اهمیت اجرا در تلویزیون هم از آنجاست که مجریان در غالب موارد، به ویترینی برای تلویزیون به‌عنوان رسمی‌ترین رسانه فراگیر کشور تبدیل می‌شوند و تا آنجا اعتبار و جایگاه پیدا می‌کنند که گاه مهمترین شوخی‌های سیاسی، اجتماعی و حتی دغدغه‌های دینی و مسائل استراتژیک از زبان آن‌ها در سطح جامعه فراگیر می‌شود و نشان می‌دهد که مجری این پتانسیل را دارد که به سخنگوی پنهان رسانه ملی در بیان اهدافش تبدیل شود. 

هر چقدر دایره اطلاعات مخاطب درباره نحوه گزینش مجریان تلویزیون، تعامل سازمان با آن‌ها و حتی در صورت تخطی، نحوه توبیخ و تذکر کمتر باشد، مخاطب بیشتر علاقمند می‌شود که نکات ناگفته و غیررسمی را درباره مجریان بداند. به خصوص که معمولا نظارت و ارزیابی در حوزه اجرا، جزو سرفصل‌های غیرعیان فعالیت‌های صداوسیماست و کمتر درباره آن اطلاع رسانی می‌شود.

دستور سازمانی ، مجریان تشویق شوند

رضا پورحسین قائم مقام معاون سیمای رسانه ملی اخیراً نامه‌ای را خطاب به مدیران شبکه‌های سیما ارسال کرده است که علاوه‌بر ابلاغ یک دستور سازمانی برای تشویق مجریان برتر شبکه‌های مختلف، بخشی از شاخص‌های ارزیابی عملکرد مجریان نیز در آن مرور شده است. نامه‌ای که می‌تواند نگاه رسمی صداوسیما را نسبت به بخشی از ایده‌آل‌های سازمان درخصوص رفتار حرفه‌ای مجریان تلویزیون منعکس کند.

مطالب مرتبط : فصل شکار سلبریتی ها

قائم مقام رسانه ملی خواستار تشویق شد

در این نامه لیستی از نام مجریان تلویزیونی به تفکیک شبکه‌های اصلی، منتشر شده است؛ مجریانی که مستند به متن نامه و براساس ملاک‌های ارزیابی، توانسته‌اند بیشترین امتیازها را از آن خود کنند و به همین دلیل «شایسته تشویق» معرفی شده‌اند.

نکته جالب توجه لیست هم این است که نام‌هایی که بیشترین امتیاز را کسب کرده‌اند معمولا کمترین جنجال‌ها و حاشیه‌های رسانه‌ای را در شبکه‌های اجتماعی به خود اختصاص داده‌اند و علی‌رغم ظرفیت‌هایی که در حوزه فعالیت خود دارند،‌ سهمی حداقلی در هیاهوی فضای مجازی داشته‌اند.

کدام مجریان شایسته شناخته شده اند

در نامه پورحسین که با قید فوریت و به تاریخ 16 مرداد 98 خطاب به مدیران شبکه‌ها ارسال شده، آمده است: «ضمن سلام و احترام، براساس ارزیابی مرکز نظارت و ارزیابی سازمان در بازه زمانی بهار 98، مجریان زیر بیشترین امتیاز را در اجرا کسب کرده و «شایسته تشویق» معرفی شده‌اند.»

در ادامه نامه قید شده است؛ «آقایان مجید یراق‌بافان (شبکه پنج)، مالک شجاعی (شبکه چهار) و خانم زینب ابوطالبی (شبکه افق)‌ بیشترین امتیاز (95 از 100) را کسب کرده‌اند.

در جدول درج شده در نامه، نام مجریان هر شبکه و امتیاز کسب شده آن‌ها به شرح زیر فهرست شده است؛

شبکه یک: مجید یراق‌بافان با امتیاز 92 و ندا ملکی با امتیاز 90

شبکه دو: محسن آزادی با امتیاز 90 و وحید ملتجی با امتیاز 90

شبکه سه: نجم‌الدین شریعتی با امیتاز 93، وحید طالبی با امتیاز 88 و رسالت بوذری با امتیاز 92

شبکه چهار: محمدرضا مقدسیان با امتیاز 87 و مالک شجاعی با امتیاز 95

شبکه پنج: مجید یراق‌بافان با امتیاز 95

شبکه قرآن: سیدوحید مرتضوی با امتیاز 87

شبکه نسیم: پژمان بازغی با امتیاز 90

شبکه افق: نادر طالب‌زاده با امتیاز 87 و زینب ابوطالبی با امتیاز 95

شبکه ورزش: محمدحسین میثاقی با امتیاز 87

شبکه جام‌جم: زینب پورابراهیم با امتیاز 89

خط کش رسانه ملی چیست؟

پورحسین در ادامه و در یک بند مجزا ملاک ارزیابی فوق را این‌گونه توضیح داده است؛ «شاخص‌های این ارزیابی عبارتند از؛ پوشش، آرایش، رعایت حدود شرعی و دینی و رعایت اصول حرفه‌ای اجرا.»

در پایان این نامه که با امضای رضا پورحسین به‌عنوان مشاور عالی معاون سیمای رسانه ملی و خطاب به مدیران شبکه‌های تلویزیونی ارسال شده، از مدیران شبکه‌های مذکور درخواست شده است این مجریان که بالاترین امتیاز را دریافت کرده‌اند به نحو شایسته‌ای مورد تشویق قرار بگیرند.

در جام جم چخبر است

صدا و سیمای ایران از بسیاری جنبه‌ها، قدرتمندترین رسانه و نهاد آموزشی–فرهنگی کشور به‌شمار می‌رود. این سازمان علاوه بر تملک و کنترل رادیو و تلویزیون، مالک شرکت فیلم‌سازی "سیما فیلم" است، جشنواره‌های...

چندی نگذشت که در کنار تلویزیون های دولتی ، بخش خصوصی هم دست بکار شد که تاحدودی هم توانستند ابتکار عمل را در جذب مخاطب بدست گیرند ، بطوریکه رشد قارچ وار شبکه های تلویزیونیِ خصوصی در اقصی نقاط جهان با تِم و موضوعات مختلف رقیب جدیِ شبکه های دولتی شدند و باعث ریزش مخاطبین آنها شدند . درایران اما این اتفاق نیفتاد و تصادفاً عدم حضور تلویزیون های غیر دولتی ، بلای جان صداوسیما شد . تلویزیون هایی که رقیب داخلی ندارند ، نیازی به ارتقای کیفیت هم ندارند و اینگونه بود که روزبروز با افزایش تعداد کانال های دولتی در ایران ( تا امروز ۲۶شبکه سراسری ، ۲ شبکه اینترنتی و ۳۵شبکه محلی و استانی ) کیفیت کاهش یافت .

به عنوان نمونه بی بی سی با برخورداری از بودجه‌ای بالغ بر 4700 میلیون پوند (معادل بیش از 7 میلیارد دلار در هر سال)، اساساً قابل مقایسه به رسانه ملی نیست و البته لازم به ذکر است که این مجموعه مجهز به بزرگ‌ترین سلاح سرد بریتانیا به بیش از هفتاد زبان زنده دنیا برنامه تولید می‌کند و این غول خبری به همان اندازه که برای این کشور هزینه‌زا است، تامین کننده منافع کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت بریتانیا در سراسر کره خاکی است.

خارج از بحث های مقایسه ای ، فعالیتهای داخلی صداو سیما در سالهای اخیر همواره با حاشیه همراه بوده است. پخش سریالهای تاریخی(مثل معمای شاه) فاقد سندیت ، مشکلات فنی و ممیزی  پخش زنده مسابقات ورزشی ( مثل مسابقات اخیر والیبال) , گاف ها و تپق های مجریان غیر حرفه ای , کناره گیری و اعتراض تعداد کثیری از سینماگران از تلویزیون ( باران کوثری ، فاطمه معتمد آریا ، عباس کیارستمی ، حامد بهداد ، بهرام بیضایی ، ناصر تقوایی و... )، ممنوع التصویر شدن گاه و بی گاه چهره های سینمایی یا تلویزیونی ، حواشی پخش صدای موسیقی یا کنسرت ها ( از تبلیغ کنسرت حامد زمانی گرفته تا ممنوع التصویری شجریان ) ،  جانبداری در تنظیم و پخش اخبار داخلی و خارجی وممنوع التصویری برخی از دولتمردان بعلل مختلف و  مثال های دیگر همه حکایت از جو پر تلاطم و پرحاشه صدا و سیما دارد . ایران کشوری با تنوع فرهنگی ، نژادی ، طبیعی،سیاسی و اجتماعی است که انتظار میرود تلویزیون ملی آن با درنظر گرفتن سلیقه ی تمام مخاطبین و بکارگیری تمام توان خود در برآورده سازی نیازهای آنها دست به تولید و پخش برنامه بزند . انتظاری که هیچگاه برآورده نشده و باعث ریزش مخاطب آن خصوصا در دو دوره ی ریاست اخیر سازمان شده است .

مسولین صدا و سیما باید با تحقیقات میدانی ،  استفاده از نیروی انسانی حرفه ای و کارآمد ، توجه به شیوه های برنامه سازی موفق در عرصه بین الملل و همچنین انتصاب مدیران متخصص و متعهد به نظام و رهبری ، گامی فراتر گذاشته و جایگاه جدیدی بین هزاران رسانه ی جذاب خصوصی و دولتی در سطح جهان بازکند وگرنه در آینده ای نزدیک شاهد ریزش همین مخاطب عام سریالهای عامه پسند  و برنامه های بی محتوا خواهیم بود . نیاز سنجی گروه های مختلف سنی ، محوریت قرار دادن نسل جوان ، پاسخ دهی مناسب به آثار سمعی بصری و شبهه انگیز اپوزیسون های داخلی و خارجی ، شفافیت و بی طرفی کامل در انتقال و نشر خبر ، گذاشتن قضاوت نهایی به عهده ی مخاطب ،  ورود به زوایای مختلف زندگی یک مسلمان ایرانی ، ایجاد فضای بازسیاسی فرهنگی برای ردوبدل نظرات مختلف موجود در جامعه ولو مخالف و درنهایت معرفی چهره ی حقیقی ایران اسلامی به جهان و جهانیان از مهمترین مطلوبات صداوسیماست . اکنون که در جنگ  مجازی ، دشمنان سعی در مهیب و زشت  نشان دادن چهره ی اسلام را دارند ، سربازان رسانه ای کشور باید با گوش سپاری به ولایت و حرکت در چارچوب قانون اساسی کشور ، دفع شر کرده و پیام صلح و دوستی اسلام و ایران را به مناسب ترین وجه به گوش جهانیان برسانند.