به گزارش گروه اجتماعی تیتربرتر؛ جدیدترین تغییرات نرخ بیکاری و اشتغال کشور حاکی از تجمع بیکاران در شهرها، بیکاری 40درصدی برای زنان 15تا24 ساله و بیکاری 1میلیون زن و 2.2 میلیون نفر مرد در امسال است.

بررسی جدیدترین آمار ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران در زمینه وضعیت مشارکت اقتصادی در شهرها و روستاها و همچنین اشتغال در سطوح مختلف سنی نشان می دهد که با وجود 17.3 میلیون نفر از جمعیت فعال کشور در شهرها نرخ مشارکت در این بخش 37.1 درصد و کمتر از روستاهای کشور است.

هم اکنون 7.1 میلیون نفر در روستاهای کشور جزو جمعیت فعال شناخته می شوند که با این حال نرخ مشارکت اقتصادی کشور در روستاها به میزان 41.2 درصد و 4.1 درصد بیشتر از شهرها است.

مطالب مرتبط : آمار نرخ بیکاری در سال 98

مشارکت اقتصادی شهرها؛ کمتر از روستاها

نرخ بیکاری جمعیت 10ساله و بیشتر کشور در شهرها که تقریبا با وضعیت جمعیت 15 ساله ها و بیشتر یکسان است طی بهار 91 به میزان 14.9 درصد معادل 2.5 میلیون نفر و در روستاها به میزان 8 درصد معادل 566 هزار نفر برآورد شده است. نرخ بیکاری کل کشور در 3 ماهه ابتدای سال جاری به میزان 12.9 درصد و تعداد کل افراد بیکار نیز بیش از 3.1 میلیون نفر اعلام شد.

نکته حائز اهمیت در مورد جدیدترین آمار بیکاری در شهرها و روستاهای کشور این است که نرخ بیکاری جوانان 15 تا 24 ساله که تقریبا بخش قابل توجهی از نیروی متقاضی کار کشور را تشکیل می دهند در شهرها به یکباره 34.3 درصد و در روستاها نیز 17.9 درصد است که مجموع بیکاران کشور در این رده سنی به میزان 1 میلیون و 179 هزار نفر است.

همچنین برای 15 تا 29 ساله های ساکن شهرها در بهار امسال 1 میلیون و 741 هزار نفر بیکار به میزان 29.6 درصد و برای روستاها نیز حدود 393 هزار نفر معادل 16.5 درصد بیکاری، آمار ارائه شده است. متاسفانه بخش قابل توجهی از جمعیت جوان بیکار کشور در رده های سنی 15 تا 24 و 15 تا 29 سال قرار دارند که به عبارتی می توان گفت هنوز در سن اصلی کار، جمعیت بیکاران قابل توجه و بالا است.

مطالب مرتبط : پیش بینی اشتغال در سال 99

وضعیت اشتغال جوانان 15 تا 29 ساله

بخش کشاورزی همواره در روستاها به میزان 52.4 درصد اشتغال را ایجاد می کند ولی در شهرها به میزان حدود 6 درصد در اشتغال زایی نقش دارد. فعالیت های صنعتی شهرها هم اکنون حدود 35 درصد و اقدامات صنعتی در روستاها به میزان حدود 27 درصد اشتغال زایی دارند.

گرایش کشور در سال های اخیر به دلیل ناتوانی صنعت و کشاورزی در ایجاد اشتغال بیشتر و تحت پوشش قرار دادن بیکاران به سمت خدمات رفته است. هم اکنون 59.2 درصد کل مشاغل شهرها به تعداد بیش از 8.7 میلیون نفر و اشتغال 20.7 درصد در روستاها به میزان 1 میلیون و 356 هزار نفر؛ خدماتی محسوب می شود.

به صورت کلی 42.2 درصد از کل شاغلان کشور در بهار امسال در شهرها بیشتر از 49 ساعت در هفته کار کرده اند و به عبارتی دارای ساعات اضافه کار هستند و این میزان در مورد شاغلان ساکن در روستاهای کشور به میزان 40.8 درصد بوده است.

مطالب مرتبط : بیکاری سرآغاز معضلات اجتماعی

بیکاری 28.6درصدی جوانان 15تا 24 ساله

هم اکنون سهم زنان از اشتغال در بخش صنعت تنها 852 هزار نفر است در صورتی که این میزان در بخش کشاورزی برای زنان 1 میلیون و 48 هزار نفر و در خدمات نیز حدود 1 میلیون و 800 هزار نفر است.

از سویی نرخ بیکاری در بین جوانان 15 تا 24 ساله کشور به میزان 28.6 درصد در کل کشور و 25.8 درصد برای مردان و 39.5 درصد برای زنان در بهار امسال که البته تشابه فراوانی به آمارهای فصلی و سال های اخیر دارد؛ نیز نشان دیگری از باقی بودن مسئله بیکاری در اصلی ترین گروه سنی جویای کار کشور دارد.

هم اکنون 34.3 درصد جوانان رده سنی 15 تا 24 سال ساکن شهرها و 17.9 درصد جوانان ساکن روستاهای کشور بیکار و جویای شغل هستند که ادامه تاخیر در ورود به بازار کار این جوانان باعث افزایش هزینه های دیگر از جمله بالا رفتن سن ازدواج و بی اثر شدن هزینه های مربوط به آموزش این افراد برای کشور خواهد بود.

نابرابری‌ها در جامعه/ راهکار کاهش شکاف طبقاتی چیست؟

از ویژگی های دیگر پدیده بیکاری در ایران، افزایش آن در بین فارغ التحصیلان است. در این پژوهش از جوانان پرسیده شد که مهم ترین عوامل نابرابری در دست یابی به فرصت های شغلی کدام اند؟ نتایج حاکی ازآن بود که 47درصد از پاسخ دهندگان ناتوانی موسسات محل تحصیل در کمک به جوانان برای یافتن شغل و 33درصد نیز نبود شایسته‌سالاری در به کارگیری نیروی کار را عامل نابرابری در دست یابی به فرصت های شغلی دانسته اند.

بی تردید به حاشیه رانده شدن جوانان که سرمایه های اجتماعی کشور محسوب می شوند، عواقب بسیاری دارد. جامعه سرمایه های نهادینی را از طریق آموزش همگانی در اختیار نسل جوان می گذارد اما جوانان مجالی برای بروز آن پیدا نمی کنند. بنابراین جامعه در راستای عناوین دکتر، مهندس، کارشناس و... فرصت و امکانی برای جوانان فراهم نمی کند و پیامد آن بروز یأس و نا امیدی در عرصه های مختلف برای جوانان است.