تیتربرتر: لاویج، دهستانی است از توابع بخش چمستان شهرستان نور در استان مازندران ایران که در این ناحیه دو مرکز گردشگری بسیار دیدنی به نام آبگرم و جنگل لاویج واقع شده است. در ادامه با این دو جاذبه گردشگری استان مازندران آشنا خواهیم شد.

آشنایی با دهستان لاویج

لاویج یکی از دهستان های شهر چمستان نور در استان مازندران می باشد که در پای سلسله جبال البرز قرار دارد و دارای موقعیت پای کوهی است. در بدو ورود به چمستان از غرب یک مسیر زیبای آسفالته به طرف جنوب که از جاده اصلی منشعب می شود و با عبور از پارک جنگلی کشپل به لاویج ختم می شود.به عبارتی در عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۲۵  دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۵۲ درجه و ۴ دقیقه شرقی در ارتفاع ۷۳۹ متری از سطح دریا قرار دارد. فاصله لاویج تا شهرستان نور، 35 کیلومتر است.

این منطقه از آب و هوای بسیار مطبوع و خنکی در بهار و تابستان برخوردار می باشد که به همراه طبیعت و سرسبزی بی نظیر مسافران و توریست های زیادی را در خود جذب می کند.

این منطقه گردشگری در حال حاضر دارای سه مسافر خانه در کنار آبگرم و دو سوئیت و صدها خانه و ویلاهای اجاره ای می باشد که با توجه به خیل عظیم مسافر در بهار و تابستان ظرفیت پذیرایی از همه مهمانان را ندارد

آشنایی با آب گرم لاویج

یکی از جلوه های جذاب طبیعت لاویج، جنگل های انبوه و متراکم آن تا ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا و به خصوص درختان راش آن که یادگاری از دوره های گذشته جنگل های هیرکانی در میلیون ها سال قبل است، می باشد.

مسافران از این موهبت کمتر استفاده کرده و به جنگل های حاشیه جاده ها، بیشه زارها و آبگرم معدنی لاویج اکتفا می کنند و این چشم انداز بی نظیر طبیعی را که از با شکوه ترین صحنه های طبیعت لاویج را به نمایش گذاشته بهره چندانی نمی برند و این درحالی است که خاطره سفر از این جنگل ها هرگز فراموش نخواهد شد و مسافرت از طریق این جنگل های طولانی برای هر نوع توریست تجربه ای جالب و به یاد ماندنی دارد.

جنگل های لاویج از تنوع زیاد گونه های گیاهی و دختان گوناگون برخوردار است و در هر ناحیه آن چشمه سارانی از دل زمین به بیرون می جوشد و در هر فصلی از سال از میوه های وحشی و جنگلی خاصی برخوردار است. بهار با شکوفه های سفید، تابستان یکسره سبز و پاییز هزار رنگ آن از جاذبه های جالب و طبیعی آن به شمار می رود.

مطالب مرتبط: سفری دلنشین به تنگه واشی در نزدیکی تهران

معرفی جنگل لاویج

از دیگر ویژگی ها و جذابیت های طبیعت روستای لاویج، جنگل های انبوه و متراکم آن است که تا ۲۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، از تنوع زیاد گونه های گیاهی و درختان گوناگون برخوردار است، بویژه درختان راش در این منطقه به وفور دیده می شود که در واقع یادگاری از دوره های گذشته جنگل های هیرکانی مربوط به میلیون ها سال قبل است و در هر فصل سال دارای میوه های وحشی و جنگلی برخوردار است. اما معمولا گردشگران در این منطقه بیشتر به دنبال آبگرم آن هستند و توجه چندانی به طبیعت بکر و سرسبز آن ندارند به گونه ای که برای رسیدن به مقصد خود خیلی بی تفاوت از کنار این جنگل های باشکوه و بیشه زارها در حاشیه جاده می گذرند و بهره چندانی نمی برند. بهار با شکوفه های سفید، تابستان سراسر سبز و پاییز با جامه ای هزار رنگ از ویژگی های این جنگل در فصول مختلف به شمار می رود.

جاذبه های گردشگری اطراف لاویج

فیل سنگی: یکی از جاهای دیدنی روستا، سنگ بزرگی‌ست که شبیه فیل نشسته به‌نظر می‌رسد. به همین دلیل هم به فیل سنگی معروف شده. از حوضچه‌های آبگرم که قدم‌زنان راه بیفتیم،‌ ۱۰دقیقه جلوتر فیل‌ سنگی را می‌بینیم.

آبشار حرام او: نمی‌شود تا لاویج برویم و “آبشار حرام او” را نبینیم. آب این آبشار از جایی می‌آید که حرم امام‌زاده‌ای در آن دفن است. او هم در لهجه‌ محلی کنایه از آب دارد و به همین دلیل هم اسم آبشار را حرام او گذاشته‌اند. بلندی این آبشار ۱۵ متر است.

پارک جنگلی کشپل: در میانه راه چمستان به لاویج، پارک جنگلی کشپل را می‌بینیم. اگر دل‌مان برای سرسبزی شمال تنگ شد و جای خنک و باصفایی خواستیم، یک روز را هم در این جنگل می‌توانیم بگذرانیم. می‌توانیم بعد از سر زدن به آبگرم، به جنگل کشپل بیاییم و چادر بزنیم. امکاناتی مثل آلاچیق و سرویس بهداشتی هم در اینجا هست.

دریاچه الیمالات: دریاچه الیمالات در ۲۸ کیلومتری روستای لاویج واقع شده. الیمالات یکی از زیباترین دریاچه های ایران است و امکان قایق‌سواری هم در آن هست.

جوربند: یکی دیگر از روستاهای توریستی این اطراف هم جوربند است که تا الیمالات نیم ساعت فاصله دارد. ویلاهای زیادی اینجا ساخته شده، اما جوربند را به دریاچه مصنوعی و پارک‌های جنگلی‌اش می‌شناسند.

میرخمند: روستای ییلاقی میرخمند حوالی چمستان قرار گرفته و تابستان‌ها حسابی خنک است. سه طرف آن به کوه می‌رسد و یک طرفش به دره. یک عالمه هم درخت میوه و چشمه‌های فصلی دارد.

گردآورنده: فرحان مرادی