدەاند بیشترین سابقه درگیری را باهم دارند و اکثرا هم بر سر مسایل مالی و کنترل دروازەهای مرزی باهم درگیر میشدند.
آخرین مورد آن درگیری میان گروه سلطان مراد و جبهه شام بود که چندی پیش در نقطه مرزی باب السلامه در شهر اعزار در مجاورت مرز ترکیه روی داد.
میدانیم که خواندن اسامی و سابقه و ترکیب این گروهها نه تنها خواندنی نیست که حال به هم زن هم است! در جریان باشیم که ایجاد کینه و نفرت قومیتی یک کنش زشت سیاسی است و صفحات سیاه تاریخ را شکل میدهد.
کردها و تورک ها میتوانند بدون کینه و نفرت و در کنار هم با اکتفا به حقوق نسبی خود از کل حقوق جامعه زندگی در صلح و صفا زندگی کنند و قانون میزان همه ذی نفعان باشد.
آنها میتوانند با شادی و شور به زندگی رنگهای متنوعی ببخشند و با عقلانیت صفحات ننگین کینه و عداوت را به مهر و مهربانی بدل سازند.
به هر حال تجاوز به اقلیم هر سرزمین و قومی با هدف نسل کشی محکوم است و باید زبان دیپلماسی و گفتمان صلح بر این موضوع حاکم و جنایتکاران و بلوا آفرینان محکوم و مجازات شوند.
