وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در مراسم افتتاحیه هفته جهانی فضا (۴ تا ۱۰ اکتبر مصادف با ۱۲ تا ۱۸ مهر) اعلام کرده بود که قصد داریم فضانورد ایرانی به فضا بفرستیم که برداشتهای متفاوتی از این صحبت شده بود اینکه مگر میتوانیم از خاک ایران، انسان به فضا بفرستیم؟ یا مگر قبلا انوشه انصاری که ایرانی است به فضا سفر نکرده است که مرتضی براری درباره اعزام فضانورد ایرانی به فضا به خبرنگار علمی ایرنا گفت: قدمت حوزه فضایی در کشور ما به سه هزار سال میرسد. علاقمندان، متخصصان و منجمان زیادی در کشور ما تربیت شدهاند و سهم بسزایی در علم نجوم دارند، کشور ما بسیار علاقمند است در حوزه اعزام فضانورد به فضا مشارکت کند.
رئیس سازمان فضایی افزود: وزیر ارتباطات به ما پیشنهاد داد تا برنامهریزیهای لازم را برای اعزام فضانورد ایرانی داشته باشیم، از همان روز در حال رایزنیهای لازم برای این کار هستیم، تنها کشوری که امکان اعزام فضانورد را دارد، روسیه است و در حال هماهنگی هستیم و امیدواریم در آینده نزدیک انتخاب فضانورد در کشور صورت گیرد تا در نهایت نیز بتوانیم فضانورد مورد نظر را با مشارکت روسیه و از طریق پرتابگر سایوز و از ایستگاه فضایی بایکونور به فضا اعزام کنیم.
وی در خصوص حضور انوشه انصاری به عنوان یک ایرانی در فضا گفت: بله در گذشته انوشه انصاری به عنوان توریست به فضا اعزام شد، اما اینبار قصد داریم فردی را بفرستیم که برای انجام فعالیتها و تحقیقات فضایی به ما کمک کند. میخواهیم ایران در حوزه فضایی و تحقیقات بینالمللی مربوط به آن مانند دیگر کشورها مشارکت داشته باشد، اولویت ما اعزام محقق حوزه فضایی به فضا است.
معاون وزیر ارتباطات در پاسخ به این سوال که آیا روزی زیرساختهای اعزام انسان به فضا در کشور ما نیز فراهم خواهد شد گفت: به هر حال دوست داریم بزرگ فکر کنیم، امیدواریم ما هم بتوانیم در حوزه کاوشگر و اعزام انسان به فضا قدمهای خوبی برداریم و در نهایت به آن دست یابیم.
تاریخچه ارسال فضایی ایران
کشور ایران در تاریخ در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۶ موشک ماهوارهبر فضایی ایران به نام «سفیر» برای پروازی زیرمداری به فضا پرتاب کرد. برخی از منابع غربی معتقدند که گونهای تغییریافته از موشک شهاب-۳ ایران به نام «پرتابه فضایی شهاب» برای این منظور استفاده میشود.گونه تکاملیافته این موشک برای پرتاب ماهواره ایرانی امید به مدار زمین در بامداد ۳ فوریه ۲۰۰۹ میلادی (۱۴ بهمن ۱۳۸۷) و در سیامین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ استفاده شد. ماهوارههای مصباح (همکاری مشترک ایران و ایتالیا)، مصباح-۲ و ماهواره ژئوسنکرون زهره (همکاری مشترک ایران و روسیه) نیز برای پرتاب با موشکهای فضایی ایرانی برنامهریزی شدهاند.
در ۳ فوریه ۲۰۱۰ (۱۴ بهمن ۱۳۸۸)، سازمان فضایی ایران کاوشگر-۳ (Explorer-3) را به همراه چند جانور شامل یک موش صحرایی، دو لاکپشت و چند کرم به فضای-زیرمداری پرتاب نمود و زنده به زمین بازگرداند. این پرتابه قادر بود تا دادههای الکترونیکی و تصاویر زنده از زمین را به مرکز مخابره نماید. سازمان فضایی ایران از این آزمایش تصاویری را از این آزمایشگاه کوچک که نشاندهندهٔ توانایی برای آزمایشهای آینده نیز بود، منتشر کرد این اولین بار مفید زیستی ارسال شده به فضا بود.
در ۱۵ مارس ۲۰۱۱ (۲۴ اسفند ۱۳۸۹)، سازمان فضایی ایران کاوشگر-۴ (Explorer-4) را که حامل کپسولی حیاتی حاوی یک عروسک بود را به فضا پرتاب نمود سازمان فضایی ایران اعلام نمود طرحی مشابه را برای اواسط سپتامبر در دست انجام دارد اما این پروژه به خاطر شکست تا آماده شدن کاوشکر پیشگام معلق شد
ارسال موجود زنده به فضا
در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳ (۹ بهمن ۱۳۹۱)، سازمان فضایی ایران کاوشگر پیشگام (Pioneer) را به همراه یک میمون رزوس به نام آفتاب با موفقیت به مدت ۲۰ دقیقه به ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری زمین پرتاب نمود و آن را بازگرداند این اولین بار بود که ایران توانست نخستی سانی را به فضا پرتاب و بازیابی نماید. این پرتاب ۵۴ سال پس از پرتاب اولین میمون یعنی خانم بیکر صورت گرفت.
گفتنیست سازمان فضایی ایران در نظر دارد که تا سال ۱۳۹۹، نخستین فضانورد ایرانی را با استفاده از فناوری فضایی بومی به مدار زمین بفرستد و وزیر ارتباطات نیز از قرار گیری سه ماهواره ایرانی در نوبت پرتاب خبر داده است.