به گزارش تیتربرتر؛ روستای فابریش دی کرجین، واقع در استان لوکا در توسکانی، شهری متعلق به قرن سیزدهم است که در سال ۱۹۴۷ خالی از سکنه شد. به دلیل احداث سدی بر روی رودخانه ادرون در آن سال، آب دریاچه واگلی بالا آمده و باعث سیلی شد که همه ساکنان مجبور به ترک شهر و فرار به شهرهای مجاور شدند.

 از زمان جاری شدن سیل اولیه، این دریاچه چهار بار تخلیه شده است: در سال های ۱۹۵۸، ۱۹۷۴، ۱۹۸۳ و ۱۹۹۴. و به زودی، دریاچه دوباره تخلیه می شود و شهر ارواح غرق در زیر سطح آب را آشکار می کند.

 بنا به گفته lonely planet ، انل، سازمانی که صاحب این سد است، در بیانیه ای گفت احتمال تخلیه دریاچه در سال ۲۰۲۱ وجود دارد. تخلیه دریاچه می تواند گردشگری را در منطقه تقویت کند، زیرا چه کسی می تواند از فرصت به دست آمده برای دیدن چنین شهر تاریخی صرف نظر کند؟

 طبق گفته ویزیت توسان، خیابان های فابریش دی کرجین به طور معمول زیر ۳۴ میلیون متر مکعب آب وجود دارد، بنابراین هرگونه فرصتی برای کشف این شهر متروکه یک فرصت نادر است.

 با این حال، Lonely Planet گزارش داد، اکنون انل فقط در حال تخلیه و تمیز کردن دریاچه واگلی است و هنوز هیچ تاریخ رسمی اعلام نشده است.  

 علاوه بر خالی شدن احتمالی دریاچه واگلی، انل پروژه ای را برای ترویج "گردشگری" در منطقه راه اندازی کرده است که شامل بازگشایی برخی مکان‌های دیدنی، ایجاد موزه هایی با محوریت تاریخ محلی و بازآفرینی محیط زیست طبیعی است.  

فهرستی از شهرهایی که زیر آب می روند

بنا به گزارش مجمع جهانی اقتصاد، به دلیل افزایش سطح دریا و خروج بیش از حد آب‌های زیرزمینی، جاکاراتا به عنوان یکی از شهرهای جهان که به سرعت در حال غرق شدن است، معرفی شد.  اما جاکاراتا تنها شهری نیست که به زودی زیر آب می‌رود. سی ان ان در گزارشی به فهرستی از شهرهای جهان که به زودی زیر آب می‌روند، اشاره کرد.

هیوستون، آمریکا

چهارمین شهر پرجمعیت آمریکا نیز همانند جاکارتا طی دهه‌های گذشته در حال رفتن به زیر آب بوده است و استفاده بی رویه از سفره آب‌های زیرزمینی علت این مسئله عنوان شده است. بر اساس اطلاعات سازمان زمین شناسی آمریکا از دهه ۱۹۲۰ تاکنون بخش‌های از شهر هیوستون حدود ۳ متر زیر آب رفته است. این شهر سالانه ۲ اینچ زیر آب می‌رود.

لاگوس، نیجریه

این شهر ساحلی نیجریه بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر قاره آفریقا است. داده‌های جغرافیایی نشان می‌دهد لاگوس از شهرهای مستعد در معرض طغیان سیل بوده و خط ساحلی آن در حال فرسایش است. با افزایش سطح آب دریا به دلیل گرمای جهانی، لاگوس بیش از پیش در معرض خطر غرق شدن قرار دارد.

نیواورلئان، آمریکا

در دهه ۱۹۳۰ میلادی تنها یک سوم شهر نیواورلئان در زیر آب دریا قرار داشت. اما وقوع توفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ این میزان را به یک دوم رساند. ایجاد نئواورلئان بر روی خاک‌های سست و نزدیکی به ساحل دریا، این شهر را در معرض آسیب پذیری بیشتر قرار داده است. دانشمندان دریافتند که سالانه این شهر ۱ سانتی متر به زیر آب می‌رود.

پکن، چین

نتیجه یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد پکن سالانه نزدیک به ۱۰ سانتی متر در برخی نواحی به زیر آب می‌رود. همانند جاکارتا و هیوستون محققان علت غرق شدن تدریجی پایتخت چین را استخراج آب‌های زیرزمینی دانستند.  اگرچه پکن شهری ساحلی نیست، اما اتکا به سفرهای آب‌های زیرزمینی به عنوان یکی از منابع تامین آب در این شهر آن را در معرض غرق شدن تدریجی قرار داده است. استخراج آب‌های زیرزمینی که تجمع آن‌ها طی سالیان اتفاق افتاده، سبب خشکی و فشرده سازی خاک و مستعد شدن آن برای زیر آب رفتن تدریجی است.

واشنگتن، آمریکا

پایتخت آمریکا نیز یکی از شهرهایی است که به تدریج غرق می‌شود. نتایج تحقیقات نشان داده طی صد سال آینده پایتخت آمریکا سالانه ۱۵ سانتی متر زیر آب می‌رود. اما برخلاف جاکارتا، علت زیر آب رفتن تدریجی واشنگتن لایه‌های یخ مربوط به آخرین دوره یخبندان است. دانشمندان معتقدند واشنگتن در حال غرق شدن تدریجی است روندی که امکان دارد هزاران سال طول بکشد.

گردآورنده: الهام خلیلی خو