به گزارش تيتربرتر، لاسینا زربو، رئیس سازمان معاهده منع آزمایش اتمی سازمان ملل در گفتگویی با خبرگزاری آسوشیتدپرس در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک گفت، سه سال قبل یک گروه جوان ۹ نفره را با هدف آموزش به کودکان درباره مضرات و خطرات آزمایش‌های اتمی تشکیل داده است. حالا تعداد اعضای این گروه ۷۸۰ تن است.

وی با اشاره به گرتا تونبرگ، نوجوان ۱۶ ساله سوئدی فعال محیط زیستی گفت:‌ خوشبختانه، ما پیش از او آغاز کرده‌ایم. هر کودکی باید وارد کمپین ضد تسلیحات اتمی شود. به عقیده من، ما باید به کودکان این مسائل را زمانی یاد بدهیم که شروع به حرف زدن می‌کنند و اینها را به آنها بگوییم تا در ذهنشان بماند و بفهمند که آزمایش‌های هسته‌ای خوب نیست و ما خواهان یک جهان عاری از تسلیحات اتمی هستیم. راه‌های ابتکاری زیادی برای اجرایی شدن معاهده منع جامع آزمایش‌های اتمی (CTBT) وجود دارد.

مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۶ این پیمان را تصویب کرد و این پیمان توسط ۱۸۴ کشور امضا شده و توسط ۱۶۸ کشور تایید شده است. اما تا زمانیکه توسط کشورهایی که در سال ۱۹۹۶ راکتورهای برق اتمی یا راکتورهای تحقیقاتی داشتند، تایید نشود، اجرایی نمی‌شود؛ این کشورها شامل ایالات متحده، چین، ایران، مصر، هندوستان، پاکستان و کره شمالی به همراه اسرائیل هستند.

رئیس سازمان معاهده ممنوعیت آزمایش اتمی سازمان ملل همچنین برای یک نتیجه جامع گفتگو بین دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا و کیم جونگ اون، رهبری کره شمالی ابراز امیدواری کرد و گفت: هرگونه توافق باید شامل امضا و تایید آنها برای یک پیمان جامع ممنوعیت آزمایش‌های اتمی شود. چون اگر آنها بر روی یک مهلت قانونی برای آزمایش‌های اتمی توافق کنند، می‌تواند گام نخست در راستای تحقق آن باشد. همچنین درخواست از کره شمالی برای عضویت ناظر در این پیمان می‌تواند یک گام به سوی ایجاد اعتماد برای آوردن آنها پای میز مذاکره باشد.

وی با اشاره به این مساله که پاکستان این پیمان را امضا نکرده، گفت: پاکستان عضو ناظر در این سازمان است. این یک گام کوچک است اما در یک چهارچوب کلی برای ما به منظور دستیابی به اجرایی شدن این پیمان است.

این سازمان در انتظار اجرایی شدن این پیمان بیش از یک میلیارد دلار برای سیستم پیچیده بین‌المللی نظارتی خرج کرده که می‌تواند آزمایش های اتمی را رهگیری کند.

به گفته رئیس این سازمان، پایگاه‌های نظارتی تمامی آزمایش‌های اتمی کره شمالی را همراه با زمین لرزه‌ها، سونامی‌ها، آلاینده‌های هوایی، حرکت نهنگ‌ها، مسیر پرتاب‌های فضایی و شهاب‌سنگ‌ها را رهگیری کرده است. ما اکنون بیش از ۳۰۰ پایگاه نظارتی داریم. امیدواریم که هندوستان میزبان یکی از پایگاه‌های ما شود.