وقتی که صحبت از علم پزشکی باشد همه ما ایرانی ها نگاه و ذهنمان به سوی ابن سینا میرود.کسی که تمام علوم ممکنه را فراگرفته بود و شاید اصلی ترین آنها علم پزشکی بود .اما امروز فقط صحبت از ابن سینا نیست،ما میخواهیم با ایراندخت میرهادی پزشک فداکاری آشنا شویم که به همانند ابن سینا سالهای زیادی از زندگی اش را در همدان گذراند.

علم مقدس پزشکی

علم پزشکی به دلیل ارتباط مستقیم با مرگ و زندگی افراد یکی از حساس ترین شغل های موجود است که همین حساسیت آن سختی آن را چندین برابر میکند.با شناختن دلایل اهمیت شغل پزشکی در زندگیمان میتوانیم جایگاه بالای این علم را دریابیم.دلایل اهمیت این شغل عبارت اند از:

1- نجات زندگی

در یک شرایط خاص، پزشک است که میتواند تفاوت بین مرگ و زندگی را در نظر گرفته و آن را معنی کند. همه قربانیان جرائم، حوادث و خشونتها و نیز سربازانی که در میدانهای جنگ زخمی شده اند، این را خوب می دانند، زیرا زندگی آنها به مهارت جراحان مربوطه  وابسته است. افرادی که دچار آسیب های وخیم و بحرانی میشوند، نیاز به پزشکی دارند که به سرعت به آنها مراجعه کرده و روند درمانی آنها نیز به سرعت آغاز شود؛ چرا که به تاخیر افتادن درمان ممکن است به معنی مرگ فرد باشد.

2- گسترش زندگی

پزشکان مسئول افزایش امید به زندگی و نیز بهبود و بالا بردن رفاه در جامعه ما هستند. افرادی که از بیماریهایی مثل سرطان نجات پیدا میکنند، معمولا بقای خود را مدیون فداکاری، مهارت و تعهد پزشکان هستند، چون برای درمان آنها وجود این صفات در پزشک  معالجشان حیاتی است. تکنولوژی پزشکی مدرن به همراه مراقبت پزشکان مربوطه، میتواند به افراد مبتلا به بیماریهای شدید امید زندگی طولانی تری بدهد.

3- کار بشر دوستانه

پزشکان یکی از افرادی هستند که در جامعه کارهای بشر دوستانه انجام می دهند. برخی انجمن های حمایت از مسائل و مشکلات بهداشتی، مثل انجمن حمایت از سرطان یا فشار خون بالا، تلاش میکنند تا برخی اعضای خود را از میان متخصصان حرفه پزشکی انتخاب و به این کار ترغیب کنند، تا به این وسیله با انتشار اطلاعات در مورد چگونگی اجتناب از بیماریهای به اصطلاح “شیوه زندگی”به جامعه کمک کنند. پزشکان همچنین، ممکن است به عنوان داوطلب، در ماموریتهای مراقبت از قربانیان فجایع، به پرسنل پزشکی آموزش لازم را بدهند. این کار به ویژه در کشورهای درحال توسعه بسیار کاربرد دارد.

 4- کنترل بیماری ها و انجام تحقیقات

زمانی که در جامعه یک اپیدمی رخ می دهد، اطلاعاتی که توسط پزشکان ارائه میشود، میتواند به کنترل آن کمک کند. آنها همچنین گسترش بیماریها را با هشدار دادن به مردم، به وسیله عواملی مثل بهداشت ضعیف و رفتارهای پرخطر که خود یک بیماری جداگانه است، پیشگیری و یا کنترل میکنند. پزشکان همچنین در کنار سایر محققان، برای یافتن درمانهای جدید در مورد بیماریها و آزمایش های دارویی برای رضایت و امید همه بیماران کار میکنند.

ابن سینا را بشناسیم

ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا، مشهور به ابوعلیِ سینا،از مشهورترین و تاثیرگذارترینِ دانشمندان ایران است که آثارش درزمینه فلسفه ارسطویی و پزشکی اهمیت بسیار دارد.او ۴۵۰ کتاب در زمینه‌های گوناگون نوشته ‌است که یکی از معروف‌ترین کتاب‌هایش کتاب شفا، دانشنامه علمی و فلسفی جامع و کتاب قانون یکی از کتاب‌های معروف ابن‌سینا درزمینه علم پزشکی است. او از کودکی به طبیعت، گیاهان و حیوانات علاقه خاصی داشت و اوقات فراغت خود را در دشت و صحرا به جستجو و کسب تجربه می‌پرداخت ‏بدین‌صورت از دوران کودکی به خواص گیاهان دارویی و طبابت علاقه‌مند شد. ابن‌سینا از حیث نیروی جسمانی، مردی نیرومند بود و به همین خاطر از کار کردن احساس خستگی نمی‌کرد، وی همچنین ازلحاظ نیروی ذهنی و تفکر نیز بسیار نیرومند بود، به‌گونه‌ای که در هجده‌سالگی توانست تمامی دانش‌های زمان خود را فراگیرد.

دکتر ایراندخت میرهادی را الگو قرار دهیم

در زندگی به انسانهایی برمی خوریم که مظهر صفا، صمیمت و ایثار  هستند و این باور را در اذهان تقویت می کنند که هنوز چشمه های عاطفه نخشکیده است. « دکتر ایراندخت میرهادی» پزشک انساندوست و مردمی؛ هنرمند، شاعر، نویسنده و هنرپیشه تئاتر یکی از همان افراد است که به مدت 40 سال به خدمت و مداوای بیماران در شهر همدان پرداخت و بعد از گذشت سال‌ها هنوز خدمات او در یادهای مردم ماندگار است. پزشکی که لحظات عمر خویش را به‌دور از هرگونه چشمداشت مادی؛ صرف درمان و بهبودی بیمارانش کرد.

دکتر ایراندخت میرهادی در فروردین سال 1299 در تهران متولد شد.پدرش سید فضل الله میرهادی اولین تحصیل کرده ایرانی در آلمان بود وی در آنجا ازدواج کرد و بعد از 13 سال اقامت در آنجا و گذراندن دوران سخت جنگ جهانی اول به ایران بازگشت.

وی در کودکی زبان آلمانی را از مادرش و زبان انگلیسی را از پدرش آموخت، دوران تحصیل خود را در دارالفنون تهران و بعد در مدرسه آلیانس و آمریکایی ها به پایان رساند و در همان جا به زبان فرانسه تسلط کامل پیدا کرد.

در کودکی از مادرش مجسمه سازی، نواختن پیانو، موسیقی و شنا را به زیبایی آموخت و بوسیله معلم نقاشی خود  این هنر را کاملا شناخت و به کار گرفت.
دکتر میرهادی در ایران به عنوان شاگرد ممتاز و عالی رتبه پرستاری شناخته شد بعد از اتمام دبیرستان برای ادامه تحصیل، همراه مادرش عازم آلمان شد.

در زمان تحصیلش در مدرسه پرستاری، جنگ جهانی دوم شروع شد وبدلیل مشکلات جنگ در آلمان مشغول به کار شد ولی اثرات جانگداز ویرانی جنگ او را متاثر کرد زیرا در سنین نوجوانی چنین حوادث هولناک و وحشتناکی ندیده بود و روحیه ظریفش را افسرده کرد.

پس از این حوادث و دلسرد شدن وی نسبت به شغلش به اتریش رفت و خود را در هنرپیشگی آزمود و بعد از چند سال با تشویق های همسرش رو به رشته پزشکی آورد.

در همین بین فرزندش را به علت جنگ و بمباران از دست داد که این حوادث دست به دست هم داد و او را گوشه گیرتر کرد.

دکتر میرهادی پس از اتمام تحصیلاتش در رشته پزشکی به همراه همسر نقاش و هنرمندش به همدان آمد و به طبابت مشغول شد.دکتر ایران دخت میرهادی موسیقی دان، نویسنده، بازیگر تئاتر، نقاش و طبیب دلسوز و مهربانی بود همچنین بی توجه به تمامی ظواهر زندگی، ساده پوش بود و به قدری در این کار مصر بود که گروهی او را بی خرد و نادان می خواندند.

در کنار طبابت و نویسندگی به تتاتر نیز پرداخت و در نمایشنامه های آ باکلاه ا بی کلاه، آدم و حوا، مردی روی بالکن و مستاجر بازی کرد. همچنین وی کتابهایی با عناوین گمشده، هدیه، غول و عروسک، سه دوست، قصه بهارک و ترانه های ساده منتشر کرد.

طرز لباس پوشیدن او به شکلی بود که اگر کسی او را نمی شناخت فکر می کرد که زنی بی نواست در حالی که او در طول حیات خود چندین فرزند یتیم را به فرزند خواندگی قبول کرد و هر کدام را به سر و سامان رسانید و نیمی از زندگیش را فدای همین بچه ها کرد.

عمر این زن فهیم، هنرمند و دلسوز در روز 13 شهریور 1368 به پایان رسید و بنا به وصیت خودش در باغ بهشت همدان و کنار همان مردم به خاکش سپردند.