ادم (ورم) علائم مختلفی را شامل می شود که از آن جمله می توان به بادکردگی و پف آلودگی اطراف چشم ها، صورت و گونه ها، پشت دست ها، مچ پاها، روی پنجه های پاها و ساق پا اشاره کرد.

این عارضه علل مختلفی دارد؛ یکی از علل آن تغذیه نامناسب می باشد که در این صورت معمولاً ادم، شدید یا مداوم نبوده و علائم آن به طور خفیف یا گاه گاهی ایجاد می شوند. از علل دیگر ادم، بیماری های سیستمیک که تمامی بدن را تحت تأثیر قرار می دهند می باشند که در این صورت ادم شدیدتر بوده و مداوم است. در این حالت تشخیص نوع بیماری و درمان آن توسط پزشک متخصص ضروری می باشد.

--مصرف غذاهای شور و پرنمک است یکی از علل مهم ورم بدن می باشد.

--کاهش پروتئین خون به دنبال نارسایی کبدی یا سندروم نفروتیک در کلیه یا سوءتغذیه یا بعضی بیماری های گوارشی ایجاد می شود. این عامل موجب نشت بیشتر سرم از داخل مویرگ ها به فضای بین سلولی شده و در نتیجه موجب ورم کل بدن می شود.

--کم کاری تیروئید می تواند با ایجاد پف یا ورم به خصوص در اطراف چشم ها همراه باشد که در بسیاری از اوقات ممکن است با اختلالات دیگر اشتباه گرفته شده و درمان های نامناسب صورت می گیرد.

--از دیگر علل ادم می توان به کم خونی، مصرف داروهای مسکن و ضد التهاب مانند پروفن و برخی داروهای ضد فشارخون و نیز فشارخون بارداری، چاقی و عدم تحرک اشاره کرد. در این موارد تشخیص و درمان علت زمینه ای ادم حائز اهمیت است.

--به دنبال عدم مصرف کافی آب و مایعات معمولاً ورم ایجاد می شود؛ زیرا کلیه ها به مرور زمان کارایی خود را از دست می دهند و در چنین شرایطی، دفع ادرار کاهش و آب میان بافتی افزایش می یابد که نتیجه این امر ادم و تورم بدن است. کمبود مصرف آب و مایعات علاوه بر بروز ادم، موجب اختلالات دیگری نیز در انسان می شود؛ از آن جمله می توان به اختلال در تمرکز، گیجی، خستگی و همچنین یبوست و عوارض ناشی از آن اشاره کرد. چنانچه دفع ادرار به علت کاهش مصرف مایعات به خوبی انجام نگیرد، مواد زائد و سمی حاصل از متابولیسم مواد مغذی به خوبی دفع نشده و در بدن تجمع می یابند که موجب بروز اختلالات مختلف می شوند.

--افراط در مصرف مواد پروتئینی نیز از عوامل ایجاد ورم محسوب می شود. متابولیت های دفعی پروتئین یا در واقع مواد زائد حاصل از سوخت پروتئین در بدن مانند اوره، برای دفع نیاز به آب دارند، بنابراین چنانچه مقدار زیادی پروتئین مصرف شود، برای دفع اوره و سایر متابولیت های پروتئین باید مقدار زیادی آب نوشید و این نیاز به وسیله مکانیزم تشنگی و نوشیدن آب زیاد، تامین می شود، اما برای دفع این آب اضافی توسط کلیه ها، نیاز به زمان است و این زمان بسته به شرایط و وضعیت کلیوی افراد متفاوت می باشد و در طول این مدت، شخص ممکن است دچار ادم چشم ها، صورت، دست ها یا سایر نقاط بدن بشود.

--چاقی یک بیماری است که با ادم به خصوص در صورت و اطراف چشم ها همراه می باشد. در افراد چاق معمولاً به علت بدغذایی و پرخوری و اختلال در سوخت و ساز مواد انرژی زا از جمله چربی ها، تجمع چربی در قسمت های مختلف بدن مانند زیر چانه و صورت وجود دارد و به علت اختلال در متابولیسم مواد مغذی، برخی اعمال طبیعی بدن از جمله دفع آب اضافی از طریق کلیه ها به خوبی صورت نگرفته و منجر به ایجاد ادم می شود.

راه های کاهش ورم برای صدمات جزئی

یکی دیگر از توع ورم، ورم به علت اصابت ضربه است که بین ورزشکاران فراوان یافت می شود.

همه ما در زندگی از یک یا دو ضربه خوردن بدن رنج برده ایم. بافت آسیب دیده ملتهب می شود ، باعث درد می شود و ورم می کند. تورم نحوه پاسخ بدن شما به آسیب های جزئی است. چند روش معمول برای کاهش تورم جزئی مربوط به آسیب وجود دارد.

 روش R.I.C.E

ناحیه متورم را استراحت دهید. کارهای خود را تعطیل کنید و استرس اضافی بر آسیب وارد نکنید. اگر بدن پایین تر است سعی کنید زیاد ایستاده یا حرکت نکنید. اگر مفصل باشد (مثلاً مچ پا ، زانو ، لگن) راه نروید و ندوید.

یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید. از حوله یا چیزی مشابه آن استفاده کنید

یخ را روی آسیب قرار دهید. یخ به اندازه کافی سرد است که عروق خونی در آن منطقه را منقبض کرده و باعث بی حسی می شود. از یک کیسه یخ یا کمپرس سرد استفاده کنید. 

بیش از 20 دقیقه متوالی از یخ استفاده نکنید. می تواند باعث آسیب بافت شود.

یخ را چندین بار در روز به مدت 2-3 روز قرار دهید.

یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید. از حوله یا چیزی مشابه آن استفاده کنید.

در اسرع وقت بسته سرد را روی محل قرار دهید. یخ روی صدمات تازه کار می کند. 

فشرده سازی را اعمال کنید. فشرده سازی ، یا محدود کردن ناحیه آسیب دیده با یک باند الاستیک (مانند باند آس) به کاهش تورم کمک می کند. حتماً در مورد چگونگی بستن صدمات خاص تحقیق کنید. به عنوان مثال ، هنگام بستن یک مچ پا ، توصیه می شود که پا را از دو طرف ببندید ، سپس در حالی که پاشنه  در معرض دید است، با شکل هشت به دور مچ پا و پا ببندید.

آن را خیلی محکم نبندید. این می تواند باعث قطع خون شود. اگر دچار سوزن سوزن شدن ، بی حسی ، درد اضافی هستید ، ممکن است آن را خیلی محکم پیچیده باشید.

اگر خیلی سفت شود ، بانداژ را شل کنید.

قسمت آسیب دیده را بالاتر قرار دهید. هنگامی که جراحت بالاتر از قلب باشد ،جاذبه به بازگرداندن خون به سمت قلب کمک می کند و پمپاژ خون به سمت آسیب دشوار است. قسمت آسیب دیده را کمی بالا قرار دهید.

کنترل از طریق رژیم و استراحت 

به اندازه کافی اسیدهای چرب امگا 3 دریافت کنید. گذشته از داشتن چندین مزیت سلامتی مکمل مانند کاهش خطر بیماری قلبی ، اسیدهای چرب امگا 3 می توانند به التهاب کمک کنند. نشان داده شده است که آنها نه تنها به سرعت با التهاب مبارزه می کنند ، بلکه التهاب مزمن را نیز در خود نگه می دارند.

آناناس بخورید. آنزیم ضد التهابی به نام بروملین در آناناس است و به ترمیم سلول ها کمک می کند. این محصولات التهاب را کاهش می دهد که باعث می شود بدن خود را ترمیم کند. برملین برای درمان درد ، التهاب در پوکی استخوان و التهاب در مفاصل مورد استفاده قرار گرفته است. 

سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید. کربوهیدراتهای پیچیده موجود در سبزیجات ، غلات کامل و حبوبات توسط یک باکتری به نام پروبیوتیک ها در روده ها شکسته می شوند. نتیجه یک سیستم ایمنی بهبود یافته این است که با التهاب مبارزه می کند.

بیشتر بدانید:برای به تاخیر انداختن مرگ چه کنیم؟

غذاهایی را با حداقل اسیدهای چرب امگا 6 بخورید. روغنهایی مانند ذرت ، سویا و آفتابگردان و همچنین آجیل و دانه‌ها از نظر اسیدهای چرب امگا 6 بسیار سرشار هستند.

اسیدهای امگا 6 برای رژیم غذایی ضروری هستند ، اما کاهش میزان این اسیدها می تواند به حداقل رساندن التهاب کمک کند.

استراحت در نمک های اپسوم نشان داده شده است که با آزاد کردن یون های منیزیم که با گیرنده های درد مغز می جنگند ، تورم جزئی را کاهش می دهد.

استفاده از کمک پزشکی

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مصرف کنید. NSAID هایی مانند Ibuprofen ، Advil و Motrin درد را کاهش داده و تورم را کاهش می دهند. افراد جوانتر از 20 سال در معرض خطر ابتلا به سندرم ری هستند(یک بیماری مغز و / یا کبد که اغلب باعث مراقبت های شدید می شود) بنابراین آسپیرین را به عنوان روشی برای تسکین تورم تهیه نکنید. 

در مورد کبودی های عجیب و غریب به دنبال کمک پزشکی باشید. هنگامی که کبودی های بزرگ ، ناگهانی یا مکرر دارید و یا به دلایل ناشناخته به خصوص در وسط بدن یا صورت خود کبودی دارید ، ممکن است مشکل لخته شدن خون وجود داشته باشد. 

درد خود را بسنجید. اگر درد و تورم را در ناحیه زخمی افزایش داده اید، یا اگر یک توده در همان محل وجود داشته باشد ، ممکن است بیش از یک جراحت جزئی باشد. مشابه کبودی های غیرمعمول ، درد زیاد برای جراحات جزئی می تواند به آسیب مهمتری اشاره کند.

اگر درد بعد از سه روز هنوز وجود داشته باشد ، ممکن است آسیب دیدگی جزئی نباشد و ممکن است لازم باشد به پزشک مراجعه کنید.