نهنگ‌ها شکارچیان بسیار باهوشی هستند. بعضی از آنها، ماهی‌های کوچک را صید می‌کنند و به همین منظور از تکنیک هوشمندانه‌ای بهره می‌گیرند. اما این نهنگ‌ها تنها در دریا بازیگرانی باهوش و خوش‌فکر نیستند، بلکه استراتژی شکار نهنگ‌ها در بازارهای سرمایه نیز به‌کار گرفته می‌شود.
بازارهایی نظیر ارز، سهام و ارزهای دیجیتالی، بازارهایی هستند که عمدتاً از آنها به عنوان مکانی برای فعالیت نهنگ‌ها یا بازیگران بزرگ یاد می‌شود. سوال مشخص این است که آیا این بازیگران بزرگ هستند که سمت و سوی بازار را مشخص می‌کنند؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد روندی که طی ماه‌های گذشته در بازار ارز حکم‌فرما و با خروج بازیگران بزرگ همراه شده است، بی‌تفاوت به رفتار نهنگ‌ها نیست.
نهنگ‌ها با توجه به سرمایه بالایی که در دست دارند، می‌توانند به یک‌باره قیمت بازار را به صورت تصاعدی رشد بدهند که این سیاست را "پامپ" می‌نامند.به دلیل اینکه انحصار بازار دلار برعهده سازمان خاصی نیست و میزان ارز نقدی بازار در شرایط مختلف نوسان می‌کند، این روش موثر می‌افتد. بنابراین هنگامی که بازیگران بزرگ، شروع به خرید با حجم بالا می‌کنند، این موضوع منجر به افزایش زیاد بهای ارز در بازار می‌شود، گاهی اوقات این خرید به میزان کم آغاز می‌شود.اما این خریدها در زمانی صورت می‌گیرد که میزان افزایش قیمت همواره بالاست و مورد توجه واقع می‌شود.
با بالا رفتن قیمت‌ها توجه ماهی‌های کوچک بازار به این نکته جلب می‌شود که سرمایه‌گذاری در این بازار چقدر می‌تواند به صرفه باشد، در این شرایط سرمایه‌گذاران کوچک به دنبال این هستند که با افزایش میزان سرمایه‌گذاری خود در بازار، همانند بازیگران بزرگ سود کسب کنند و وارد بازار می‌شوند. این شرایط نیز دوباره منجر به افزایش قابل توجه قیمت‌ها می‌شود، درست موضوعی که مدنظر نهنگ‌هاست. اما از یک زمان به بعد، که شرایط بازدهی برای نهنگ‌ها مطلوب باشد، فاز دوم یعنی "دامپ" آغاز می‌شود، نهنگ‌ها به شکل دسته‌جمعی از بازار خارج می‌شوند و موج بزرگی از تغییرات به وجود می‌آید، اما این خروج نیز آگاهانه صورت می‌گیرد، به نحوی که در فاز خروجی نیز به دنبال کسب سود از ماهی‌ها هستند.
در فاز دوم، قیمت‌ها شروع به کاهش می‌کنند. در این شرایط بازیگران کوچک یا به اصطلاح ماهی‌ها فکر می‌کنند که این کاهش قیمت موقتی است و بازار را ترک نمی‌کنند. بنابراین حتی در این شرایط نیز به خریدهای خود در بازار ادامه می‌دهند، اما با سرمایه‌گذاری بیشتر، سود بیشتری عاید نهنگ‌ها می‌شود. نهنگ‌ها در این بازار تا می‌توانند شکار می‌کنند و هنگامی که تلاطم دریا کاهش پیدا می‌کند، بسیار آهسته بازار را ترک می‌کنند. در این شرایط، سرمایه‌گذاران خرد در این بازار باقی می‌مانند، به این امید که موج دیگری به وجود آید و بتوانند در این بازار کسب سود کنند، اما در حقیقت باید به این نکته اشاره کرد که موج دیگر قیمتی نیز باعث ورود نهنگ‌ها در بازار خواهد شد و در نتیجه عمدتاً میزان سود به دست آمده برای بازیگران خرد، بسیار کم بوده است.
نهنگ‌ها باید دو ابزار داشته باشند، یکی سرمایه زیاد و دیگری اطلاعات کافی درباره فعالیت دیگر بازیگران. این سیاست درباره بازارهایی به‌کار گرفته می‌شود که ارزش آن در یک دوره زمانی کوتاه، چند برابر رشد می‌کند. نهنگ‌هایی که از این روش استفاده می‌کنند، همواره به اطلاعات داخلی دسترسی دارند و پیش از آنکه کل بازار بداند؛ متوجه تغییرات آن می‌شوند.
مطالب مرتبط: افزایش ریسک سرمایه‌گذاری با هدف سودهای آنی
در این روش نهنگ‌ها، ارزهای ارزان را می‌خرند و آن را نگه می‌دارند، به هر میزان که دارای موقعیت بهتری باشند، بیشتر می‌توانند قیمت‌ها را تغییر دهند. یک نکته مهم که در اینجا می‌توان به آن اشاره کرد این است که به دنبال یک اتفاق به‌خصوص قیمت‌ها همان‌طور ثابت می‌مانند و بالا نمی‌روند.این موضوع سرمایه‌داران را نگران کرده و آنها را به فروش، آن هم با پایین‌ترین قیمت ممکن ترغیب می‌کند. نهنگ‌ها هم از فرصتی که پیش آمده برای خرید استفاده می‌کنند. اما با ایجاد یک خبر نوسانی این دیوار فروش برداشته می‌شود، در این شرایط تقاضا افزایش پیدا می‌کند و موج قیمتی بزرگی در بازار ایجاد می‌شود. وقتی که حاشیه قیمتی به اندازه لازم گسترش پیدا می‌کند، نهنگ‌ها دامپ کردن را آغاز می‌کنند.
به نظر می‌رسد که در حال حاضر بازار ارز کشور نیز در بخش دامپ وجود دارد، در این فاز، بازیگران بزرگ به دلیل کاهش نوسانات به دنبال خروج از بازار هستند و این کار را با استراتژی هوشمندانه انجام می‌دهند. این در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهد که با انتشار یک خبر مهم در بخش سیاسی، بازار ارز می‌تواند دوباره به جولانگاهی برای فعالیت نهنگ‌ها بدل شود.
