علی ربیعی، سخنگوی دولت به موضوع باخت تیم ملی فوتبال به عراق و همچنین پرداخت مطلبات ویلموتس واکنش نشان داد.

علی ربیعی در خصوص باخت تیم ملی و ایران مقابل عراق در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، اظهار داشت:

فکر می‌‎کنم حق تیم ملی ایران مقابل عراق، باخت نبود. متاسفانه در برخی از ورزشگاه‌ها، فضای منفی ایجاد و مسائل سیاسی را اعمال می‌کنند.

وی ادامه داد:

با توجه به باخت قبلی، فضای روانی بر روی بازیکنان تیم ملی وجود داشت و سنگینی می‎کرد. به نظرم درهر دو بازی، حق تیم ما باخت نبود. یعنی از نظر تاکتیک بازی و تکنیک فردی از آن‌ها عقب‌تر نبودیم و واقعأ شانسی باختیم.

علی ربیعی ادامه داد:

مربی تیم ملی تغییر کرده و مقداری پرداخت مطالبات این مربی هم با تاخیرهمراه بود. خود این موضوع یک آثار روانی بر روی تیم ملی داشت. تیم هم کمی پوست اندازی کرده است، اما فکر می‎کنم به جام جهانی صعود خواهیم کرد.

سخنگوی دولت در خصوص مشکلات مالی فدراسیون فوتبال، گفت:

پولی نزد فیفا داریم که روی انتقال آن با توجه به اینکه تحریم هستیم، دچارمشکل شده‌ایم. برای پرداخت پول این مربی هم، دستگاه‌ها کمک کردند. مسعود سلطانی‌فر با یکی دو شرکتی که می‎توانستند به صورت موقت این پول را در اختیار بگذارند، صحبت کرد تا از این طریق حقوق ویلموتس داده شود.

علی ربیعی ادامه داد:

دولت بنا بر آن چیزی که تصویب کرده، اگر کنار آن هم پول فیفا برسد، فکر می‌کنم دیگر مشکلی نداشته باشیم. به نظرم اصلا نباید با این دو بازی ناامید شویم، زیرا این تیم، تیم بسیار خوبی است. نوگرایی هم در تیم ملی صورت گرفته و در تهران می‌توانیم مقابل عراق و بحرین نتایج خوبی کسب کنیم. به امید خدا بار دیگر به جام جهانی خواهیم رفت.

بررسی آماری یک فرضیه؛ مسعود شجاعی مقصر باخت تیم ملی بود؟

از شب قبل، مسعود شجاعی مقصر شکست ایران شده است. از نگاه آمار به این ماجرا نگاه می‌کنیم.

دومین شکست متوالی تیم ملی ایران ، به قدری همه را بابت صعود به مرحله بعد نگران کرده که دوباره اعتراض‌ها از سر گرفته شود. دم دست‌ترین گزینه برای اعتراض هم کسی نبود جز مسعود شجاعی. بازیکنی که دقایقی قبل از گل، ایران را ده نفره کرد و هدف اصلی منتقدان قرار گرفت. اما «شجاعی باعث باخت تیم ملی شد» چقدر احساسی و چقدر منطقی است؟

فارغ از اینکه تصمیم داور برای اخراج شجاعی درست بود یا نه؛ آمار، جای دفاعی برای مسعود شجاعی باقی نمی‌گذارد. بازیکنی که مثل بقیه بازیکنان تیم ملی در این بازی اصلا پاس کلیدی نداد و موقعیتی نساخت. شجاعی در هیچ کدام از چهار شوت ایران مقابل عراق سهمی نداشت و اصلا دریبل هم نزد. صفرهای پرتکرار کارنامه مسعود نشان از عملکرد ضعیف این بازیکن دارد.

اما نکته مهم‌تر از نمایش ضعیف شجاعی، این بود که روند تیمی ایران در این مسابقه نشان می‌دهد اخراج شجاعی ضربه مهلکی به تیم ویلموتس نزده و دور از انصاف است بازیکنی که در دقیقه ۸۱ اخراج شده مقصر این ناکامی لقب بگیرد. به جز احمد نوراللهی و تا حدودی هم محمد محبی، کدام بازیکن در حد انتظار ظاهر شد؟
ایران در ۱۵ دقیقه ابتدایی نیمه دوم در ۷۰درصد زمان مسابقه شاهد پاس‌کاری و حمل توپ بازیکنان عراق بود و فقط سی درصد مالکیت توپ در اختیار شاگردان ویلموتس بود. در ادامه مسابقه و تا زمان اخراج کاپیتان هم مالکیت توپ به همین شکل در اختیار حریف بود.

تا قبل از اخراج شجاعی، عراق ۹ مرتبه با شوت دروازه ایران را تهدید کرده بود که سه شوت در چارچوب بیرانوند بود. بعد از اخراج شجاعی تیم حریف خیلی خطرناک‌تر از قبل نشد و فقط یک شوت در چارچوب زد ، هر چند که همان شوت در چارچوب گل شد.
حتی بار تهاجمی تیم ملی هم با بیرون رفتن مسعود آسیب‌پذیرتر نشد. ایران در زمان شجاعی یکی از چهار شوتش، در چارچوب بود و در زمان اخراج مسعود هم یکی از دو شوتش در چارچوب بود. اتفاقی که البته به ضعف مسعود شجاعی در طراحی حملات تیم ملی هم اشاره دارد.

یا به عنوان نمونه در شروع نیمه دوم عراق ۵۷ کنش تهاجمی داشت و ایران فقط ۱۵ اکت تهاجمی ثبت کرد. با چنین آمارهایی شکست ایران را نمی‌شود به نام یک بازیکن نوشت و برای چنین اختلاف آماری، باخت دور از انتظار نبود.
حتی در صحنه گلی که ایران دریافت کرد هم رد پای کارت قرمز شجاعی دیده نمی‌شود. ایران روی ضربه کرنری گل خورد که عراق برتری عددی نداشت و فقط شلختگی در یارگیری باعث دریافت آن شد. ابتدا نوراللهی لیز خورد و سپس نادری موفق به مهار بازیکن یارگیرش نشد تا دروازه ایران باز شود. شجاعی بود هم این اتفاقات می‌توانست رخ دهد و بهتر است به جای شخصی تسویه حساب با یک بازیکن، کل عملکرد تیمی دیده شود.